در گفتوگوی زیر قاضی اسدالله مسعودی مقام، رئیس مجتمع ویژه رسیدگی به جرایم اخلالگران اقتصادی به سؤالات ما پاسخ گفته است:
با وجود این همه سلطان، سلطان سکه، سلطان دلار و... چه زمانی بساط اینچنین فسادهایی برچیده میشود!؟
وظیفهی دستگاه قضا مقابله با جرائم اقتصادی، فساد اقتصادی و غیره است. ما نیاز داریم زمینههایی که برای اتکا به این جرائم صورت میگیرد را با آن مقابله کنیم. در نتیجه قوهی مقننه و قوهی مجریه باید در کنار قوهی قضائیه به مقابله بپردازند. یعنی ما باید بهگونهای زمینهسازی کنیم که در حوزههای پیشگیری از وقوع جرم و همچنین نحوههای قانونگذاری و اجرا بتوانیم طوری عمل کنیم که چنین سلاطینی رشد نکنند. ولی وقتی که این جرائم ارتکاب پیدا کرد، وظیفهی دستگاه قضایی مقابله با این افراد است. به همین دلیل ما باید زمینهی ارتکاب این جرائم را از بین ببریم. یعنی ما در حوزهی پیشگیری از وقوع جرم باید ورود مناسبتری داشته باشیم.
اشاره به حضور مؤثر قوهی مقننه و مجریه کردید. بعضی مواقع ما فسادهایی را در دولتهای متعدد از جناحهای مختلفی دیدیم. چرا در دورهی مسئولیت بعضی از آنها با فساد برخورد نمیشود؟ چرا شما در دورهی مسئولیتشان به فساد آنها نمیپردازید؟
این ایرادی است که من بارها هم آن را تکرار کردم و در مطالبی که گفتم هم به آن اشاره داشتم. ما در زمان تصدی کارکنان دولت و مسئولین قوای مختلف با فساد و جرایمشان برخورد نمیکنیم و پس از پایان مسئولیت این سبب میشود که اطمینان خاطری ایجاد شود که در زمان تصدیها بتوانند جرائم متعددی انجام بدهند، ولی در تمام دنیا، حتی در خیلی از پروندهها وقتی برخورد ما در زمان ارتکاب به جرم در زمان تصدی بوده، مقابلهی ما هم صحیح صورت گرفته و هم بازخورد مناسبتری داشته و دولتها نظارت پررنگ دستگاه قضا و دستگاه نظارتی را بهتر احساس میکردند و در عملکردهایشان به نحو قانونی عمل میکردند، ولی اگر این طیب خاطر وجود داشته باشد که بعد از تصدی با آنها برخورد نمیشود، آن اثربخشی خودش را از دست میدهد. اما در دوران فعلی به تصدی ریاست محترم قوهی قضائیه حضرت آیتالله رئیسی، تأکید شده است که با هر جرم و فسادی در زمان خودش برخورد بشود و ما خط قرمزی جز قانون نداریم.
جزو بیانات مهم و محورهای جدی و کلیدی رهبر انقلاب با قوهی قضائیه، تأکید بر پروندههایی بود که در دورهی آقای آملی لاریجانی شروع شده است. پروندههایی که مقابله با فسادهای عظیم و بهصورت خیلی جدی در دوره ایشان شروع شد و ما امروز شاهد اوجگیریاش هستیم. به نظر شما این شبکهی فسادی که در درون و بیرون قوه شکل گرفته، در آینده چه اتفاقی برایش میافتد؟
ما در زمانهای مختلف، با جرائم متعدد اقتصادی مواجهیم و مختص ایران هم نیست. در تمام دنیا شما میتوانید این جرائم را ببینید. در دوران ریاستهای مختلف قوهی قضائیه از زمان حضرت آیتالله یزدی تاکنون، تمامی رؤسای قوا سعی در مقابله با جرائم اقتصادی و فساد اقتصادی داشتند. حالا در زمانهایی ممکن است پررنگتر و مصممتر شده باشد. در زمان حضرت آیتالله لاریجانی هم مقابله با جرائم دانه درشتها آغاز شد و در دورهی حضرت آیتالله رئیسی پررنگتر شده است و به یک ارادهی عمومی تبدیل شده و قضات مصممتر شدند تا با استقلال کامل با این جرائم برخورد کنند. الان هم زمینهی مقابله فراهم است، ولی به معنای این نیست که دولت و قوهی مقننه آسودهخاطر باشند. نه آنها هم باید در حوزهی مدیریت و اجرا به وظایف محولهی خودشان با ارادهی کامل وارد شوند تا ما بتوانیم یک الگوی مناسب برای نظام اسلامی ایجاد کنیم.
امروز ما یک ارادهی آهنین و جدی برای مبارزه با فساد در دورن قوهی قضائیه شاهد هستیم. ارادهای که امروز مردم مطالبه میکنند و ما شاهد دادگاههایی هستیم که اسامی مختلفی را از آن میشنویم و اتفاقات عجیب و غریبی بهگوش میرسد. این اراده برای خودتان هم هست؟
بله؛ من از سال ۷۹ مسئول رسیدگی به جرائم قضات بودم و این اراده وجود داشته است. الان هم وقتی ما میخواهیم با جرائم اقتصادی مقابله کنیم حتماً باید خودمان منزّه از این جرائم باشیم. دستگاه قضایی هم باید از درون پاکسازی انجام بدهد تا بتواند با بقیهی مجرمین برخورد مناسبی داشته باشد. قطعاً اگر ما فساد درونسازمانی داشته باشیم، مقابلهی ما، مقابله صحیحی نخواهد بود و این نقاط ضعف قوهی قضائیه است. خوشبختانه الان میتوانم این اطمینان را بدهم که مقابله با فساد مختص بیرون سازمان قضایی کشور نیست، و درون سازمان هم دارد مقابله انجام میشود و این اراده در کل دستگاه قضا اعم از خود دادگاهها و سازمانهای مرتبط وجود دارد.
یکی از کار ویژهها و مأموریتهای اصلی حضرتعالی ریاست مجتمع مبارزه با جرائم اقتصادی است. با توجه به پروندههای عجیب و غریب با عددهای نجومی و حجم اتفاقاتی که میافتد و مواجهه هستیم، آیا میتوانیم ادعا کنیم که فساد در کشور ما سیستماتیک هست؟
والله من با تجربهی بیستوپنج سالهای که در این جرائم دارم، میگویم که جرائم اقتصادی ما سیستماتیک نیست، ولی اشخاص با رخنه در سیستمها و تشکیل باندها و شبکههای مختلف سعی میکنند به آن اهدافی که از پیش طراحی کردند، برسند. قطعاً افراد متعددی در حوزههای مختلف اقتصادی و در حوزههای بانکی، ارزی، مالیاتی، پولشویی و... ورود میکنند. تمام اینها نیاز به یکسری ابزارها و اشخاص حقیقی و حقوقی دارد، فلذا نمیتوانیم بگوییم که ما سیستمی بهصورت سازمانیافته داریم که فساد میکند. برخی اشخاص هستند که در این سازمانها و سیستمها ورود میکنند و بالطبع جرائم مختلفی انجام میدهند که گاهی با همراهی کارکنان دولت و یا از طریق اشخاص متعددی است که از بیرون با همدیگر سعی میکنند تشکیل باند و شبکه بدهند و جرم را انجام بدهند. ولی اینکه نوع پروندهها و حجمش اشاره دارد که ما سیستممان مرتکب جرم میشود نه من این را قبول ندارم.
آیا واقعاً این زمینههایی که اتفاق افتاده، بعضی مواقع تقنین نامناسب بوده یا اجرا پر خطا بوده، ما اقدامی برای رفع این اتفاقات کردهایم؟
متأسفانه ما در حوزهی تقنین بسیار عقبتر از مجرمین اقتصادی هستیم. چون جرم اقتصادی، جرم سازمانیافته و در برخی از موارد تصنعی و ساختگی و پیچیده و فنی است. به همین جهت ما به قوانینی نیاز داریم که روزآمد باشد. ما در بحث تقنین با فاصلهی زمانی ورود میکنیم؛ یعنی برای مقاطع زمانی قوانین متناسب نداریم. قوانین ما هم بسیار قدیمی هستند و پاسخگوی رسیدگی به این جرائم را ندارند و در ابعاد مختلفی ما با خلأهای قانونی مواجهه هستیم.
یکی از مهمترین شعارهایی که در دورهی ریاست آیتالله رئیسی مطرح شد و تأکیدات جدی هم روی آن شد، بحث احقاق حقوق عامه بود. موضوعی که خیلی جذاب است و مردم را امیدوار کرد. امّا برنامهی امروز قوهی قضائیه برای احقاق حقوق خصوصاً صیانت و حفاظت از بیتالمال و برخورد با موضوعاتی مثل بدهکاران نجومی و جلوگیری از جهشهای هیجانی قیمت دلار و... چیست؟
ببینید یکی از مهمترین بخش حقوق عامه، اقتصاد است. قوهی قضائیه هم در حوزهی پیشگیری و هم در حوزهی مقابله و هم در حوزهی لوایح متناسب، اقدامات اساسی دارد انجام میدهد. بسیاری از واحدهای تولیدی را به چرخهی تولید برگردانده است، اما این را هم باید در نظر بگیریم که قوهی قضائیه در رابطه با حقوق عامه میتواند در حوزههای اقتصادی، مقابلههای جدّی انجام دهد. مثلاً ما باید زمینه را برای فعالیتهای مشروع اقتصادی فراهم کنیم. امّا بسیاری از افراد مقابلهی ما با جرائم اقتصادی را مورد ایراد و اشکال قرار میدهند و مانع سرمایهگذاری میدانند، در حالی که اگر ما مقابلهی صحیحی داشته باشیم، امنیت اقتصادی به همراه دارد، و امنیت سرمایهگذاری و حوزه رقابت ما را پررنگ میکند. برای مثال، اگر من بتوانم از طریق جرائم، اموالی بهدست بیاورم و در حوزههای مسکن و... سرمایهگذاری کنم و نظارتی بر من نباشد، قطعاً امنیت اقتصادی نخواهد بود، و اساساً رقابت اقتصادی ایجاد نمیشود، و اشخاص میتوانند از طرق غیرقانونی به ثروتهای کلان برسند. ولی وقتی قوهی قضائیه با پولشویی برخورد کند، این زمینه ناامن میشود، یعنی ریشهی جرائم اقتصادی خشکیده میشود و اشخاص نمیتوانند وارد مقولههای مختلف بشوند و بدون فعالیت مشروع اقتصادی به ثروتهای کلان برسند. وقتی ما با این دسته از جرائم اقتصادی مقابله بکنیم، میتوانیم این اطمینانبخشی را به سرمایهگذاری، تولید و... بدهیم که افراد بتوانند فعالیت مشروع اقتصادی کنند.
ما باید حوزههای اقتصادی را با برنامهریزی پیش ببریم. ما چه میزان سکه نیاز داریم، چه میزان سرمایهگذاری نیاز داریم، اینها کارهای قوهی مجریه است و قوهی مجریه باید زمینهی مناسبی را برای توزیع عادلانهی ثروت فراهم کند. قوهی قضائیه هم میتواند در کنار قوهی مجریه به یکسری اقدامات دست بزند، ولی بیشترین اقداماتی که ما انجام دادیم محاکمه است. دولت هم باید زمینهی نامطلوبی که ایجاد شده را بهسمت زمینهسازی مناسب سوق بدهد.
خیلی از مواقع عدم برخورد مناسب با جرائم و به تعبیر شما فسادهای شبکهای، بهدلیل تعارض منافع است. یعنی زمانی که منافع بعضی از گروهها، جناحها و افراد خدشهدار میشود، اجازه ورود به این حوزهها را نمیدهند. شما بین منافع خودتان با منافع مردم، کدام را انتخاب میکنید؟
من تا جایی که توانستم منافع مردم را ارجحیت دادم. چون ما با اطلاعات کافی وارد این حوزه برای اشتغال شدیم؛ یعنی من بهعنوان یک کسی که میخواهد قاضی شود، همهی تحقیقاتم را کردم. سعی همهی همکاران قضایی من هم همین است، ولی ما با مشکلات عدیدهای ازجمله حجم پروندههای مورد رسیدگی و... مواجهه هستیم. وقتی به پروندهای با موضوع جرائم اقتصادی وارد میشویم و آن را رسیدگی میکنیم، باید با جریانهای مختلف مقابله کنیم که بعضی از این جریانها بسیار خطرناکاند؛ یعنی کسانی که جرائم اقتصادی را رسیدگی میکنند شاید تا آخر عمرشان مورد تهدید و تعرض و بسیاری از محرومیتها قرار بگیرند.
من فکر میکنم یک مقام قضایی باید شأن و شئونش را رعایت کند. من باید بهعنوان یک قاضی فکر و ذهنم اجرای قانون و عدالت باشد. ولی طبع پروندههای اقتصادی همچنان که رهبر معظّم انقلاب هم فرمودند، اینچنین است که وقتی وارد رسیدگی میشویم، فریادها بلند میشود. چون رسیدگیهای ما در تعارض منافع دیگران قرار میگیرد. خیلی سخت و دشوار است، ولی در شرایط فعلی وظیفه و تکلیف همهی مقامات قضایی این است که برخورد مناسبی با این جرائم داشته باشند. منظورم از برخورد مناسب این است که با حفظ حقوق شاکی، متهم و جامعه وارد رسیدگی به پرونده شوند.