تغییر موازنه به نفع مقاومت

دبیرکل حزب‌الله لبنان، سیدحسن نصرالله به‌مناسبت سالگرد جنگ ۳۳ روزه سخنرانی کرد و مسائل مهمی درباره‌ی اتفاقات اخیر در منطقه و حفظ دستاوردهای لبنان بعد از جنگ ۳۳ روزه و همچنین طرح صهیونیست‌ها برای تضعیف موازنه بازدارندگی را مطرح کرد. پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR بخش‌هایی از این سخنرانی را منتشر می‌کند.

خداوند در قرآن مجید می‌فرماید: «لَقَد کانَ لَکُم فی رَسولِ اللَّهِ أُسوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَن کانَ یَرجُو اللَّهَ وَالیَومَ الآخِرَ وَذَکَرَ اللَّهَ کَثیرًا»؛ قطعاً برای شما در زندگی رسول خدا سرمشق نیکویی بود، برای آن‌ها که امید به رحمت خدا و روز رستاخیز دارند و خدا را بسیار یاد می‌کنند. «وَلَمّا رَأَی المُؤمِنونَ الأَحزابَ قالوا هٰذا ما وَعَدَنَا اللَّهُ وَرَسولُهُ وَصَدَقَ اللَّهُ وَرَسولُهُ ۚ وَما زادَهُم إِلّا إیمانًا وَتَسلیمًا»؛ مؤمنان وقتی لشکر احزاب را دیدند گفتند: «این همان است که خدا و رسولش به ما وعده داده، و خدا و رسولش راست گفته‌اند!» و این موضوع جز بر ایمان و تسلیم آنان نیفزود. منظور از احزاب اهل قریش، قبایل متحد با قریش و یهود شهر یثرب یا مدینه منوره است.

«مِنَ المُؤمِنینَ رِجالٌ صَدَقوا ما عاهَدُوا اللَّهَ عَلَیهِ ۖ فَمِنهُم مَن قَضیٰ نَحبَهُ وَمِنهُم مَن یَنتَظِرُ ۖ وَما بَدَّلوا تَبدیلًا»؛ در میان مؤمنان مردانی هستند که بر سر عهدی که با خدا بستند صادقانه ایستاده‌اند؛ بعضی پیمان خود را به آخر بردند (و در راه او شربت شهادت نوشیدند) و بعضی دیگر در انتظارند؛ و هرگز تغییر و تبدیلی در عهد و پیمان خود ندادند. «لِیَجْزِیَ اللَّهُ الصَّادِقِینَ بِصِدْقِهِمْ وَیُعَذِّبَ الْمُنَافِقِینَ إِنْ شَاءَ أَوْ یَتُوبَ عَلَیْهِمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ کَانَ غَفُورًا رَحِیمًا»؛ هدف این است که خداوند صادقان را به‌خاطر صدقشان پاداش دهد، و منافقان را هرگاه اراده کند عذاب نماید یا (اگر توبه کنند) توبه آن‌ها را بپذیرد؛ چراکه خداوند آمرزنده و رحیم است. «وَرَدَّ اللَّهُ الَّذینَ کَفَروا بِغَیظِهِم لَم یَنالوا خَیرًا ۚ وَکَفَی اللَّهُ المُؤمِنینَ القِتالَ ۚ وَکانَ اللَّهُ قَوِیًّا عَزیزًا»؛ خدا کافران را با دلی پر از خشم بازگرداند بی‌آنکه نتیجه‌ای از کار خود گرفته باشند؛ و خداوند (در این میدان)، مؤمنان را از جنگ بی‌نیاز ساخت (و پیروزی را نصیبشان کرد)؛ و خدا قوی و شکست‌ناپذیر است!

این مسئله‌ای است که در ماجرای خندق در زمان رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌و‌آله رخ داد و در حوادث متعدد در تاریخ رخ می‌دهد. این مسئله نیز درباره‌ی ما در سال ۲۰۰۶ در جنگ ژوئیه رخ داد که همه‌ی جهان علیه ما بسیج شده بود. این همان چیزی است که چند ماه پیش در فلسطین در نبرد‌های شمشیر قدس رخ داد. همواره زمانی که مؤمنان وفادار به عهد، مصمم به جهاد و برعهده‌گرفتن مسئولیت باشند، وعده خداوند و رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌و‌آله به آن‌ها این است که همواره پیروز خواهند شد.

امروز مناسبت بزرگی داریم و پس از ۱۵ سال از پیروزی الهی و تاریخی و بزرگ در جنگ ۳۳ روزه‌ی ژوئیه هستیم. نمی‌خواهم بار دیگر شرایط جنگ را یادآوری کنم. می‌خواهم به‌طور مستقیم درباره‌ی سالگرد جنگ ژوئیه پس از گذشت ۱۵ سال به شرایط و حوادث و دستاورد‌های فعلی آن بپردازم.

«معادله بازدارندگی» مهم‌ترین دستاورد لبنان در جنگ ۳۳ روزه
مهم‌ترین مسئولیتی که امروز بر گردن همه است، مسئولیت حفظ دستاورد‌ها و پیروزی‌ها و نتایج جنگ ژوئیه است. این دستاوردها، پیروزی‌ها و معادلات، با درخواست در پای میز مذاکره و ارزان به‌دست نیامده است، بلکه با فداکاری‌های بزرگ محقق شد که همه‌ی ما در آن زندگی کردیم و همه‌ی ما آن را تحمل کردیم؛ بنابراین، این دستاورد‌ها و نتایج را باید با قدرت حفظ کنیم.

امروز امانت شهدای فرمانده و شهدای مرد و زن و کودک آن است که دستاورد آن شهدا، مبارزان و پایداران در جنگ ژوئیه در مدت ۳۳ روز را حفظ کنیم و همچنین این دستاوردها، اقدامات مثبت و پیروزی‌ها را گسترش دهیم. این دستاورد‌ها در طول این سال‌ها حفظ و تقویت و بیش از پیش تثبیت شد و با رویارویی قهرمانانه و تاریخی که مبارزان فلسطینی در نبرد شمشیر قدس در چند هفته پیش انجام دادند، وارد مرحله‌ی جدیدی شد.

درباره‌ی لبنان مهم‌ترین دستاوردی که در جنگ ژوئیه محقق شد، ایجاد موازنه‌ی بازدارندگی در برابر دشمن است. این مهم‌ترین دستاورد تاریخی و راهبردی است. زمانی که امنیت مردم تامین شود، همه چیز آن‌ها حل می‌شود. هر کشوری که امنیت نداشته باشد، اطمینان، آرامش، علم، تحصیل، سرمایه‌گذاری و اقتصاد در آن از بین می‌رود؛ بنابراین، این دستاورد راهبردی و تاریخی است که مقاومت برای لبنان در جنگ ژوئیه محقق کرد.

لبنانی که در مدت چند دهه میدان بازی برای نیروی هوایی اسرائیل بود تا هر جایی را که می‌خواست در جنوب، البقاع، شمال، جبل لبنان و در قلب بیروت بمباران کند. همه‌ی ما شرایط پیش از سال ۱۹۸۲ و پس از آن را به‌خاطر داریم که ساختمان‌ها، سازمان‌ها و زیرساخت‌ها را بمباران می‌کرد و هیچ عامل بازدارنده‌ای در برابر آن وجود نداشت. پس از سال ۲۰۰۶، اسرائیل حتی یک حمله‌ی هوایی هم به لبنان یا هدفی در خاک لبنان نداشت. به جز یک حادثه‌ی مشکوک که در یک منطقه‌ی مرزی بود که مشخص نبود آن منطقه متعلق به لبنان یا سوریه است. در این مدت، شاهد هیچ نوع عملیات نیروی هوایی اسرائیل، کماندو‌های اسرائیلی یا تجاوزگری قابل توجه اسرائیل نبوده‌ایم؛ حتی دو سال پیش هم که پهپاد‌های کوچکی را شبانه فرستادند، مسئولیت آن را برعهده نگرفتند. بله، مواردی از تعرض به مرز‌ها وجود دارد و همچنین نقض حریم هوایی لبنان صورت می‌گیرد که به‌زودی درباره‌ی آن سخن خواهم گفت و آمار‌هایی را درباره‌ی فرآیند رویارویی با نقض حریم هوایی ارائه خواهم کرد.

سؤال اساسی، منطقی و واقع‌بینانه از همه‌ی افرادی که مقیم لبنان هستند و از ملت عزیز لبنان آن است که چرا در طول ۱۵ سال گذشته، حمله‌ی هوایی از طرف اسرائیل رخ نداده است. آیا اسرائیل به قوانین بین‌المللی و قطعنامه‌های بین‌المللی پایبند است و از شورای امنیت می‌ترسد یا از اتحادیه‌ی عرب یا سازمان همکاری اسلامی یا از افکار عمومی می‌ترسد؟ آیا اصول اخلاقی و دینی و تعهد آن‌ها اجازه‌ی چنین کاری را به آن‌ها نمی‌دهد؟ بدون شک نه، کودکان هم پاسخ این سؤال را می‌دانند.

ترس از انتقام مقاومت، مانع حمله رژیم صهیونیستی به لبنان
آنچه که مانع از آن شد و می‌شود که دشمن اسرائیلی حملات هوایی به لبنان در طول ۱۵ سال داشته باشد، به‌سادگی، ترس دشمن از روبه‌روشدن با واکنش و درگیری بزرگ و گسترده با مقاومت در لبنان است. دشمن دغدغه‌ی بزرگی به نام درگیری و نبرد با لبنان دارد. گذشته از مسئله‌ی حملات هوایی، در طول ۱۵ سال گذشته، هر روز شنیده‌ایم که همه‌ی مقامات سیاسی رژیم دشمن، ژنرال‌های نظامی و بازنشسته، خبرنگاران، روزنامه‌نگاران و شخصیت‌های حزبی، لبنان را تهدید می‌کنند که ما لبنان را ویران خواهیم کرد و شما را به عصر حجر برخواهیم گرداند، امّا آن‌ها ۱۵ سال است که هیچ اقدامی انجام نداده‌اند.

ارتش دشمن شکست، ضعف و سستی خودش را در جنگ ژوئیه ثابت کرد. نخست‌وزیر فعلی اسرائیل، در آخرین روز‌های جنگ ژوئیه یک افسر نیرو‌های ذخیره‌ی ضد زره بود و با چشمان خودش، شکست ارتش اسرائیل را مشاهده کرد؛ ارتشی که در هر درگیری، نابود خواهد شد و فرو خواهد پاشید. دشمن همچنین نگران باقی‌مانده‌ی وجهه و شکوه خودش است؛ حتی درباره‌ی موجودیت خودش هم می‌ترسد. دشمن امروز بیش از هر زمان دیگر، به‌علت آنچه در فلسطین و در منطقه رخ می‌دهد و به‌علت تحولات منطقه و افزایش قدرت محور مقاومت و نیز در نتیجه دودستگی و کشمکش‌های شدید داخلی نگران است. این موازنه‌ی بازدارندگی است که جنگ ژوئیه ایجاد کرد و این چیزی است که از لبنان حفاظت می‌کند.

مسئله‌ی اصلی برای دشمن اسرائیلی، موضوع سلاح و پیشرفت مقاومت در لبنان است. حداکثر آرزوی دشمن آن است که روزی فرابرسد که خلع سلاح صورت گیرد و لبنان بدون مقاومت و سلاح شود. پس از ناکامی نظامی و پس از استفاده از همه‌ی ابزار‌های نظامی و امنیتی، تلاش می‌کند از فشار‌های بین‌المللی، آمریکایی، غربی و عربی در همه‌ی زمینه‌های سیاسی، روانی، اقتصادی، مالی و معیشتی استفاده کند تا لبنان را وادار کند که هیچ قدرت محافظ و سلاحی نداشته باشد و از رویارویی عاجز باشد. این حداکثر خواست آن‌هاست.

افشای طرح صهیونیست‌ها برای تضعیف موازنه بازدارندگی
دشمن تلاش می‌کند در صحنه‌ی میدانی به شیوه‌ای عمل کند که موازنه‌ی بازدارندگی ضعیف و کمرنگ شود و از بین برود. دشمن تلاش می‌کند به‌تدریج و با هر حادثه، اوضاع را به شرایط گذشته بازگرداند. اینجا و آنجا حملات هوایی انجام دهد و مردم سکوت کنند و حملات هوایی از سرگرفته شود. سپس اهداف مسکونی یا تجهیزات یا زیرساخت‌های لبنان را هدف قرار دهند و اگر در برابر آن هم سکوت شود، کماندو‌های خودشان را شبانه به لبنان اعزام کنند. به همین علت، آنچه چند روز پیش رخ داد، بسیار خطرناک است؛ چیزی که در طول ۱۵ سال گذشته رخ نداده بود.

ارزیابی دشمن آن بود که این حمله، بدون پاسخ خواهد ماند و فضای کلی کشور لبنان با توجه به دودستگی‌های سیاسی، وضع دولت و اوضاع اقتصادی شرایطی را ایجاد کرده است که کسی به فکر معادلات و موازنه‌ی بازدارندگی نخواهد بود؛ در اینجا باید تصمیم‌گیری می‌شد و باید اقدام عملی صورت می‌گرفت و پاسخ مناسب داده می‌شد.

بی‌ارتباطی انتقام حزب‌الله با مسائل منطقه‌ای و ایران
ممکن است کسی سؤال کند تفاوت بین گرفتن انتقام و خون‌خواهی شهدای ما با حمله‌ی هوایی چیست؟ زیرا می‌دانید که فیلسوف‌های سیاسی زیادی هستند که پاسخ سریع را به مسایل منطقه‌ای، بین‌المللی و نبرد دریاها، وین و مذاکرات هسته‌ای مرتبط می‌کنند. من همواره به شما گفته‌ام که جمهوری اسلامی ایران برای دفاع از خودش یا مقابله با دشمنانش، قدرت و شجاعت، استحکام و شفافیت لازم را در اختیار دارد و نیازی به متحد و دوست ندارد و اقدام لازم را به‌صورت علنی انجام می‌دهد و آن را اعلام می‌کند و مسئولیت آن را برعهده می‌گیرد.

پیام عملیات اخیر مقاومت
پاسخ روز گذشته‌ی ما به حمله هوایی مستقیم اسرائیل به جنوب لبنان بود که نخستین‌بار بعد از ۱۵ سال رخ داد. دشمن به غیرنظامیان یا اهداف نظامی حمله نکرد، بلکه یک زمین باز را هدف قرار داد؛ بنابراین، باید به‌سراغ یک زمین باز می‌رفتیم. با شفافیت می‌گویم تا دشمن هم مسئله را بداند که ما گزینه‌هایی داشتیم تا زمین‌های باز در مزارع اشغالی شبعا، زمین‌های باز در شمال فلسطین اشغالی و زمین‌های باز در منطقه‌ی اشغالی جولان را هدف قرار دهیم. ما دیروز یک منطقه‌ی باز در منطقه‌ی مزارع شبعا را انتخاب کردیم تا این پیام را بدهیم که پاسخ ما درجه‌بندی شده است و ممکن است بعداً به‌سراغ پاسخ درجه‌ی بالاتر برویم. ما زمین‌های باز را در مزارع شبعا و اطراف پایگاه‌های نظامی هدف قرار دادیم. ما به این علت مزارع شبعا را انتخاب کردیم که یک منطقه‌ی نظامی است و در آن، غیرنظامیان و کشاورزان حضور ندارند.

هدف از عملیات روز جمعه، تثبیت قواعد درگیری و معادلات موجود بود. ما در عملیات روز جمعه خواستیم عملاً و در میدان و نه فقط در گفتار به دشمن بگوییم هر حمله‌ی هوایی اسرائیل به لبنان حتماً با پاسخ مناسب و متناسب مواجه خواهد شد.

با توجه به این تحولات باید نکاتی را متذکر شوم:
 

۱. ما به هیچ عنوان و با وجود احتمال تلفات و خطرات بسیار، در یادآوری دستاورد‌های مقاومت لبنان در جنگ تموز ۲۰۰۶ کوتاهی نخواهیم کرد؛ زیرا هرگونه کوتاهی در این خصوص باعث می‌شود دشمن بار دیگر به خود اجازه‌ی تعرض به لبنان بدهد.

۲. من پیشتر به دشمن گفتم چنین تصور نکنید که مقاومت در لبنان سرگرم اوضاع داخلی و اختلافات داخلی است و از‌این‌رو، واکنش و پاسخی در جبهه‌ی میدانی نخواهد داشت. پیام عملیات روز گذشته واضح بود. اوضاع داخلی لبنان هر اندازه سخت، پُرفشار و بد باشد، ما از کشور و ملت خود محافظت خواهیم کرد.

۳. تحولات و عملیات روز جمعه پاسخ به حملات هوایی اخیر به خاک لبنان بود و هیچ ارتباطی با شهادت دو برادر عزیز و بزرگوارمان «علی کامل محسن» و «محمد قاسم طحان» ندارد. پرونده‌ی شهادت این دو برادر همچنان بین ما و دشمن بازبوده و برای تسویه‌حساب آن فقط مسئله‌ی زمان مطرح است.

۴. ما همیشه می‌گوییم در پی جنگ نیستیم و به جنگ تمایل نداریم، امّا برای آن آماده‌ایم و از آن ترس و هراسی نداریم و هر روز منتظرش هستیم و ان‌شاء‌الله در هر جنگی پیروز خواهیم شد؛ زیرا پیروزی، وعده‌ی خدا و رسول اوست. بزرگ‌ترین حماقت دشمن این است که تصمیم بگیرد با لبنان وارد جنگ شود.