مطروحهای برای «جانبازِ شهید»
از دیرباز در محافل ادبی و انجمنهای شعر، مقولهای به نام «مطروحه» وجود داشته است. مطروحه، بیتی بوده که معمولاً بزرگ یک انجمن شعر در پایان محفل، مطرح میکرده و از شاعران میخواسته تا براساس همان بیت و در همان وزن و با همان ردیف و قافیه یا براساس آن مضمون، شعری بسرایند و در جلسه بعد در آن محفل بخوانند.
این کار چند فایده داشته است؛ نخست آنکه شاعران انگیزهای برای سرایش شعری تازه مییافتند؛ دوم آنکه شاعران میزان توانایی خود را در آن قالب و با آن ردیف و قافیه در مییافتند و عیار کار را میسنجیدند و با توجه با آثار دیگران، ضعفهای اثر خود را دریافته و به تقویت شعر خود میپرداختند؛ سوم آنکه یادگاری نیکویی از آن محافل بود و هرگاه آن شعر خود را میخواندند، به یاد آن محفل میافتادند.
در دیدار شاعران آئینی با رهبر معظم انقلاب، که روز چهارشنبه 25 خردادماه برگزار شد، معظمله در رهنمودهایشان شاعران را به موضوع دفاع مقدس و پاسداشت یاد شهیدان دعوت کردند و از مباحث مهم در اینباره که کمتر به آن پرداخته شده، به مقولهی «جانبازان شهید» اشاره فرمودند:
«یکی از همین چیزهائی که مربوط به جنگ است و
از چیزهائی است که ذهن من را مشغول میکند، این جانبازهائی هستند که بعد از مدتی به شهادت میرسند؛ این خودش یک موضوع ویژه است؛ این غیر از شهیدی است که در جبهه شهید شده و دربارهاش هم شعر گفته شده؛ این انسانی است که یک تجربهای را گذرانده و رنجی را تحمل کرده، آخرش هم شهید شده. بگردید موضوعات اینجوری را پیدا کنید.»
در پایان این دیدار، یکی از شاعران از حضرت آیتالله خامنهای خواست که در این موضوع، «مطروحهای» را طرح فرمایند تا شاعران به استقبال آن، شعر بسرایند.
ایشان نیز ساعتی پس از پایان محفل، مطروحهی زیر را بر صفحهی کاغذ نگاشتند و از شاعران آئینی خواستند تا بر اساس آن، شعر بسرایند. متن مرقومه به شرح زیر است:
«بسمه تعالی
بفرمائید اگر دوستان مایلاند، این مطلع را بسازند
خطاب به جانبازِ شهید:
رندانه آخر ربودی جامی ز خمخانهی دل
خونین چو برگ شقایق، رنگین چو افسانهی دل»
علاقمندان و شعرای گرانقدر، در صورت تمایل میتوانند ابیات سرودهی خویش را از طریق بخش نظرات برای ما ارسال کنند، تا در این پایگاه اطلاعرسانی منتشر شود.