شعرخوانی آقای علی چاوشی

دلم قربانِ شادیِ تو، قربانِ غمت حتی
زیاد است از سرِ ناچیزِ من ای جان! کمت حتی

اگرچه «دوستت دارم» شنیدن از تو شیرین است
تو را من دوست دارم با نگاهِ مبهمت حتی

تو زیبایی ولو با اشک، اما گریه را بس کن
تو گلبرگی و میگیرد دلم از شبنمت حتی

تو زیبایی اگر خندان، اگر گریان بخند اما
که سِیلی میشود در جانم اشکِ نم‌نمت حتی


خیابان بود و سرما بود و تنها بودم و شب بود
کنارِ خود، تو را احساس کردم؛ دیدمت حتی (۱)


۱) در ابتدا اعلام شد که آقای چاوشی این شعر را به همسرش تقدیم کرده و پس از پایان شعرخوانی، رهبر انقلاب خطاب به وی گفتند: «خیلی خوب بود، آفرین. شعر که شعر خوبی بود. اینکه خطاب به همسرتان این شعر را گفتید، خوب‌ترش هم کرد. خدا ان‌شاءالله خودتان و خانمتان و بچّه‌تان را حفظ کند و بچّه‌های متعدّد دیگر هم به شما بدهد.»