شعرخوانی آقای محمدرضا معلمی

[دریافت فیلم]
رباعی
۱
بیش از هوسی نمی‌توانم باشم
بی تو نفسی نمی‌توانم باشم
از صحبت آیینه چنین معلوم است
من جز تو کسی نمی‌توانم باشم
۲
هرجا که تویی، به شوق شوری برپاست
هرجا که منم، به جبر غم هم آنجاست
آن‌سان که تویی چقدر انسان زیبا
این‌سان که منم چقدر انسان تنهاست
۳
اوضاع جهان رو به خرابی‌ست هنوز
در تاب و تبِ بی‌تب‌وتابی است هنوز
با این همه، با تو آسمانی که مراست
آبی‌ست هنوز، آفتابی‌ست هنوز
۴
سرسبز، بهشت کوچکی ساخته بود
شاداب، به آفتاب دل باخته بود
باران زده بود و صورت باغچه باز
از صحبت آسمان گل انداخته بود
۵
بی‌حسرت زندگی، سبک چون آهی
بی آنکه به برگشت بخواهم راهی
یک روز به سوی تو می‌آرند مرا
بر شانۀ لا اله الا اللّهی