زن ایرانی، پیشگام پیشرفت و دانایی

الگوی متعالی زن در عصر تاریک جاهلیت
دنیای ظلمانی عصر جاهلیت، از طرفی با زنده‌به‌گور کردن دختران بیگناه و از سوی دیگر با تبرج و خودنمایی زنان اشراف هر روز بیشتر از گذشته در تاریکی فرو می‌رفت که اسلام با مردود شناختن نگاه‌های غیر‌انسانی به زن، الگویی از او را به دنیا معرفی کرد که تا همیشه تاریخ، چراغ راه زنانی شده که می‌خواهند در راه حق قدم بردارند؛ الگویی که هم در داخل خانه، انسان متعالی است که بدون او پایه‌های خانواده متزلزل می‌شود و هم در فعالیت‌های اجتماعی و سیاسی نقش فعال ایفا می‌کند.
 
شخصیت زهرای اطهر الگویی در همه ابعاد
آموزه‌های اسلام درباره زن و مادر تغییرات بنیادین در جامعه آن روز ایجاد کرد. در این میان فاطمه زهرا مظهر تحقق الگوی زن مسلمان شد تا راه را بر پویندگان مسیر حقیقت روشن کند. «زن مسلمان الگویی بهتر از فاطمه‌ی زهرا نمی‌تواند پیدا کند، [بلکه] هیچ زنی در دنیا نمی‌تواند الگویی بهتر از او پیدا کند.» ۱۴۰۲/۱۰/۶ «[فاطمه‌ زهرا] این است؛ یعنی یک رهبر به تمام معنا، مثل یک پیغمبر، مثل یک هدایتگر عموم بشر؛ در این حدّ و در این اندازه زهرای اطهر، دختر جوان، ظاهر میشود؛ این زنِ اسلام است.» ۱۳۹۵/۱۲/۲۹

این بانوی والامقام، الگویی جامع است که صفات برجسته در عرصه‌های مختلف را در وجود خود جمع کرده است: «اسلام، فاطمه - آن عنصر برجسته و ممتاز ملکوتی - را به عنوان نمونه و اسوه‌ی زن معرفی می‌کند. آن، زندگی ظاهری و جهاد و مبارزه و دانش و سخنوری و فداکاری و شوهرداری و مادری و همسری و مهاجرت و حضور در همه‌ی میدانهای سیاسی و نظامی و انقلابی... این هم مقام معنوی... درخشندگی عنصر معنوی و همپایه و هموزن و همسنگ امیرالمؤمنین و پیامبر بودن اوست. زن، این است. الگوی زنی که اسلام می‌خواهد بسازد، این است.» ۱۳۶۸/۱۰/۲۶

در بعد خانوادگی هم هنگامی که شخصیتی چون حضرت فاطمه در محوریت خانواده قرار می‌گیرد شاهد شکل‌گیریِ خانواده‌ی فاطمی به‌عنوانِ نمونه‌‌ی آرمانیِ خانواده هستیم: «مادر خوب، همسر خوب، مجاهد فی‌سبیل‌الله، در عین حال کدبانو، مدیر خانه، و در عین حال عابد و بنده‌ی خدای متعال. و در نهایت، فاطمه‌ی زهرانشان داد که زن میتواند به رتبه‌ی عالی عصمت برسد که اینها خصوصیّات این بزرگوار است. توجّه بشود که این خانواده‌ی نمونه و بی‌نظیر -مرد خانه علی، زن خانه فاطمه‌ی زهرا، فرزندان خانه امام حسن و امام حسین و زینب و امّ‌کلثوم، با آن خصوصیّاتی که از اینها می‌شناسیم- آن خانواده‌ای است که قرآن به پیغمبر میفرماید که «قل لاِّ اَسئئَلُکُم عَلَیهِ اَجرًا اِلَّا المَوَدَّةَ فِی القُربیٰ» ۱۳۹۹/۱۱/۱۵

زنده شدن شاخصه‌های زن متعالی با انقلاب اسلامی ایران
چهارده قرن پس از طلوع اسلام و هم زمان با اوج گرفتن جاهلیت مدرن نگاه‌های سطحی و سخیف به زن در غرب و شرق جهان، در گرماگرم مبارزات انقلابی مردم ایران در دهه پنجاه و رخدادهای پس از آن، زن مسلمان ایرانی با الگو قراردادن حضرت فاطمه زهرا، یکبار دیگر شاخصه‌های زن متعالی اسلام را زنده کرد؛ زنی که سکان‌دار خانواده است، اما در حوادث منجر به پیروزی انقلاب و دفاع مقدس و همچنین عرصه‌های گوناگون پدیدآمده پس از آن، نقش اجتماعی فعالی را ایفا می‌کند؛ نقشی که بقا و پیشرفت‌های جمهوری اسلامی مرهون آن است.

تقابل انقلاب اسلامی و غرب در نگاه به زن
زن مسلمان ایرانی با اقتدا به اسوه نیکویی همچون حضرت فاطمه زهرا(س)، الگویی از زن را به رخ دنیا کشانده که در تقابل آشکار با الگوی سست و بی‌ارزش غرب و شرق از زن قرار دارد. در نگاه دنیای مدرن، جنسیت زن بر انسانیت او اولویت دارد و در واقع زن در نگاه غرب وسیله سوء‌استفاده و بهره‌برداری جنسی مردان و ابزار اقتصادی برای رسیدن به اهداف سرمایه داری است: «رویکرد تمدّن غربی در مبحث بسیار مهم و حیاتی «زن»، در دو عامل خلاصه می‌شود:
«سودجویی» و «لذّت‌جویی» ۱۴۰۲/۱۰/۶ اما از نگاه اسلام در مسائل اساسی مربوط به رشد و پیشرفت انسان، جنسیت دخیل نیست و هر انسانی، می‌تواند به بالاترین قله‌های کمال معنوی و مادی دست بیابد.

زن در نگاه انقلاب اسلامی در حاشیه نیست
بر خلاف نگاه‌های ظالمانه و تحقیرآمیز غربی، زن در رویکرد انقلاب اسلامی نه‌تنها در حاشیه نیست؛ بلکه زنان می‌توانند بن‌بست‌های ایجاد شده حاصل از نگاه غربی به مسائل و معضلات جهان را با دستان گره‌گشای خود حل‌وفصل کند و تجربه جمهوری اسلامی موید این ادعاست: «پیشرفتهای زنان در همین جمهوری اسلامی، قابل مقایسه‌ی با قبل نیست؛ در علم، در تحقیق، در فعالیت‌های اجتماعی، در هنر، در ورزش در همه‌ی کارها؛ این‌همه زن دانشمند، این‌همه زن استاد دانشگاه، این‌همه زن فاضل، این‌همه زن نویسنده... ما در قبل از انقلاب، یک‌دهمِ این را هم نداشتیم.» ۱۴۰۲/۱۰/۶

پیشرفت زن ایرانی همراه با حفظ حجاب و ایفای نقش مادری
همه این پیشرفت‌های زنان ایرانی همراه با مراقبت از لطمه ندیدن نقش مادری که بالاترین نقش زن محسوب می‌شود، به‌دست‌آمده است. همچنین زنان مسلمان ایرانی در طول این سال‌ها، با قرار گرفتن در متن و مرکز مهم‌ترین عرصه‌های پیشرفت در دنیا ارزش و افتخار حجاب را به همه جهان نشان دادند. در عرصه علمی رشد ۱۶ برابری تعداد زنان عضو هیأت علمی دانشگاه‌ها نسبت به قبل از انقلاب اسلامی و رشد ۵۶ درصدی حضور دانشجویان دختر در دانشگاه‌ها، از مصادیق این موضوع است. نکته جالب توجه اینکه طبق گزارش انجمن جهانی اقتصاد، جمهوری اسلامی ایران در عدالت آموزشی بین دختر و پسر، مقام اول جهان را کسب کرده است.

انقلاب اسلامی، نقطه عطفی برای هنرمندان زن ایرانی
بر اساس آمار تا سال ۱۴۰۰، بیش از ۹۵۰۰ مؤلف زن و ۸۴۰ ناشر زن در کشور فعالیت داشته‌اند؛ همچنین نرخ مشارکت زنان فعال در عرصه فناوری اطلاعات به بیش از ۳۱ درصد رسیده و ۹۰۳ زن فیلم‌ساز در عرصه سینما و ۲ هزار زن متخصص در پشت‌صحنه سینما فعالیت داشته‌اند؛ رشد هنری زنان ایرانی به‌قدری خیره‌کننده بوده است که نیویورک‌تایمز در گزارشی با عنوان «رمان‌نویسان زن ایرانی، ستارگان ایران» می‌نویسد: «[تعداد] زنان نویسنده در ایران، در طول دهه گذشته ۱۳ برابر شده است و تقریباً برابر با تعداد امروز مردان است... انقلاب اسلامی سال ۱۹۷۹، نقطه عطفی برای زنان ایرانی در تمام طیف‌ها بوده است.

زن غربی، اسیر سودجویی و لذت‌طلبیِ مردان
نگاه مبتنی بر سودجویی و لذت‌جویی غرب نسبت به زن، وضعیت زنان در کشورهای غربی را به شکل اسفناکی درآورده است؛ افزایش نرخ خودکشی در میان زنان، فروپاشی خانواده‌ها و رواج زندگی‌های فردی به‌عنوان محصول نگاه غیرانسانی غرب به زن، افزایش آمار تعرض جنسی و شیوع خشونت جنسی علیه زنان، استفاده کالایی از زنان با استفاده از تصاویر و فیلم‌های خلاف اخلاق، افزایش فحشا، سوء استفاده‌های جنسی، پناه بردن انسان‌ها برای رهایی از تنهایی به حیوانات، افسردگی کودکان و تمایل آنها به بزهکاری ناشی از ضعف محیطی خانواده، رشد منفی فرزندآوری و... از نشانه‌هایی است که این روزها آشکار شده است نگاه و نگرش مادی غرب در موضوع زن امروز در صحنه‌ی واقع نتایج تلخی برجای گذاشته است که در رأس آن استفاده‌ی ابزاری از خود زنان در جوامع غربی است: «دنیای استکبارىِ سرشار از جاهلیّت، در اشتباه است که خیال میکند ارزش و اعتبار زن به این است که خود را در چشم مردان آرایش کند تا چشمهای هرزه به او نگاه کنند و از او تمتّع گیرند و او را تحسین نمایند. بساط آن‌چیزی که امروز به‌عنوان «آزادی زن» در دنیا و از سوی فرهنگ منحطّ غربی پهن‌شده‌است، برپایه این است که زن را در معرض دید مرد قرار دهند تا از او تمتّعات جنسی ببرند. مردان از آنها لذّت ببرند و زنها وسیله التذاذ مردان شوند. این، آزادی زن است؟» ۱۳۷۱/۹/۲۵

سخن پایانی اینکه در دوره ای که جاهلیت مدرن غربی تیشه به ریشه خانواده و هویت زنان زده است در مقابل این وضعیت باید مطالبه‌گر و مدعی بود نه منفعل: «موضع ما در قبال مدّعیان ریاکار غربی، موضع مطالبه است، موضع دفاع نیست. در قضیّه‌ی زن... دنیا مقصّر است. «دنیا» که میگویم یعنی همین دنیای غرب و فلسفه‌ی غربی و فرهنگ غربی موجود... امید این هست که بتوانید روی افکار عمومی غربی‌ها هم واقعاً اثر بگذارید؛ چون واقعاً زنهای آنها در رنجند؛ جامعه‌ی زن غربی، امروز در یک رنج ناخودآگاه در مواردی، و آگاه در یک موارد دیگری است؛ روی آنها هم ممکن است اثر بگذارید.» ۱۴۰۱/۱۰/۱۴