
در شب ولادت کریم اهلبیت حضرت امام حسن مجتبی (علیهالسلام)، جمعی از اهالی شعر و فرهنگ و اساتید ادبیات فارسی میهمان رهبر انقلاب بودند. زکریا اخلاقی از شعرای کشورمان، شعری را در این جلسه خواند که رسانه KHAMENEI.IR متن آن را در ادامه منتشر میکند.
تقویمها شاداب و لحظههای زندگی آنسان که باید بود
و دشتهای عشق در سایۀ سبز وزشهای مجدد بود
باغ الهیات از سمت حکمتهای شرقی گسترش مییافت
و فصلهای ما، سرشار از تفسیر گلهای مجرد بود
اوقات خوبی بود، انگار در زیباترین فصل زمین بودیم
دنیا صفایی داشت و دوستیهای زلال ما زبانزد بود
در ساکت شبها سمت سفرهای تماشا سیر میکردیم
و ماه میتابید و جادههای جمکران در رفت و آمد بود
هستی شکوفا بود و فیلسوفان باغبانان خرد بودند
از چشمۀ اشراق گلخانۀ اندیشههای ما مُسود بود
من شعرهایم را وقت غروب از روی پل آواز میکردم
باران تداوم داشت و رودخانه غرق آواهای ممتد بود
شمع بلند شوق در جلسههای قدسی اخلاق میتابید
جانهای مشتاقان دائم به تاییدات ربانی موید بود
در حلقههای بحث، گلهای خوشبوی شریعت پرورش مییافت
و دشتهای فقه در سایهساری از فقیهان سرآمد بود
شبهای فیضیه مانند شبهای حرم شور عجیبی داشت
در تاب و تب بودیم و شور و شوق دوستان در عشق بیحد بود
حس غریب من در سایۀ اوصاف کاشیها قدم میزد
آیینۀ دلها مجذوب ایوانهای موزون زبرجد بود
از خاک تا افلاک، از پلههای سنگی دارالشفا تا عرش
پای عبور ماه بین زمین و آسمان هرشب مردد بود
این سالها اما در حجرههای ساحلی جای کسی خالیست
ای حسرت سرشار تقدیر من در فصل فرداها چه خواهد بود