اگر افرادی که کنار هم قرار میگیرند، هرکدام برای خودشان یک «من» باشند از نوع برتریطلبِ منِ عمودی، اینها مثل دو پادشاهند که در اقلیمی نمیگنجند! کار جمعی یعنی «نیممن» بودن؛ نه من بودن.
تنها فکری که به نظرمان رسید، همان دوست مشترک مرحوم دکتر کاظمی و رهبر معظم انقلاب بود. ایشان موضوع را به نحوی به رهبر معظم انقلاب منتقل کرد و گفت که این جوانان میخواهند این کار را در جهاد دانشگاهی انجام بدهند و امکاناتی در اختیارشان نیست.
حرف جهاد سازندگی این بود که تجربه و دانش همه را به کار بگیریم، یعنی فرد جهادی با دانش حرکت میکرد و نیز دانش خودش را بلافاصله منتقل و ترویج میکرد. الگوی سازمانی جهاد با شرکت سهامی خاص فرق دارد که به دنبال سودآوری بیشتر است.