اسلام پیروزی و کسب قدرت را تنها از راه‌های معقول و مشروع و انسانی تأیید می‌کند، نه از راه‌های توأم با فساد فی‌الارض. پس، این راه قابل تأیید نیست، بلکه محکوم و حرام است و استثناپذیر هم نیست. بالاتر اینکه یک حکم ابدی است و به‌اصطلاح تبصره هم نمی‌خورد.