شعرخوانی آقای دکتر غلامعلی حداد عادل

[دریافت فیلم]


می‌رسد از دور آوازی به گوش
می‌برد از من قرار و صبر و هوش

این صدای دلنشین آواز کیست؟
این صدا آواز پای زندگی‌ست

می‌شناسم صاحب آواز را
می‌شناسم آن سراپا ناز را

می‌شود هر دم به من نزدیک‌تر
اندکی از جان به تن نزدیک‌تر

ای گلِ صدبرگِ باغِ آرزو
روشنی‌بخشِ چراغِ آرزو

چشم‌هایت چشمه نور خدا
ابروانت سایه‌بان چشم‌ها

گیسوانت پرچمی در اهتزاز
تار و پودش آرزوهای دراز

ای نفس‌هایت نسیم نوبهار
خوش‌تر از باد سحر در کوهسار

بر لبانت می‌دمد گل‌های سرخ
خنده‌هایت یک سبد گل‌های سرخ

بر زبانت واژه‌های تابناک
خوشه‌ای آویخته از شاخِ تاک

می‌شکوفد بر لبت قول و غزل
از لبانت می‌چکد شهد و عسل

گوشوارت قطره‌ای آویخته
از بناگوشت به گردن ریخته

سینه‌ات باغ و بهاری بی‌خزان
مرغزار خرّم آهوی جان

دست‌هایت کارساز و پرتوان
آشنا با دست‌های دیگران

قامتت معنای لفظ راستی
سرو سبزی، بی کژی و کاستی

دامنت رنگین‌تر از رنگین‌کمان
پاک‌تر از برگ یاس و ارغوان

خوب‌تر از هرچه در عالم دلت
مهربان با عالم و آدم دلت

گر من از آن دل نشانی داشتم،
هر دلی را دل نمی‌انگاشتم

خفته‌ای در زیر نور ماهتاب
برده‌ای تن زیر تور ماهتاب

من نمی‌دانم ز نوری یا بلور
هرچه هستی، چشم بد باد از تو دور!

[دریافت صوت]