امروز چهارشنبه، ۱۳ آذر ۱۴۰۴
دیدار شاعران رمضان ۱۴۴۵
شعرخوانی آقای سید حمیدرضا برقعی
در شب ولادت کریم اهلبیت حضرت امام حسن مجتبی (علیهالسلام)، جمعی از اهالی شعر و فرهنگ و اساتید ادبیات فارسی میهمان رهبر انقلاب بودند. آقای سید حمیدرضا برقعی از شهر مقدس قم، شاعر شناخته شده و پرمخاطبی که در دو دهه اخیر در رونق دادن به شعر آیینی، نقش بسزایی داشته است، شعری را در این جلسه خواند که رسانه KHAMENEI.IR متن، فیلم و صوت آن را در ادامه منتشر میکند.
عاشق شدهست دانه به دانه هزار بار
دلخون و سینهچاک و برافروخته، انار
فریاد بیصداست ترکهای پیکرش
از بس که خورده خونِ دل از دست روزگار
پاشیده رنگ سرخ به پیراهنِ خزان
بسته حنا به پینۀ دستان شاخسار
در سرزمین گرم، انار آتشین شود
یاقوت را میآورد آتشفشان به بار
با دست خود به حوصله پنهان نموده است
یک دانه از بهشت در او آفریدگار
آن میوهای که ساخته تسبیحی از خودش
شُکر از لبش نریخته، فیاللیل و النهار
آن میوهای که فاطمه آن را طلب نمود
چون باب میل اوست شد این میوه تاجدار
آن بانویی که نام خودش شعر مطلق است
در وصفش استعاره نیاید به هیچکار
نامی که داده است به زن قیمتی دگر
نامی که داده است به مردان هم اعتبار
آن نام را میآورم، امّا نه بیوضو
دل را به آب میزنم، امّا نه بیگدار
جبر آن زمان که پشت در خانهاش نشست
برخاست آن قیامت عظمی به اختیار
رفت آنچنان که از نفس افتاد جبرئیل
گویی پیمبر است به معراج رهسپار
شد عرصهگاه تنگ، ولی ماند پشت در
چون ماندن علی به اُحد، ماند استوار
برگشت زخم خورده، ولی فاتح نبرد
چون بازگشت حمزه از آشوب کارزار
در خون خضاب شد تن یارانِ بعد از او
آنها که نام «فاطمه» را میزنند جار
من از کدامیک بنویسم که بودهاند
«حجّاجها» به ورطۀ تاریخ بیشمار
آنها که با غرور نوشتند ساختیم
دریاچههای احمری از خونِ این تبار
از کربلا به واقعۀ «فَخ» رسیدهایم
از عمق ناگوارترینها به ناگوار
«محمود غزنوی» به عداوت مگر نساخت
از استخوان «فاطمیان» چوبههای دار؟
«بوسهل زوزنی» به شرارت هنوز هم
محکوم میکند «حسنک» را به سنگسار
در «لمعة الدمشقیه» جاریست همچنان
خون «شهید اوّل و ثانی» چون آبشار
«عثمانیان» به مذهب ما بس که تاختند
در «سبزهزارِ چالدران» سرخ شد غبار
امّا هنوز هم به تأسّیِ فاطمه
نام علیست روی لبِ شیعه آشکار
بیت از «هلالی جُغتایی» نشسته است
از آن شهید شیعه به ذهنم به یادگار
«جان خواهم از خدا نه یکی، بلکه صدهزار
تا صدهزار بار بمیرم برای یار»
فرق است، فرق فاحشی از حرف تا عمل
راه است، راه بیحدی از شعر تا شعار
ما را چنان مباد که آیندگان ما
ما را رقم زنند مسلمان بیبخار
اینک مدافعان حرم شعلهپرورند
تا در بیاورند از آن دودمان دمار
با تیغ آب دیدهای از نوع اعتقاد
با اعتقاد محکمی از جنس ذوالفقار
زهراست مادر من و من بیقرار او
آن نام را میآورم آری به افتخار
آن بانویی که وقت تشرّف به رستخیز
پیغمبران پیاده میآیند و او سوار
فریاد میزنند که سر خم کنید، هان
تا از صراط بگذرد آیات سجدهدار
هرجا نگاه میکنم آنجا مزار اوست
پنهان و آشکار چنان ذات کردگار
اینها که گفتهایم یکی بود از هزار
امّا هنوز شیعه مصمّم، امیدوار
رهبر انقلاب: الحمدلله. الحمدلله. خیلی خوب. خیلی خوب. طیبالله انفاسکم. قصیده بسیار خوبی بود. تشبیبش هم تشبیب جدیدی بود، تشبیب به انار. این از قمی بودن[شما] اینها عارض میشود. درخت انار جلو چشم آدم است.آقای برقعی: قم است و انار و انجیر و البته بدون کرونا.
رهبر انقلاب: خیلی خوب بود. زنده باشید. بخصوص بعضی از ابیاتش خیلی خوب بود.
لطفاً نظر خود را بنویسید:
ضمن تشکر ، نظر شما با موفقیت ثبت شد.
