دلیل اینکه قیصر، با وجود شاعرانی که شاید از او شاعرتر باشند، توانسته این مقبولیت را پیدا کند، همین وجه «حافظانگی» او در شعر معاصر و شعر انقلاب است. در شعر قیصر نمی‌توان یک بعد خاص او را برتر دانست؛ مثلاً نمی‌توان گفت قیصر شاعری تصویرگرا، حماسه‌سرا یا سخنور است. هیچ یک از وجوه شعر او به تنهایی برجسته نشده و همه‌ی عناصر در شعر او همزمان حضور دارند.