امروز چهارشنبه، ۱۳ آذر ۱۴۰۴
سرمقاله شماره ۷۶ روزنامه صدای ایران
پهلوانان بیادعا
در میانهی جنگ آنگاه که اخبار و روایتهای گوناگون اوج میگیرند و خیز بر میدارند و حتی برخی متخصص رسانهای را در خود غرق میکنند - اخبار و روایتهایی که بعضاً حتی صحت و سقمشان هم مشخص نیست - سخن گفتن و روایت کردن از واقعیات، آنگونه که هستند نه آنگونه که دشمن آن را بازنمایی میکند، اهمیت و ضرورتی مضاعف پیدا میکند. البته نه به شکل آنچه که در هجوم اخبار و اطلاعاتی میبینیم و امکان رمزگشایی آنها برای مخاطب مشخص نیست بلکه به شکلی که اولویتها را به شیوهای منطقی برای مخاطب مشخص کند، ارتباط منطقی میان پدیدهها را تشریح کرده و توجه مخاطب به سمت و سویی رهنمون شود که در حالت عادی چندان مد نظر قرار نمیگیرند.«صدای ایران»، روزنامه اینترنتی رسانهی KHAMENEI.IR که از روزهای آغازین جنگ ۱۲ روزه رژیم صهیونی علیه ایران با مأموریتی که ذکر شد آغاز به کار کرد، حال و در زمان توقف آتش سعی دارد تا بهصورت روزانه همراه ملّت ایران باشد. محورهای مهم و مرتبط را از لابهلای سیل اخبار و اطلاعات درست و نادرست بیرون کشیده، سره را از ناسره جدا کرده و وضعیت راهبردی جمهوری اسلامی ایران را آنگونه که هست روایت کند. «صدای ایران» صدای ملّت ایران خواهد بود و راوی ایستادگی و مقاومت آنها.
هفتاد و ششمین شماره «صدای ایران» به روح مطهر شهید محمّدرضا توکّل تقدیم شده است.
این روزنامه اینترنتی هر شب حوالی ساعت ۲۲ در رسانهی KHAMENEI.IR منتشر خواهد شد.
سرمقاله
پهلوانان بیادعا 
تصویر دو پهلوان ایرانی را صرفاً از پشت سر میبینیم. روبروی دوربین تلویزیون نشستهاند. قرار است از حماسهای بگویند که در روزهای دفاع مقدّس ۱۲ روزه خلق کردهاند. زمانی که سینه سپر کرده بودند برای دفاع از هموطنانشان. سخت سخن میگویند. خبرنگار به انحای مختلف سراغشان میرود تا از زیر زبانشان حرف بکشد. در نهایت امّا اصل قصّه را یکی از دو پهلوان بر زبان جاری میکند زمانی که نه جانفشانی همکارش را میبیند و نه شجاعت خودش را برجسته میکند و خودشان را مسیر اجرای ارادهی خدا میدانند و کار را هم کار او.لباس رزم به تن دارند اما به مانند یک عارف واصل از میان حجاب خویش برخاستهاند. معرکهی جنگ و درگیری هم برای اینها محراب عبادت است. هر دو دههی شصتیاند. به حساب و کتاب ظاهری نه دوران انقلاب را دیدهاند و نه در دوران دفاع مقدّس، سن و سال قابل اتّکایی داشتهاند. اما حالا بار یک مسئولیت تاریخی روی دوششان است بیمنّت و ادعا. بار مبارزه با شقیترین و سخیفترین انسانها را بر دوش میکشند. سی و هفت سال از پایان جنگ میگذرد اما تنور آرمانهای بلند انقلاب اسلامی داغتر از هر زمان دیگری است.
دم مسیحایی انقلاب و حضرت روحالله رحمهالله در امتداد زمان جاری شده و در قالب همین ساختارها و ساز و کارهای موجود، نسلهای بعدی را متأثر کرده است آنقدر که به پشتوانهی حکمت و شعور برآمده از آن پنجه در پنجهی اهریمنترین موجودات دنیای فعلی انداختهاند. نهضت زنده است. مبارزه زنده است. آرمانهای متعالی انقلاب و خمینی کبیر رحمهالله در زرق و برق زمهریر عصر مدرن که میلیاردها انسان در انجمادش یخ زدهاند، نه تنها از حرارت نیفتاده بلکه گرمتر از هر زمان دیگری است. پس از جنگ ۸ سالهی تحمیلی و رحلت خمینی کبیر رحمهالله دشمن به رهزنی نسلهای بعدی دل بسته بود.
راه و یاد خمینی رحمهالله حالا ۳۷ سال پس از رحلتش بیش از هر زمان دیگری زنده است و این را میشود از مبارزه و سخنان آن دو پهلوان ایرانی با دشمن آمریکایی و صهیونی فهمید. دو پهلوانی که البته خود نمایندهی اجتماع و فرهنگ ریشهدار و موحدانهی اسلامی و ایرانیاند. دو پهلوان به نمایندگی از ملت ایران نشانههای روشن امیدند در سرمای کشندهی فعلی فطرت بشری: «بزرگترین هنر این انقلاب که امام آن را فتحالفتوح انقلاب دانستند، این بود که توانست جوانانی را تربیت کند که در دنیای مادّىِ آلوده و از لحاظ اخلاقی، لجنزار، انسانهایی با دلهای پاک و نورانی و با تصمیمهای راسخ باشند و هوشمندانه و خردمندانه، راه بزرگان بشریت و راه سعادت بشر را انتخاب کنند.» ۱۳۷۷/۰۹/۲۵
....
منبع چاپی: سرمقاله شماره هفتادوششم روزنامه صدای ایران
لطفاً نظر خود را بنویسید:
ضمن تشکر ، نظر شما با موفقیت ثبت شد.
