شعرخوانی سرکار خانم مریم زندی

[دریافت فیلم]


یک
دانه‌ای
توی قلب کوه، گیر کرده بود
داد زد:
هیچ کس به داد من نمی‌رسد؟
کوه گفت:
می‌رسد...
می‌رسد...


دو
قطره قطره حرف را
توی گوش آبشارها چکانده است
توی سینه‌اش
هزار راز سر به مهر مانده است

بی سرو‌صدا
ظاهرا فقط نگاه می‌کند
هرکسی که گفته کوه ساکت است
اشتباه می‌کند!


سه
حتی اگر نامم
از خاطرت خط خورده باشد
حتی اگر حرفم
روح تو را آزرده باشد
اما بدان
این دل، پشیمان است
بخشیدن گنجشک تنها
کار درختی مهربان است...


چهار
فصل زمستان بود
حرف درخت پیر
توی گلویش ماند
اما تحمل کرد
فصل بهار آمد
حرف درخت پیر
با شاخه‌ها گل کرد


[دریافت صوت]