«اتحاد مقدس» تاریخ مصرف ندارد

 در میانه‌ی جنگ آنگاه که اخبار و روایت‌های گوناگون اوج می‌گیرند و خیز بر می‌دارند و حتی برخی متخصص رسانه‌ای را در خود غرق می‌کنند - اخبار و روایت‌هایی که بعضاً حتی صحت و سقم‌شان هم مشخص نیست - سخن گفتن و روایت کردن از واقعیات، آن‌گونه که هستند نه آن‌گونه که دشمن آن را بازنمایی می‌کند، اهمیت و ضرورتی مضاعف پیدا می‌کند. البته نه به شکل آنچه که در هجوم اخبار و اطلاعاتی می‌بینیم و امکان رمزگشایی‌ آنها برای مخاطب مشخص نیست بلکه به شکلی که اولویت‌ها را به شیوه‌ای منطقی برای مخاطب مشخص کند، ارتباط منطقی میان پدیده‌ها را تشریح کرده و توجه مخاطب به سمت و سویی رهنمون شود که در حالت عادی چندان مد نظر قرار نمی‌گیرند.
«صدای ایران»، روزنامه اینترنتی رسانه‌ی KHAMENEI.IR که از روزهای آغازین جنگ ۱۲ روزه رژیم صهیونی علیه ایران با مأموریتی که ذکر شد آغاز به کار کرد، حال و در زمان توقف آتش سعی دارد تا به‌صورت روزانه همراه ملّت ایران باشد. محورهای مهم و مرتبط را از لابه‌لای سیل اخبار و اطلاعات درست و نادرست بیرون کشیده، سره را از ناسره جدا کرده و وضعیت راهبردی جمهوری اسلامی ایران را آن‌گونه که هست روایت کند. «صدای ایران» صدای ملّت ایران خواهد بود و راوی ایستادگی و مقاومت آنها.
صد و سی‌ویکمین شماره «صدای ایران» به روح مطهر شهید طاهر آیت‌اللهی تقدیم شده است.
این روزنامه اینترنتی هر شب حوالی ساعت ۲۲ در رسانه‌ی KHAMENEI.IR منتشر خواهد شد.

دریافت روزنامه اینترنتی «صدای ایران»؛ شماره صد و سی‌ویک

اتّحاد، یک مفهوم تاریخی نیست؛ نیرویی زنده است که هرگاه به خطر بیفتد، بنیان‌های کشور را متزلزل می‌کند. ملّت ایران بارها ثابت کرده که در لحظات بحران، اختلاف‌های درونی را کنار می‌گذارد و بر محور دفاع از سرزمین و آرمان مشترک گرد هم می‌آید. همان‌گونه که در دوران دفاع مقدّس، پیروزی نتیجه حضور مردم بود، در این نبرد کوتاه اما تعیین‌کننده نیز، وحدت مردم به «سپر پولادین» کشور بدل شد.

اما حفظ این سرمایه، نیازمند مراقبت دائمی است. انسجام ملّی، دستاوردی نیست که با پیروزی در یک نبرد تثبیت شود. دشمنان امروز، با ابزار رسانه و جنگ شناختی می‌کوشند همان همدلی را هدف قرار دهند. آنان به‌جای حمله نظامی، ذهن‌ها و اعتمادها را نشانه گرفته‌اند. بنابراین صیانت از انسجام، به معنای تقویّت امید، عقلانیّت و گفت‌وگوی درون‌زا در جامعه است.

در عین حال، وحدت به معنای حذف تنوع یا تفاوت دیدگاه‌ها نیست. جامعه زنده، چند صداست اما نباید چند جهت شود. اگر اختلاف‌نظرها در مسیر منافع ملّی مدیریت شوند، به جای تهدید، به منبعی برای پویایی تبدیل خواهند شد. رمز اتّحاد پایدار، همین توانایی در تبدیل تفاوت به تکامل است.

جنگ اخیر نشان داد که ملّت ایران وقتی خطر را نزدیک احساس کند، می‌تواند قدرت خود را از درون بازآفرینی کند. این تجربه یادآور یک اصل بنیادین است: اتّحاد، شرط پیروزی در میدان و شرط بقا در صلح است. امروز نیز، هر سخن و رفتاری که اعتماد عمومی را تضعیف کند، دانسته یا نادانسته در خدمت دشمن قرار می‌گیرد.

اتّحاد مقدّس، تنها یادگار گذشته نیست؛ مأموریتی برای امروز است. ما باید از آن پاسداری کنیم، چون تا وقتی این پیوند زنده است، هیچ نقشه‌ای علیه ایران به سرانجام نخواهد رسید.