در جهانی که رسانه‌ها واقعیت‌ها را می‌سازند و روایت‌های سیاسی جایگزین حقایق می‌شوند، شناخت تاکتیک‌های فریب در مذاکرات بین‌المللی، به یک ضرورت استراتژیک تبدیل شده است. از یک‌سو، قدرت‌های سلطه‌گر با شعارهای صلح‌طلبانه می‌کوشند خود را «منجی جامعه جهانی» معرفی کنند، و از سوی دیگر، با نقض مکرر تعهدات، کشورهای مستقل را در چرخه بی‌پایان تحریم و تهدید اسیر می‌سازند.

در جامعه‌ای مانند ایران که دارای تاریخی غنی از تعاملات فرهنگی و ارزش‌های مشترک است، همدلی به عنوان یک فضیلت اجتماعی عمیق‌تر معنا پیدا می‌کند. از سنت‌های ملی و مذهبی تا رفتارهای روزمره، نشانه‌های همدلی در جای جای فرهنگ ایرانی به چشم می‌خورد.