شعرخوانی آقای هادی فردوسی

بسم الله الرّحمن الرّحیم، آقای مهربان من حامل سلام مردم باصفای روستای کته گنبد سروستان فارس هستم. خدمت حضرت عالی، روستایی که واقعاً مردمش از جان و دل شما را دوست می‌دارند.
رهبر انقلاب: سلامت باشند ان‌شاءالله.


با نام تو عشق سرمدی خواهد شد
دلها همه خالی از بدی خواهد شد

هر غنچه که بر تو می‌فرستد صلوات
یک روز گل محمدی خواهد شد(۱)


با نور علی دل به سیاهی ندهم
جز او به ولایتی گواهی ندهم

بر درگه مرتضی گدایی عشق است
آن را به هزار پادشاهی ندهم

عشق تو شناسنامه‌اش خواهد بود
توصیف تو در چکامه‌اش خواهد بود

هر کس به ولایت تو ایمان دارد
امضای تو پای نامه‌اش خواهد بود

آن یاس که از راز خزان آگاه است
دیری است که در دلش غمی جانکاه است

در هجدهمین بهار بر خاک افتاد
یعنی که همیشه عمر گل کوتاه است

از جانب حق درود خواهد آورد
شعر و غزل و سرود خواهد آورد

تا از تو قلم بگوید و بنویسد
در پای تو سر فرود خواهد آورد

شمشیر تمام جوشنش را بوسید
آن قلب زلال و روشنش را بوسید

گفتند پیمبر است و با شوق تمام
هر تیر که شد رها تنش را بوسید

برخیز و ببین سینه‌ی صد چاکم را
هنگام خطر شوق عطش‌ناکم را

در باور من عشق وطن می‌جوشد
خون می‌دهم و نمی‌دهم خاکم را

و رباعی آخر تقدیم به امام حسن مجتبی علیه‌السلام
زیبایی و ماه مست و دیوانه‌ی توست
میتابی و هر ستاره پروانه‌ی توست

 آن قدر کریمی که همه می‌دانند
خورشید گدای کوچک خانه‌ی توست
 
۱  ) آفرین، اللهم صل  علی محمد و آل محمد. 
رهبر انقلاب، پس از پایان شعر: طیب الله انفاسکم. خیلی خوب ان‌شاءالله موفق و مؤید باشید. خدا ان‌شاءالله کمک‌تان کند. زنده باشید.