به یادگار از یادگار امام(ره)
محمدنبی حبیبی
توی دهن آنها زدم
در بهمن سال 1369 - حدود نوزده ماه پس از رحلت حضرت امام- به اتفاق جناب آقای حاج محسن رفیقدوست با مرحوم حجتالاسلام و المسلمین حاج احمد خمینی(رحمةاللهعلیه) ملاقات خصوصی داشتیم. در این ملاقات، اینجانب به ایشان عرض کردم که شما چند روز پیش جملهای فرمودید و رسانهها هم پخش کردند که به سهم خودم لازم میدانم از جنابعالی تقدیر و تشکر کنم. ایشان پرسیدند کدام جمله؟ عرض کردم جملهی شما این بود که "هرکس بگوید که اطاعت از امام غیر از اطاعت از حضرت آیتالله خامنهای است، در خط آمریکاست." حاج احمد آقا فرمودند: "آقای حبیبی! من این جمله را با اعتقاد کامل به آن، بیان کردم و جداً معتقدم، هرکس این تفاوت را قائل باشد، بخواهد یا نخواهد در خط آمریکا است." و اضافه نمودند: "یکی از موارد شگفتی من این است که حضرت آیتالله خامنهای در این حدود نوزده ماه، چگونه توانستهاند تعادل و توازن در کشور را مدیریت کنند؟ چون عوامل مهمی برای برهم زدن این تعادل و توازن و ایجاد بحران وجود دارد."
حاج احمد آقا در ادامه گفتند: "آنهایی [تعبیری به کار بردند] که میگویند آیتالله خامنهای نه! پس میگویند چه کسی؟ مثلاً میگویند فلانی! او خانهی خودش را هم نمیتواند اداره کند." [البته مرحوم حاج احمد آقا اسم بردند] ایشان اضافه کردند: "عدهای خاص بعد از رحلت حضرت امام(ره) و انتخاب حضرت آیتالله خامنهای بهعنوان رهبر انقلاب، آمدند اطراف مرا گرفتند که شاید به زعم خویش مرا در مقابل ایشان بتراشند. من متوجه این توطئه بودم و توی دهن آنها زدم و معتقدم کسی که میتواند بعد از رحلت حضرت امام(ره) بار این مسؤولیت را به خوبی به دوش بکشد، حضرت آیتالله خامنهای هستند."
خودِ شما!
اینجانب به مرحوم حاج احمد آقا عرض کردم که آیتالله هاشمی رفسنجانی در اولین خطبهی نماز جمعهی بعد از رحلت حضرت امام(ره)، اشاره به گفتوگوی امام(ره) با شما داشتند که هنگام پخش تصویر ملاقات حضرت آیتالله خامنهای (رئیس محترم جمهوری وقت) با رئیسجمهوری کره شمالی از سیمای جمهوری اسلامی صورت گرفت. حضرت امام(ره) به شما (حاج احمد آقا) فرموده بودند که این آقا (حضرت آیتالله خامنهای) شایستگی رهبری را دارا هستند. اما سؤال اینجانب از جنابعالی این است که شما خاطرهی دیگری که حضرت امام(ره) اشارهی صریح به شایستگی حضرت آیتالله خامنهای بعد از خودشان داشته باشند، دارید؟ ایشان پاسخ مثبت دادند و چنین بیان نمودند: "در سال 1365 در روزی که سران قوای سهگانهی کشور به اتفاق نخستوزیر در یکی از اتاقهای بیت حضرت امام در جماران، با حضور اینجانب جلسه داشتند. آیتالله منتظری هم تقریباً همزمان با حضرت امام(ره) ملاقات داشتند. در مقطعی از جلسهی سران سه قوه، امام(ره) وارد اتاق شدند، درحالیکه از ملاقات آیتالله منتظری عصبانی بودند. بدون مقدمه گفتند که "من از اول هم با رهبری آقای منتظری بعد از خودم مخالف بودم، ولی مجلس خبرگان کاری کرده بود و من هم مصلحت را در سکوت دیدم. اما حالا در جمع شما میگویم که با رهبری آقای منتظری مخالفم."
با این مطلبی که فرمودند، سکوت سنگینی بر جلسه حاکم شد و پس از این سکوت آیتالله خامنهای سکوت را شکستند و به امام عرض کردند که احترام ما به آقای منتظری بهخاطر این است که شاگرد شما بودهاند، سابقه مبارزه دارند و... اما حالا اگر آقای منتظری نه، پس چه کسی؟ امام بدون لحظهای تأمل دستشان را به طرف آیتالله خامنهای نشانه گرفتند و فرمودند: "خود شما، به چه دلیل شما نمیتوانید رهبر انقلاب باشید؟" بعد از این بیان صریح امام، سکوت مجددی بر جلسه حاکم شد و مجدداً آیتالله خامنهای به حضرت امام عرض کردند که "من یک تقاضا دارم که حکم بفرمایید تا موضوع مورد بحث امروز جنابعالی را هیچکس از افراد جلسه، حق بیان ندارند و راجع به آقای منتظری هروقت جنابعالی صلاح دانستید، خودتان مطلب را بیان بفرمایید." امام فرمودند: "آقایان حق ندارند در زمان حیات من که مطلبی را که امروز بیان کردم در جایی نقل کنند و لازم است این منع را بهعنوان حکم تلقی کنند."