سیّدهاشم نه‌تنها بازوی اجرایی سیّدحسن بود، بلکه تکیه‌گاه اصلی او به شمار می‌رفت. بسیاری از کسانی که با حزب‌الله ارتباط داشتند اشاره می‌کردند که سیّدحسن هر تصمیمی می‌گرفت، دقیقاً توسّط سیّدهاشم اجرا می‌شد. این هماهنگی و وحدت فکری میان این دو به اقتدار و پایداری حزب‌الله انجامید.