برگزاری همایش «نظریه بیداری اسلامی در اندیشه سیاسی امام و رهبری» به تعویق افتاد. در گفتوگوی زیر، دکتر موسی نجفی، دبیر علمی این همایش دلیل این تعویق را بیان کرده است.
لطفاً توضیحی دربارهی روند برگزاری همایش نظریهی بیداری اسلامی بفرمایید؟
پس از فراخوان مقالهای که توسط دبیرخانهی همایش اعلام شد و با وجود مهلت زمانی محدود برای ارائهی مقاله، استقبال گستردهای از آن صورت گرفت. بیش از حد انتظار ما مقاله به همایش ارسال شد که این مقالهها بیشتر در حول سه محور کلی بود:
1. تبیین نظریهی بیداری اسلامی و مختصات آن
2. بحث پیرامون اندیشهی سیاسی امام راحل
رحمهالله و رهبر معظم انقلاب و مختصات آن
3. نسبت نظریهی اسلامی با اندیشهی سیاسی امام راحل
رحمهالله و رهبر معظم انقلاب
عناوین مقالات هم با توجه محورهای همایش به 10 فصل تقسیم شد که در زمینهی انقلاب اسلامی و بیداری اسلامی، وحدت اسلامی و بیداری اسلامی بیشترین حجم مقالات را داشتیم. لذا میتوان گفت که در این مرحله با انبوهی از مقالات علمی، دانشگاهی و تحقیقات حوزوی در زمینهی بیداری اسلامی مواجه هستیم.
مقالات رسیده به دبیرخانه چه تعداد است؟
حدود 350 مقاله از گروههای مختلف اساتید دانشگاه، دانشجویان دورهی دکتری، دارندگان مدرک کارشناسی ارشد، دانشجویان کارشناسی ارشد و همچنین محققین در حد درس خارج حوزوی برای ما ارسال شد که این مقالات بیشتر از متخصصین علوم سیاسی، اندیشهی سیاسی، روابط بینالملل، تاریخ، جامعهشناسی، الهیات و معارف اسلامی واصل شده است. از این تعداد مقاله بیش از 70 مقاله مورد پذیرش قرار گرفته است.
ملاک پذیرش و ارزیابی مقالات چه بوده است؟
مقالهها باید با عناوین همایش و موضوعات تخصصی آن سنخیت داشته و از نظر علمی، روشی و منبعشناسی استانداردهای لازم را داشته باشد و برای همین هم بسیاری از مقالات را پس از چندین بار رفت و برگشت با نویسندگان، مورد بررسی و حک و اصلاح قرار دادیم تا هم به غنای مقالات اضافه شود و هم مقالات صورت یکپارچه و احدی به خود گیرد. از تعداد بیش از 70 مقاله، امروز نزدیک به 40 مقاله برجستهتر از سایر مقالات بوده و همچنین کتابی با بیش از 200 چکیدهی مقاله در دست انتشار است.
آیا به همین علت تاریخ همایش حدود دو ماه به تعویق افتاد؟
هم به این علت و هم به این علت که استقبال و حجم مقالات ارسال شده بیش از حد تصور ما بوده و گزینش و آمادهسازی نهایی برای چاپ در یک مجموعهی علمی به وقت بیشتری نیاز داشت. البته در کنار چاپ مجموعهی مقالات و چکیدهی مقالات، چند اثر و کتاب دیگر نیز خواهیم داشت و دو مجلهی علمی-پژوهشی نیز از ما خواستهاند که در همین زمینه با همایش همکاری داشته باشند.
همچنین یک ویژهنامهی مفصل نیز در دست آمادهسازی است که مجموع این شرایط باعث شد تا ما برای پُربارتر شدن همایش و ارتباط بهتر با محققان و علاقهمندان، تأخیر دوماهه برای برگزاری همایش را مناسبتر تشخیص دهیم. لذا هفتهی آخر اردیبهشت ماه را به عنوان تاریخ نهایی برگزاری همایش تعیین کردیم.
برنامهی روز همایش چیست و برای پُربار بودن آن چه تدابیری اندیشیده شده است؟
ما چون که سرمایههای جوان فکور دانشگاهی و حوزوی را پشتوانه و ذخیرهای مناسب برای کارهای علمی میدانیم، لذا ضمن ارتباط با برخی از آنها و دعوت به نشست تخصصی جهت ارائهی حضوری مقالهای که ارسال کردهاند و ارائهی پیشنهادهایی به آنها سعی نمودیم در این محور حرکت رو به جلویی داشته باشیم. از طرف دیگر در زمینهی بیداری اسلامی در داخل و خارج کشور جریانات دیگر هم هستند که خارج از فضای اندیشهی امام راحل
رحمهالله و رهبر معظم انقلاب میاندیشند و ماهیت این حرکتها را نه در حوزههای اسلامی بلکه در حوزهی فلسفهی لیبرال و ذیل تمدن غربی میبینند.
لذا ما با توجه به این نکته سعی کردیم که در همایش، در جهت این موضوع را بهطور جامع و عمیق مورد بررسی قرار دهیم و ظرفیت و کشش بیداری اسلامی را نهتنها در نهضتهای منطقه بلکه در طول تاریخ 200 ساله اخیر و همچنین در ابعاد تمدنی آن مورد مطالعه قرار دهیم. همچنین برای همایش برنامههای متفاوتی از جمله دعوت از صاحبنظران داخلی، ارائهی مقالات برگزیده، میزگرد تخصصی و چندین پنل علمی با حضور محققین و اندیشمندان در نظر گرفته شده است که انشاءالله برگزار خواهد شد.