شعرخوانی آقای محمدرضا سهرابی‌نژاد

[دریافت فیلم]

رهبر انقلاب: شما یک شب در این جلسه رباعی خواندید؟
 آقای سهرابی‌نژاد: بله آقا، هجده سال پیش حاج‌آقا!
رهبر انقلاب: شما بودید؟!
آقای سهرابی‌نژاد: دیگر داشت برایم یک حسرتی می‌شد.
رهبر انقلاب: هنوز در ذهنم مانده، از زیبایی آن رباعی‌ها و از آن حالتی که بود.
آقای سهرابی‌نژاد: بزرگوارید شما عزیز ما هستید.
چند رباعی
۱
برخاست به روی بوم خود ماه کشید
بین دو سه نخل، حلقه‌ای چاه کشید
شبگرد همیشگی نیامد سرچاه
نقّاش به گریه آمد و آه کشید
۲
این تحفۀ من ز وادی لاتخف ا‌ست
خاکی که مزیّن به امیر شرف است
از آن همه اشک بر سر چاه، همین
یک قطره به جا مانده که دُرّ نجف است
۳
ای نام تو خطبه‌های طوفانی ما
ای مایۀ جرئت و رجزخوانی ما
خون تو به خاک این شرافت را داد
تا مُهر شود برای پیشانی ما
۴
کِی غیرت مردانۀ ما بگذارد
دشمن به حریم خانه پا بگذارد
هرکس که قدم به خاک ما بگذارد
باید سر خویش را به جا بگذارد
۵
با آنکه گلوله‌اش تنم را بوسید
خون زد شتک و پیرهنم را بوسید
آنقدر گلوله بر تن خصم زدم
تا خم شد و خاک وطنم را بوسید