یک ایران همدل

بنی‌آدم اعضای یک پیکرند! فرقی نمی‌کند سیل و زلزله باشد یا کرونا؛ وقتی عدّه‌ای از مردم دچار مشکل و درد شوند، ایرانیان بی‌تفاوت نیستند، به میدان می‌آیند و در حدّ توان خود سعی می‌کنند گامی بردارند و مرهمی بر زخم آن‌ها بگذارند. مال امروز و دیروز هم نیست؛ هشت سال دفاع مقدّس، یکی از نمونه‌های بارز این مشارکت مردمی و همدلی اجتماعی است. دانش‌آموزهای دهه‌ی ۶۰ هنوز قلّک‌های پلاستیکی کمک به جبهه را فراموش نکرده‌اند؛ قلّک‌هایی که سعی می‌شد با پول‌توجیبی‌های اندکِ آن دوره پُر شود. آن قلّک‌ها، در برابر هزینه‌ی گزاف درد و زخم ناشی از جنگ تحمیلی، شاید چندان بزرگ نبود؛ امّا فارغ از اثرگذاری مادّی آن‌ها، یک کارکرد بسیار مهم و ماندگار داشت: به کودکان یاد می‌داد که درد و رنج دیگران درد و رنج ما نیز هست و این کشور برای همه‌ی ما است و ما اعضای یک پیکریم، چه در شادی‌ها و سُرور و چه در مصائب و مشکلات.

سوار یک قایق
زمان گذشت و گذشت و یاد گرفتیم که سرنوشت ما و درد و رنج و شادی ما فراتر از مرزها است؛ درد و رنج دیگر مسلمانان قلب ما را نیز می‌فشارد که همه، در نهایت، سوار بر یک قایقیم و دشمنی مشترک داریم. روزگار به ما آموخت که سرنوشت ما فراتر از مرزهای جغرافیایی است و اگر کسی گمان کند وقتی بیت‌المقدّس و بیروت و دمشق در تب‌وتاب و آتش باشند تهران و تبریز و اصفهان در آرامشی پایدار خواهند بود، در خوشبینانه‌ترین حالت، خیال خامی بیش نیست. ماجرا از هفتم مهرماه شروع شد؛ وقتی رهبر معظّم انقلاب اسلامی در پیامی به مناسبت حملات سنگین رژیم صهیونیستی به لبنان تأکید کردند: «بر همه‌ی مسلمانان فرض است که با امکانات خود در کنار مردم لبنان و حزب‌الله سرافراز بایستند و در رویارویی با رژیم غاصب و ظالم و خبیث، آن را یاری کنند.»

ایران همدل؛ گام چهارم
پنج روز پس از این پیام بود که مرحله‌ی چهارم پویش «ایران همدل» برای کمک به مردم مظلوم لبنان و غزّه به طور رسمی کار خود را آغاز کرد. پویشی که در اطّلاعیّه‌ی آغاز‌به‌کار آن آمده است: «در پی تهاجم وحشیانه‌ی رژیم صهیونیستی به شهرها و روستاهای فلسطین در نوار غزّه و شهادت ده‌ها هزار نفر از مردم بی‌گناه این منطقه و تخریب جدّی زیرساخت‌های شهری و منازل مسکونی و از بین رفتن معیشت مردم غزّه در یک سال اخیر و همچنین تخریب منازل و ساختمان‌های مردم در جنوب لبنان و شهادت جمع زیادی از مردم بی‌گناه و خسارت‌های گسترده به آن‌ها، در لبّیک به ندای رهبر معظّم انقلاب اسلامی مبنی بر کمک و حمایت از مردم مظلوم فلسطین و لبنان، چهارمین مرحله‌ی پویش مردمی «ایران همدل» به منظور جمع‌آوری مشارکت‌های نقدی هم‌وطنان عزیز برای کمک به مردم مظلوم فلسطین و لبنان آغاز‌به‌کار کرد.

در این مرحله نیز همانند سه دوره‌ی قبل، همه‌ی کمک‌های مردمی واریزی به حساب پویش، توسّط جمعیّت هلال‌احمر و گروه‌های مردمی فعّال در این حوزه برای رفع نیازهای ضروری و حیاتی مردم مظلوم فلسطین و لبنان هزینه می‌شود.پویش «ایران همدل» بزرگ‌ترین حرکت جمعی و مردمی برای مواسات و کمک مؤمنانه است که از سال ۱۳۹۸ و پس از بیانات رهبر انقلاب اسلامی مبنی بر شکل‌گیری نهضت تعاون و احسان و کمک مؤمنانه، در کشور آغاز‌به‌کار کرد.»

همه‌ی سلیقه‌ها
پویش «ایران همدل» حرکتی بود که هرچه گذشت، بزرگ و بزرگ‌تر شد و مردم استقبال بیشتری از آن کردند. دبیر این پویش درباره‌ی استقبال مردمی از آن می‌گوید: «قدردان محبّت و بزرگواری مردمی هستیم که پای آرمان مقاومت، فلسطین و حزب‌الله لبنان ایستاده‌اند. از نظر مشارکت، همه‌ی طیف‌ها، سلیقه‌ها و گروه‌های مختلف اجتماعی ایرانیان، به وسعت جغرافیای کشور، در پویش "ایران همدل" حضور داشتند؛ از اهدای طلا و جواهرات خانم‌های ایرانی در صف‌های طولانی برای کمک به مردم لبنان و فلسطین تا کلاه‌بافی، شال‌بافی و فروش فیش حجّ عمره و تمتّع تا قلّک‌های دانش‌آموزان و فروش کلّ محصولات کشاورزی به دست کشاورزان یا اهدای خانه و منزل، مغازه، خودرو و حتّی تراکتور کشاورزان، همه‌ی این‌ها نمونه‌هایی از مشارکت مردم ایران در پویش "ایران همدل" است. در میان کمک‌ها، برخی عروسک و اسباب‌بازی هدیه دادند و بعضی کارمندان هم بخشی از حقوق خود را پرداخت کرده‌اند و حتّی کارگران نیز به این پویش پیوسته‌اند.»

همدلی طلایی
کمک زنان ایرانی به این پویش که در قالب اهدای طلا انجام شد، یکی از صفحات درخشان و افتخارآمیز حضور زن ایرانی در صحنه است. هزاران زن در جای‌جای کشور به این حرکت پیوستند و قطعات خرد و کوچک طلا تا سرویس‌های چشمگیری حتّی با قیمت میلیاردی را اهدا کردند تا جلوه‌ی واقعی «زن ایرانی» را در میان غوغا و هیاهوی دشمنان برای تحریف واقعیّت‌ها به نمایش بگذارند.

شادی دوستان و خشم دشمنان
رسیدن کمک‌های مردم ایران به لبنان و غزّه موجی از شادی را در میان این مردم مظلوم و جنگ‌زده ایجاد کرد و نشان داد ایران و ایرانیان، در مواقع سختی، دوستان خود را فراموش نمی‌کنند. پیوندهای ایران با منطقه، بیش و پیش از هر چیز، از همین جنس مردمی و فرارسمی است. این دست پیوندها پایدارتر بوده و در برابر رفت‌وآمد دولت‌ها و تغییر چهره‌ها دستخوش تلاطم و تضعیف نمی‌شود.پویش «ایران همدل» همان‌قدر که باعث همدلی و مودّت بیشتر میان ایرانیان و مردم مظلوم غزّه و لبنان شد، به موازات آن، عصبانیّت و خشم بدخواهان مقاومت را برانگیخت؛ دشمنانی که در این مسیر، برای تحریف و تضعیف این حرکت، اقدام به دروغ‌پراکنی، ایجاد شبهات بی‌اساس و سم‌پاشی‌های گوناگونی کردند تا به خیال خود، مانع از گسترش این روحیّه‌ی مؤمنانه و انسان‌دوستانه شوند. البتّه که در این راه توفیقی نیافتند و نخواهند یافت.