شب هشتم شب فدایی‌هاست | مدیحه‌سرایی آقای ارضی

گریه آیین ربنایی‌هاست
شرح منظوم نینوایی‌هاست
همه حرفش غم جدایی‌هاست
چاره درد بی‌دوایی‌هاست
گریه روزی ماورایی‌هاست
 
همه‌ی سرپناه‌مان اشک است
تا ابد تکیه‌گاه‌مان اشک است
در مسیریم و راه‌مان اشک است
شیعه‌ایم و سلاح‌مان اشک است
اشک سجاده خدایی‌هاست
 
در ازای دعا دوا کردند
گره‌ها کور بود، وا کردند
چقدر لطف‌ها به ما کردند
شهر را شهر کربلا کردند
عشق ما هم به این گدایی‌هاست
 
چه کسی گفته بی‌کس‌وکاریم؟
ما گداها حسین را داریم
به نگاهش همه گرفتاریم
این که غم را فقط خریداریم
حسن این تور آشنایی‌هاست
 
آیه بی غلط حسین حسین
سند خط به خط حسین حسین
اسم اعظم فقط حسین حسین
عشق ما این وسط حسین حسین
دل به او بستن از رهایی‌هاست
 
تیر و ترکش؛ مرام داعش نه
اهل حقیم، اهل خواهش نه
حرف داریم، با نوازش نه
مرد جنگیم، میز سازش نه
کار در دست کربلایی‌هاست
 
همگی عشق پنج‌تن داریم
از لباس عزا کفن داریم
پرچم سبز یا حسن داریم
در یمن نیز هموطن داریم
عشق بالاتر از کجایی‌هاست
 
آسمان رد پای ما را دید
سند روضه‌های ما را دید
مقتل کربلای ما را دید
چشم دنیا، منای ما را دید
فاطمه مادر منایی‌هاست
 
گریه کردیم بی‌صدا امروز
مثل جانباز کربلا امروز
سوختیم از دم هوا امروز
گفت آقا: غم منا امروز
قصه تلخ شیمیایی‌هاست
 
بار دادند، بار عام حسین
نقش سربند ماست نام حسین
منطق ما شده کلام حسین
شرط برجام ماست جام حسین
فتح ما پشت سر جدایی‌هاست
 
حرف تحریم درخور ما نیست
چقدر حرف این که فردا نیست
گوش ما بر کلام دنیا نیست  
بر لب سید خراسانی‌ست
گرچه دوران بی‌وفایی‌هاست
 
در طریقت ادا نباید داشت
سنگری از ریا نباید داشت
وحدتی غیر ما نباید داشت
چشم بر کدخدا نباید داشت
دوره ختم کدخدایی‌هاست
 
نور داریم و منجلی هستیم
گرچه بی سرصدا، ولی هستیم
پای دین بی‌معطلی هستیم
همدانی این علی هستیم
شب هشتم شب فدایی‌هاست

احمد کربلا معمم شد
خیمه‌ها بی رسول اعظم شد
روزگار حسین درهم شد
وقت معراج مصطفایی‌هاست
 
در گلو لشکری صدا انداخت
تن او را جدا جدا انداخت
شاه را داغ او ز پا انداخت
آمد و بر زمین عبا انداخت
این عبا ارث مرتضایی‌هاست


سلام ای بی‌کفن
شه دور از وطن
منم نوکر تویی آقای من
 
میگم با قلب سوزان
دوسِت دارم حسین جان
دوسِت دارم حسین جان
 
گل لیلا علی
مه دل‌ها علی
سلام الله علیک یا علی
 
برو خوش‌قدوبالا
ولی آهسته بابا
ولی آهسته بابا
 
علی جانم علی جان
علی جانم علی جان
علی جانم علی جان
 
برو میدان ولی
به آوای جلی
بخوان تو «لا فتی الا علی»
 
پیمبر داده تعلیم
نه سازش کن نه تسلیم
نه سازش کن نه تسلیم