خدمت آیتالله محمدعلی جاودان، استاد اخلاق مدرسهی علمیهی مرحوم مجتهدی رسیدیم تا دربارهی عوامل بروز لحظهنشناسی بپرسیم. ایشان در این گفتار به این موضوع میپردازد و نمونههایی از تاریخ را بررسی میکند.
عمار پیش از شهادتش در صفین از هر فرصتی استفاده کرد تا بلکه افراد عراقی و شامی را که دچار تردید شده بودند، نجات دهد و به یقین و حقیقت برساند. او میکوشید تا با سخنان خود، توطئههای معاویه و عمّال او را که متوجه امیرالمؤمنین علیهالسلام بود، دفع و خنثی کند.
وقتی مردم دیدند که عدهای در برهههایی از فتنه، مثلاً در روز قدس یا در روز عاشورا و در مواردی دیگر به شعائر دینی بیحرمتی کردند، مثلاً روزهخواری کردند و به حقیقت دین که همانا حضرت سیدالشهدا علیهالسلام است، جسارت کردند، متوجه عمق توطئههای دشمنان خارجی و غفلت برخی خواص داخلی شدند.
اگر به شما ثابت کنند آن چیزی را که به آن دل بستهای، پوچ و دروغین است، چه اتفاقی برای شما میافتد؟ همهی تلاش آنها در این سالها این بود که به مردم ایران اثبات کنند که جمهوری اسلامی که شما به آن دل بستهاید، یک دروغ بزرگ است. بنابراین از قبل انتخابات این سناریو را پی گرفتند.
اگر این اتفاق نمیافتاد، ابهامها و تردیدها همچنان ادامه پیدا میکرد و ادامه یافتن تردیدها برای شرایط سیاسی و اجتماعی کشور مضر بود و چنددستگی و اختلاط را دامن میزد. ما با توجه به تهاجماتی که دشمن داشت، بیش از هر زمان دیگری نیاز داشتیم که حقانیت انقلاب را نشان دهیم.
انتخابات ۲۲ خرداد ۱۳۸۸ که ۸۵ درصد از مردم ما در آن شرکت کردند و این میزان مشارکت در تاریخ برگزاری انتخاباتها در دنیا کمنظیر بود، میتوانست منافع معنوی و اجتماعی و سیاسی بسیاری برای ما داشته باشد اما...