در انقلاب‌هایی که جنبه سیاسی آنها قوی‌تر از جنبه‌های فرهنگی و اسلامی است، این همدلی‌ها به‌طور عمده محدود به حوزه سیاسی می‌مانند. در حالی که انقلاب اسلامی ایران از ابتدا جنبه‌های فرهنگی و اجتماعی جدی داشت و توانست همکاری‌ها و همدلی‌های واقعی میان مردم ایجاد کند.