امید و اعتماد مردم؛ بزرگترین سرمایه
«احیای اعتماد و امید در مردم، بهویژه در جوانها»؛ این موضوع سرفصل مهمّی بود که رهبر معظّم انقلاب، در نخستین دیدار رئیسجمهور و اعضای هیئت دولت سیزدهم، خطاب به ایشان مطرح کردند. ایشان، در توضیح این مسئله، امید و اعتماد مردم را «بزرگترین سرمایه برای دولت» دانستند و تأکید کردند: «مسئلهی احیای اعتماد مردم و امید مردم هم بسیار چیز مهمّی است؛ چون اعتماد مردم بزرگترین سرمایهی دولت است. مردم وقتی به شما اعتماد کردند و امید به شما داشتند، با شما راه میآیند و کمکتان میکنند؛ این بزرگترین سرمایه است برای دولت که بتواند اعتماد مردم را جلب کند که البتّه این متأسّفانه یک مقداری آسیب دیده و بایستی ترمیم کنید این را و راهکارش هم این است که حرف و عمل مسئولین یکی باشد.»
۱۴۰۰/۰۶/۰۶
امّا چرا حضرت آیتاللّه خامنهای اینچنین بر مسئلهی «امید و اعتماد مردم» اصرار دارند و خطاب به رئیسجمهور و دولتمردان بر ضرورت ترمیم و بهسازی آن تأکید میکنند؟
امید؛ پیشران حرکت مردم و جامعه
اوّلین موضوع این است که «امید بزرگترین قوّهی محرّکهی انسان است. امید به پیروزی، امید به پیشرفت و امید به موفّقیّت، هر انسانی را به حرکت وادار میکند.»
۱۳۷۶/۰۷/۲۴ و در نقطهی مقابل، «اگر شما بخواهید هر انسان فعّال و سرزنده و شادابی از حرکت بیفتد، کافی است او را ناامید کنید. اگر ناامید کردید، دستهای فعّال سست خواهد شد، زانوان فعّال و استوار به لرزه خواهد افتاد.»
۱۳۷۶/۰۷/۲۴ لذا «امید موجب میشود انسان تلاش و حرکت کند، پیش ببرد، مبارزه کند و زنده بماند.»
۱۳۷۴/۱۰/۱۷ و «یک ملّت با امید میتواند به پیش برود. یک سرباز در جبههی جنگ، فقط با امید میتواند بجنگد. اگر امید را از او گرفتند، همه چیز را از او گرفتهاند.»
۱۳۷۵/۰۵/۳۰ و چنانچه یأس و ناامیدی در ملّتی نهادینه شود، «اگر مردم ناامید شدند، اعتماد خودشان را از دست دادند، متزلزل شدند، شکست قطعی است. ... این امید را باید زنده نگه داشت. عامل اصلی پیروزی، در صحنه بودن مردم است؛ عامل در صحنه بودن مردم، امید و اطمینان آنها است.»
۱۳۸۹/۰۶/۲۵ در سطح ملّی هم «ملّتی که از آیندهی خود مأیوس باشد، ملّتی که خود را تحقیر کند، پیشرفت نخواهد کرد.»
۱۳۷۸/۰۷/۰۹
تحریم و تحریف؛ دو بال مهمّ دشمن در جنگ ترکیبی
از سوی دیگر، امروز ایران اسلامی با توطئهی «جنگ ترکیبی» از سوی دشمنانش روبهرو است؛ جنگی پیچیده و همهجانبه. در این نبرد سنگین، دشمن «امید» را هدف گرفته است: «در جنگ ترکیبی، حملهی نظامی نیست امّا حمله به باورهای دینی و سیاسی است؛ حملهی دشمن به باورهای دینی و باورهای سیاسی است. ... وسوسه میکنند، حقایق را دگرگون نشان میدهند؛ هدفشان سست کردن ارادهی ملّت است، هدفشان خاموش کردن امیدها است، میخواهند شعلهی امید را در دل جوانان ما خاموش کنند، جوان را مأیوس کنند. یأس یعنی بنبست؛ وقتی که جوان از پیشرفت مأیوس شد، از آینده مأیوس شد، احساس بنبست میکند؛ از کسی که احساس بنبست میکند، نمیشود توقّع داشت درست کار کند.»
۱۴۰۲/۰۱/۰۱
و «در جنگ ترکیبی، دشمن از رسانه استفاده میکند، از عامل فرهنگی استفاده میکند، از عامل امنیّتی استفاده میکند، از نفوذ استفاده میکند، از عامل اقتصادی استفاده میکند؛ از همهی این عوامل استفاده میکند برای اینکه ملّت را در محاصره قرار بدهد، برای اینکه ملّت را دچار یأس کند.»
۱۴۰۲/۰۱/۰۱
در این راستا، دشمن با تمام توان دو ابزار مهمّ «تحریم» و «تحریف» را علیه ملّت ایران به کار گرفته است: «به موازات تحریم، یک جریان تحریف هم هست؛ در کنارش یک جریان تحریف هست؛ تحریف حقایق، واژگون نشان دادن واقعیّات؛ چه واقعیّات کشور ما، چه واقعیّات مرتبط با کشور ما.»
۱۳۹۹/۰۵/۱۰
تحریم هرچند «اقتصاد ملّی» و «معیشت عمومی مردم» را تحت فشار قرار داده، امّا تحریف نیز به عنوان لبهی دیگر این قیچی «نشاط و تحرّک و امید مردم» را هدف گرفته است: «اوضاع را بد جلوه میدهند، با صدها زبان، با صدها وسیله. اگر نقطهی قوّتی در کشور باشد که مطلقاً انکار میکنند؛ یا به سکوت برگزار میکنند یا انکار میکنند. خب، کارهای خوبی در کشور دارد انجام میگیرد؛ مطلقاً [حتّی] یکی از اینها در تبلیغات خارجی دشمنان ما منعکس نیست. نقطهی ضعفی اگر وجود داشته باشد، آن را ده برابر میکنند، گاهی صد برابر میکنند که این نقطهی ضعف را بزرگ کنند؛ برای چیست؟ برای این است که روحیهی مردم تضعیف بشود؛ امید مردم، بخصوص امید جوانها؛ چون وقتی امیدوار باشند، تحرّک جوانها تحرّک فوقالعاده است، جوانها پیشتازند، پیشرانند؛ اگر چنانچه امید از آنها گرفته شد، متوقّف میشوند.»
۱۳۹۹/۰۵/۱۰
غلبه بر یک دهه عقبماندگی اقتصادی
در این میان، مسئولیّتهای مهمّی بر دوش کارگزاران نظام و مشخّصاً قوّهی مجریه و، در رأس آن، رئیسجمهور قرار دارد. حقیقت این است که «ما در دههی ۹۰ به دلایل مختلف یک عقبماندگی و بهاصطلاح تعطیل نسبی مسائل اقتصادی داشتیم. ... ما یک دهه عقبماندگی داریم و شاخصهای منفی زیاد داریم که آمار متقن مراکز رسمی است؛ یعنی اینها ادّعا نیست. شاخصها، شاخصهای منفی است در بخشهای مهمّی.»
۱۴۰۱/۱۱/۱۰ و امروز سرریز این عقبماندگی در عرصهی اقتصاد، نتیجهی سوء خود را در زندگی و معیشت مردم نمایان کرده است: «ما امروز در مسائل اقتصادی مشکلاتی داریم؛ فرض کنید مسئلهی تورّم، مسئلهی گرانی بعضی از اجناس، معیشت مردم بخصوص طبقات ضعیف، مشکلات بانکها، مشکلات مالیّاتی و امثال اینها؛ خب اینها مشکلات ما است.»
۱۴۰۰/۱۰/۱۹ «در زمینهی مسائل اقتصادی، خب الان مشکلاتی در کشور وجود دارد: تورّم بالا یکی از اساسیترین مشکلات است؛ کسری بودجه هست؛ معیشتِ مردمِ کمدرآمد هست، که اینها مشکلات مهم است؛ کاهش ارزش پول ملّی هست، که این یکی از آن چیزهایی است که انسان واقعاً خجالتزده میشود از این قضیّه؛ کاهش قدرت خرید مردم هست؛ مشکلات فضای کسبوکار هست.»
۱۴۰۰/۰۶/۰۶
نتیجه اینکه «متأسّفانه امروز وضع معیشت مردم خوب نیست؛ این غصّهی بزرگی است برای ما. گرانیها زیاد است.»
۱۳۹۹/۱۲/۱۵ مشکلات اقتصادی و معیشتی زمینه و بستری برای پیشبرد جنگ روانی و توطئهی تحریف را به دشمنان ایران اسلامی داده تا از این طریق، توطئهی یأسپراکنی و از بین بردن امید را با قدرتِ هرچه بیشتر دنبال کنند؛ لذا یک عرصهی بسیار مهم برای بهبود و تقویت امید و اعتماد ملّت تمرکز جدّی مسئولان کشور و، در رأس آنان، رئیسجمهور بر حلّ مسئلهی اقتصاد و بهبود وضعیّت معیشت عمومی مردم است. بنابراین، «اقتصاد باید اولویّت همهی اعضا و بخشهای دولت باشد.»
۱۳۹۶/۰۶/۰۴ البتّه انقلاب اسلامی در عرصهی حلّ مشکلات اقتصادی با بنبستی روبهرو نیست. راهحلّ اساسی غلبه بر این عقبماندگی اقتصادی، دستیابی کشور به رشد اقتصادی مناسب است: «جبران این عقبماندگی کار آسانی نیست؛ این طبعاً محتاج یک رشد مستمرّ پیدرپی اقتصادی است. ... برای همین است که ما در برنامهی هفتم توسعه، اولویّت اصلی برنامه را گذاشتیم "پیشرفت اقتصادی توأم با عدالت" ... و رشد اقتصادی را متوسّط هشت درصد در سیاستهای برنامهی هفتم قرار دادیم.»
۱۴۰۱/۱۱/۱۰ و چنانچه توان داخلی کشور و مردم در جهت تقویت تولید ملّی فعّال شود، میتوان به رشد اقتصادی مناسب دست یافت و بر مشکلات اقتصادی همچون توّرم غلبه کرد: «ما کِی میتوانیم این رشد سریع و مستمر را به دست بیاوریم؟ آن وقتی که با کمک و هدایت مردم بتوانیم تولید را افزایش بدهیم. ... ما توانایی زیادی داریم، میتوانیم کارهای بزرگی انجام بدهیم. اگر از توانایی ملّت در قضیّهی اقتصاد استفاده بشود، وضع معیشت مردم حتماً بهتر خواهد شد، وضع تورّم حتماً بهتر خواهد شد.»
۱۴۰۲/۰۱/۰۱