عاقل‌ها نمی‌ترسند

قاب اول. وعده قرآن: پشیمانی مرعوبین دشمن
نقل شده که در دوران حکومت پیامبر اعظم صلی‌الله علیه و آله و سلم در مدینه و آن هنگام که یهودیان اطراف مدینه، پیمان خود با مسلمانان را گسستند، یکی از انصار نزد رسول خدا آمد و از دوستى و هم‌پیمانى با پیمان‌شکنان برائت جُست و اعلام کرد که "هم پیمانِ من تنها خدا و پیامبر او است". منافقین مدینه اما حاضر نشدند که همچون صحابی وفادار پیامبر از یهودیان پیمان‌شکن برائت جویند و برای پیوستن به آنان تلاش کردند. برخی مفسرین گفته‌اند که آیات ۵۱ و ۵۲ سوره‌ی مائده در چنین موقعیتی نازل شده است: "اى کسانى که ایمان آورده‌اید! یهودیان و مسیحیان را پشتیبان و دوست خود مگیرید، [که] آنها [در برابر شما] دوست و پشتیبان یکدیگرند و کسانى از شما که آنها را ولیّ خود بدانند، از آنها هستند. خداوند گروه ستمکاران را هدایت نمى‌کند. پس کسانى را که در دل‌هایشان مرض است، مى‌بینى که در [دوستی با] آنان بر یکدیگر پیشى مى‌گیرند و مى‌گویند: «مى‌ترسیم حادثه‌اى براى ما پیش آید.» چه بسا خداوند پیروزى یا حادثه‌ی دیگرى از سوى خود [به نفع مسلمانان] پیش بیاورد و این دسته، از آنچه در دل پِنهان داشتند، پشیمان گردند." «آنان [مرعوبین دشمن] از کمک به دشمن هیچ سودی نمی‌برند. آمریکا و غرب، بارها نشان داده‌اند که حتی به تسلیم‌شدگان هم رحم نمی‌کنند و چون تاریخ مصرف همکاری‌کنندگان به پایان برسد، به‌آسانی آنان را به دور می‌افکنند.‌» ۱۳۸۵/۱/۲۵
 
قاب دوم. پیروزی انقلاب اسلامی با سلاح عقلانیت انقلابی
با آنکه خیابان‌ها بوی آتش و خون می‌دهند، مردم اما تمام قد به میدان آمده‌اند. سربازان ارتشی صف مستحکمی جلوِ آنان بسته‌اند و با مسلسل‌هایشان منتظر فرمان آتشند. سوابق مزدوران رژیم در ماه‌های گذشته نشان داده که ابایی از ریختن خون مردم بی‌گناه ندارد و قتل عام ۱۷ شهریور و هشتم بهمن ۵۷ گواه این مدعاست. با این وجود لحظه به لحظه خیابان شلوغ‌تر می‌شود و فاصله‌ی بین دو صف مردم و سربازان کمتر می‌شود. مردم اما نقشه‌ی منسجم‌تری دارند تا سربازان. هم ترس و وحشت را به دل راه نداده‌اند و هم دوست و دشمن را و اصلی و فرعی را به‌خوبی از هم تشخیص داده‌اند. جوانان جلوِ صف، گل‌هایی که از قبل آماده کرد‌ه‌اند را جلو می‌برند و به لوله‌ی تفنگ سربازان می‌گذارند و سربازان هم که خودشان از همین مردمند زیر بار فرمان آتش نمی‌روند. کمتر از چند هفته‌ی بعد است که مبارزه‌ی مبتنی بر آگاهی و بیداری بر اقسام دیگر مبارزه، مبارزه‌ی مسلحانه و مرتجعانه می‌چربد و رژیم طاغوت را با همه‌ی استحکام و حمایت‌های ابرقدرت‌ها سرنگون می‌سازد.

«محاسبه‌ی عقلانی گاهی اوقات خودش منشأ تحولات عظیمی می‌شود. انقلاب عظیم اسلامی ما ناشی از یک عقلانیت بود. این‌طور نبود که مردم همین‌طور بی‌حساب و کتاب به خیابان بیایند و بتوانند یک رژیمِ آن‌چنانی را ساقط کنند؛ محاسبات عقلانی و کار عقلانی و کار فکری شده بود.» ۱۳۸۴/۶/۸
 
قاب سوم. مردی که هرگز نترسید
«قرآن [درباره‌ی توطئه‌های دشمن می‌فرماید که... از آنها نترسید، از من بترسید؛ خودِ این ترساننده‌ی از افراد ظالم که به انسان می‌گوید از این و از آن بترسید... شیطان است؛ که ما در طول تاریخ هم مشاهده می‌کنیم کسانی که از این قدرت‌ها ترسیده‌اند، دچار آزمون‌های سخت و تلخ زندگی شده‌اند. امام (رضوان الله علیه) این نترسیدن از قدرت را به همه‌ی ما یاد داد که از قدرت‌های ظالم و زورگو نترسید.» ۱۳۹۹/۲/۶ بر مبنای همین "عقلانیت انقلابی" است که در طول چهل سال گذشته ملت ایران نترسیده و میدان‌ها را خالی نکرده است. اصلاً این عقلی که در این چند سطر سخن از آن می‌گوییم با ترس بیگانه است. در مورد شبى که پس از سخنرانی تاریخی امام راحل در پانزدهم خرداد ۴۲، ایشان را از قم دستگیر کردند و به تهران بردند، چنین نقل شده که امام فرموده بودند: «وقتى مرا میبردند، بین قم و تهران ماشین از جاده رفت ‌بیرون. من فکر کردم که میخواهند قضیه را خاتمه بدهند. ولى وقتى مراجعه کردم به قلبم دیدم هیچ تغییرى نکرده است‌» و لذا وقتى در سال ۴۳ بعد از آزادیشان در مسجد اعظم سخنرانى کردند، فرمودند: «والله من به عمرم نترسیده‌‌ام. آن شبى هم که آنها مرا میبردند، آنها میترسیدند من آنها را دلدارى میدادم‌.»
 
قاب چهارم. تحریم، جریان تحریف و ترساندن ملت‌ها
"ریچارد نفیو" در کتاب هنر تحریم‌ها از واقعیت هولناکی پرده برمی‌دارد که برای شناخت اهداف جریان تحریف بسیار راه‌گشاست: "اعتراف ساده: وقتی یک کشور اعتراف می‌کند که مشکل تحریم دارد تقریباً نیمی از کار انجام شده است...گرچه خیلی از دولت‌ها اعتقاد داشته‌اند که صدور چنین بیانیه‌هایی می‌تواند باعث ترس و القای حس وادادگی در مردم شوند. اما صرف همین اعتراف‌ها نشان می‌دهد که فشار درحال اثرگذاری است."رهبر انقلاب در سخنرانی روز عید قربان دو هدف اصلی جریان تحریف را چنین تبیین کردند: «هدف از این تحریف دو چیز است... یکی، ضربه به روحیه‌ی مردم است... [می‌خواهند] به مردم ایران تفهیم کنند که بیچاره شدید، دیگر مثلاً کارتان تمام است و هیچ کاری از عهده‌ی کسی برای شما برنمی‌آید... [هدف دیگر] آدرس غلط دادن برای رفع مشکل تحریم است... اگر می‌خواهید تحریم برطرف بشود، در مقابل آمریکا کوتاه بیایید.» ۱۳۹۹/۵/۱۰

تحریم‌ها و تهدیدهای اخیر مقامات آمریکایی در همین چارچوب قابل تحلیل است: هیاهو برای ترساندن ملت ایران. دنباله‌های داخلی جریان تحریف نیز در همین راستا دست‌به‌کار شده‌اند: «بعضی‌ها اسم عقل و عقلانیّت را که می‌آورند، منظورشان از عقلانیّت ترسیدن است؛ وقتی می‌گویند عاقل باشید، یعنی بترسید، یعنی منفعل باشید، یعنی از مقابل دشمن فرار کنید! نه، [این درست نیست]؛ ترسوها حق ندارند اسم عقلانیّت را بیاورند. ترسیدن و فرار کردن و میدان را خالی کردن، اسمش عقلانیّت نیست، اسمش همان ترس و فرار و مانند اینها است؛ عقلانیّت یعنی محاسبه‌ِی درست. البتّه دشمن سعی می‌کند عقلانیّت به آن معنای غلط را تلقین کند، بعضی هم نادانسته گاهی حرف‌های دشمن را تکرار می‌کنند.» ۱۳۹۹/۷/۲۱ غافل از آنکه همان قوه‌ی عاقله‌ای که از شب پانزدهم خرداد ۴۲ تاکنون نترسیده و میدان را خالی نکرده است، حالا که نشانه‌های پیروزی و پایان یافتن حربه‌های دشمن پیداست، چرا باید بترسد و میدان را خالی کند. دولت ایالات متحده در ماه‌های اخیر تمام تلاش خود را برای تمدید تحریم‌های تسلیحاتی ایران از طریق مکانیسم‌های شورای امنیت سازمان ملل به کار بست و ناموفق ماند. از دیگر سو ماه‌هاست که برای مصرف انتخاباتی و کسب اعتبار به دنبال کشاندن ایران به پای میز مذاکره است و ناکام مانده است. و این همه در حالی است که دولت آمریکا با مشکلات بزرگی دست به گریبان است که در آینده، بحران‌های بی‌سابقه‌ای را برای مردم آمریکا ایجاد خواهد کرد. ضعف‌ها و رخنه‌هایی هم البته در داخل وجود دارد که دشمن با تمسک با همان‌ها مشکلات اقتصادی فعلی و سختی معیشت را علیه  ملت ایران به وجود آورده. جوان‌ها خواهند آمد و رخنه‌ها را برطرف خواهند کرد. ملت ایران صبر و بصیرت لازم برای این مهم را دارد.