رونمایی از نسخه اسپانیولی کتاب خاطرات دوران مبارزات رهبر انقلاب اسلامی با عنوان «سلول شماره ۱۴» طی مراسمی در شهر کاراکاس پایتخت کشور ونزوئلا و در کنار نمایشگاه فرهنگی دوستی ایران و ونزوئلا به همت فعالان فرهنگی ونزوئلا و اسپانیولیزبانان با حضور شخصیتهای فرهنگی ایران و ونزوئلا برگزار شد.
همزمان با رونمایی از این کتاب در کاراکاس، پیام حضرت آیتالله خامنهای به ملتهای اسپانیولی زبان منتشر شد. رهبر انقلاب در بخشی از این پیام تأکید کردند: «چه نیکو است که ما و شما و همهی ملتهای عدالتخواه با یکدیگر بیشتر آشنا شویم و بیشتر همافزائی کنیم. نیکروزی شما را از خدا میخواهم.»
رسانهKHAMENEI.IR به مناسبت رونمایی مجدد این کتاب در نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران و برای بررسی بازتابها و ظرفیتهای برگزاری نمایشگاه دوستی ونزوئلا و ایران و رونمایی کتاب خاطرات رهبر انقلاب به زبان اسپانیولی گفتوگویی با حجتالاسلام سهیل اسعد، از فعالترین مبلغان اسلام در حوزه آمریکای جنوبی داشته است.
بهعنوان اولین سؤال لطفاً بفرمایید که نمایشگاه «دوستی ونزوئلا و ایران» و برنامه رونمایی کتاب خاطرات رهبر انقلاب در ونزوئلا به چه صورت برگزار شد؟
هدف نمایشگاه، تقویت دوستی، نزدیکی و آشنایی با فرهنگ دو ملت بود. در این نمایشگاه، چندین برنامه فرهنگی و هنری برای ایجاد یک پل ارتباطی بین ملت ایران و ملت ونزوئلا برگزار شد. همچنین کتاب «خون دلی که لعل شد» که به زبان اسپانیایی ترجمه شده بود در این رویداد رونمایی شد تا این رویداد بهعنوان مقدمهای برای آشنایی ملتهای آمریکای لاتین با رهبر معظّم انقلاب نظام باشد.
نمایشگاه بسیار باشکوهی بود، الحمدلله. به نظر من، بهعنوان کسی که بیش از ۲۰ سال در ونزوئلا و در آمریکای لاتین مشغول به کار است، این یک شاهکار بود که شاهد آن بودیم. نمیخواهم از خودمان تعریف کنم، اما واقعاً کاری که در این هفتهها دیدهایم، هم از گروهی که برگزار کردهاند و هم از دولت ونزوئلا که به آن کمک کرده است تا باشکوه برگزار شود، تحسینبرانگیز بود. یک میدان با امکانات بسیار خوب در اختیار نمایشگاه قرار داده شده بود. مجوزهای مناسبی صادر شده بود و همکاریهای فوقالعادهای بین دو دولت صورت گرفت. بهطور کلی، میتوان گفت که این کار به لحاظ کمی و کیفی بسیار برجسته و فراتر از حد معمول بود.
مثلاً معاون وزیر فرهنگ ونزوئلا با استناد به فضای رسانهای ایجادشده میگفت که واقعاً نمایشگاه باشکوهی بوده است. هم در شبکههای اجتماعی ونزوئلا، هم در تلویزیونشان الحمدلله بازتاب خیلی خوبی داشت.
فقط از یک غرفهی نمایشگاه هفت هزار و پانصد نفر بازدید کرده بودند و از لحاظ کمی هزاران نفر در مجموع نمایشگاه حضور داشتند.
ارزیابی کیفی شما از نحوهی برگزاری این نمایشگاه چه بود؟
از لحاظ کیفی من چند نکته عرض میکنم. ما در فضای فرهنگی تا الان کاری که حالا چه بومیها چه خود مسئولین فرهنگی جمهوری اسلامی در سطح سفارتها و رایزن فرهنگی یا سازمانها و نهادها معمولاً انجام میشد در قالب درس، کلاس، دوره، سمینار، کنفرانس بود اما در این نمایشگاه شاهد یک تحولی بودیم.
جمهوری اسلامی الحمدلله خوب توانسته اهمیت و جایگاه هنر را درک کند. در این برنامه ما چه در قالب شعر، چه در قالب نمایش و تئاتر و چه در قالب موسیقی، خیلی برنامههای متنوع هنری داشتیم که این شاید برای اولین بار بود؛ که این به نظرم این هم جزئی از این تحولی که من عرض میکنم بود.
مسئلهی بعد اینکه طبق پیغامی که خود رهبر انقلاب داده بودند برای ترجمه این کتاب و تأکید ایشان بر آشنا شدن این ملتها، واقعاً اینجا هم ملتها آمدند جلو و کار کردند؛ یعنی این کار مثلاً دولتی نبود، سیاسی نبود و حکومتی نبود. کار کاملاً مردمی بود؛ یعنی ملت ونزوئلا با ملت ایران آمدند یک کاری را انجام دادند که با هم دوست بشوند و با هم آشنا بشوند. به نظرم این حضور مردم در مدیریت مسائل فرهنگی یک اصلی است که نباید از آن غافل بشویم.
در طول ۹ روز نمایشگاه یک سطح واحدی از کیفیت حضور مردم داشتیم و الحمدلله از روز اول تا روز آخر سطح تأثیر نمایشگاه و حضور مردم یکنواخت و باثبات بود.
درباره بازتابهای رسانهای و مردمی نمایشگاه گفتید. به نظر شما این نمایشگاه تا چه حد توانست مردم را ونزوئلا و منطقه آمریکای لاتین را درگیر کند؟
بله درباره بازتابها برخلاف آن چیزی بود که ما توقع داشتیم و مثل کارهای قبلی نبود که یک کاری انجام میدهیم و معمولاً بازتابش در خود کاراکاس یا ونزوئلا اتفاق میافتد. اتفاقی که در این نمایشگاه افتاد، این بود که الحمدلله بازتابهایش بینالمللی شد؛ انعکاس این اخبار در فضای مجازی جوری شده که مثلاً از لبنان و عراق چند نفر با من تماس گرفتند و درباره کتاب و نمایشگاه و برنامههای برگزارشده صحبت میکردند؛ یعنی حتی در فضای عربی که حالا ما نه ترجمه کردیم نه کار رسانهای داشتیم برای جهان عرب بازتابش رسیده است.
در شبکههای اجتماعی عربی میتوانید ببینید که از سرود «سلام یا مهدی فی ونزوئلا» که برنامهای بود که در نمایشگاه اجرا شد استقبال شده است. به نظرم یک بازتاب خیلی عمیقی داشت از لحاظ وسعت جغرافیایی و مرزهای آمریکای لاتین و ایران را رد کرد و رفت به سمت بازتابهای بینالمللی.
به نظرتان ترجمه اسپانیولی کتاب خون دلی که لعل شد که خاطرات رهبر انقلاب از دوران پیش از انقلاب است، چه تأثیری روی مردم ونزوئلا و آمریکای لاتین خواهد داشت؟
بهطور کلی بخش بزرگی از تأثیر هر کتابی مربوط میشود به قدرت توزیع آن کتاب در بازار هدف؛ ما باید قدرت این را داشته باشیم که همه بتوانند از وجود کتاب مطلع بشوند، بخرند، بخوانند. اگر از این به بعد ما واقعاً بتوانیم کتاب را خوب توزیع کنیم، انشاءالله برکات زیادی خواهد داشت.
اگر ما واقعاً بتوانیم کتاب را خوب توزیع کنیم خب مردم میخوانند و طبیعتاً مثل هر جایی که کتاب ترجمه شده و توزیع شده متأثر میشوند؛ لذا الان من به نظرم خیلی زود است که ما الان قضاوت بکنیم که حالا چه تأثیری داشت و چه تأثیری نداشت. چون هنوز کتاب خوانده نشد و فعلاً رونمایی شده، باید ما کاری بکنیم که در کل منطقه توزیع بشود تا بعد دیگر ببینیم مردم چه خواهند کرد.
ما قائل هستیم که به اینکه کار فرهنگی در طول زمان جواب میدهد. شما نمیتوانید منتظر بشوید که با یک اتفاق خاصی حالا مثلاً انقلاب فرهنگی درست بکنید. بله این بهعنوان شروع، شروع خوبی بود؛ اما اینکه اکتفا بکنیم فقط با این نمایشگاه و یک رونمایی نه قضیه اینجوری نیست. انشاءالله بتوانیم دائماً در حال برگزاری نمایشگاهها و رونمایی کتابها و کارهای فرهنگی دیگر باشیم.