|ابراهیم برزگر مقوله دووجهی که رأی اکثریت مردم یعنی انتخاب مردم و تنفیذ یعنی انتصاب وی از سوی رهبری در واقع دو روی یک سکهاند و جمهوریت و اسلامیت را در ترکیبی مناسب نشان میدهد و سرشت متفاوت مردمسالاری دینی در مقایسه با مردمسالاری سکولار و متعارف را آشکار میسازد.
|ابراهیم برزگر جمعیت مشارکتکننده در راهپیمایی بیستودوم بهمن عموماً تودههای بیصدایی بودند که صدای واقعی ملت ایران را نمایندگی میکنند. برخلاف شمار مخالفان که با بهرهگیری از شگردهای استفاده از فناوری نوین ارتباطی، اتفاقاً با شمار اندکی در خیابان و کوچهای با تهیه فیلم و پوشش لحظهای و زنده رسانهای در مقیاس جهانی خود را پرشمار جلوه میدهند و توهم اکثریتپنداری را در سر میپرورانند.
|ابراهیم برزگر قویشدن، حتی برای سیاستمداران و دولتهای اخلاقمدار مانند جمهوری اسلامی، ضرورتی اجتنابناپذیر است. ایران قوی همواره راهبرد اساسی ایران در طول چهل سال گذشته بوده است. هر ملتی اگر استقلال، سرافرازی، استفاده از منابع حیاتی بر مبنای اراده خود و ایستادگی در مقابل خواستههای دیگران را میخواهد، باید قوی باشد.
ما باید در سیاست خارجی خود، نظریهی «بیهودگی فشارها» را ثابت کنیم. اگر فشار آنها موجب تغییر و نرمش ما شود، آنها فشار را چندین برابر میکنند، اما نظریهی مقاومتی که در ایران و منطقه به وجود آمده است، میخواهد بیان کند که فشارها بیهوده است. باید در نظر داشته باشیم که آنها بهدنبال تغییر مسیر ما هستند و این صراحت آیهی قرآن است...
وقتی فرد مؤمن در رفتار سیاسی، اولاً تکلیفشناسی کرد، ثانیاً به تکلیف شناسایی شده به نحو احسن عمل کرد و ثالثاً این کار را خالصانه انجام داد، سه فعالیتی که در اختیار او به عنوان کارگزار خودمختار بوده انجام داده است. اما...
انتخابات به مثابه یک شرکت سهامی عام و فراگیر است که سرمایهی سیاسی را افزایش میدهد. هر فرد ایرانی یک سهم در این شرکت سهامی دارد. تراکم قطرههای آراء تکتک مردم سیل سرمایهی سیاسی را راه میاندازد.