بسم الله الرّحمن الرّحیم(۱)

بسیار خوشحال شدم از دیدار شما عزیزان و بازماندگان شهداى مکرّم ما؛ و خدا را شکرگزارم که امروز را دیدیم که شما فرزندان شهدا بحمدالله‌ مدارج علم را و ترقّى را پیموده‌اید و در مقاطع مختلف فارغ‌التّحصیل شده‌اید و امیدوارم آن روزى را هم جامعه‌ى ما و کشور ما ببیند که شما عزیزان که عطر شهادت از شما به مشام میرسد و یادگار شهداى عزیز ما هستید ــ چه خواهران و چه برادران ــ مجارى عمده‌ى امور را در کشور به دست بگیرید؛ امید ما این است.

آنچه براى ما اهمّیّت دارد، این است که در دانشگاه و محیط‌هاى تحصیلى و همچنین در همه‌ى فضاى کشور، جهت‌گیرى همان جهت‌گیرى‌اى باشد که شهداى فداکار شجاع و ایثارگر ما در آن جهت رفتند و با شور و شوق جان دادند و همه در هر قسمتى ــ در هر سطحى و هرجا ــ از این کشور هستند، باید بشدّت پرهیز کنند از اینکه کارى بشود برخلاف جهت‌گیرى انقلابى و اسلامى‌اى که شهداى ما در آن جهت حرکت کردند. دانشگاه هم بایستى در این جهت باشد؛ مراکز اداره‌ى کشور در سطوح مختلف هم بایستى در این جهت باشند. و شما که فرزندان شهدا هستید و پدران شما در این راه، جان خودشان را دادند، احق و اولىٰ هستید به اینکه این راه را ادامه بدهید و در این جهت حرکت بکنید.

و خیلى باید شما از خودتان و از این جهت‌گیرى‌تان مراقبت کنید. این نکته را به شما عزیزان عرض کنم: انسان دائماً در معرض ابتلا و امتحان است. هیچ چیز یک انسان را براى همیشه مصونیّت نمیبخشد؛ هیچ چیز؛ نه علم، نه مجاهدت، نه حتّى تدیّن و تقوا، اگر انسان سعى نکند آن را حفظ بکند. این‌جور نیست که ما به خودمان بگوییم خب، ما دیگر حالا در راه خدا این عمل بزرگ را، این مجاهدت را انجام دادیم، پس ما دیگر آسیب‌پذیر نیستیم؛ نخیر، این‌جور نیست؛ حتّى کسانى که کارهاى بزرگ را در راه خدا انجام میدهند، اگر مراقب خودشان نباشند، آسیب‌پذیرند. دائم باید انسان از خود مراقبت کند. لذا شما مى‌بینید در قرآن کریم درباره‌ى آن مجاهدانى که در جنگ زخمى هم شدند ــ که دیگر از این بالاتر چیست که انسان، هم برود میدان جنگ، و هم مجروح بشود در میدان جنگ؛ مثل این عزیزان جانبازمان؛ دیگر این خیلى مرتبه‌ى بالایى است، خیلى مجاهدت بزرگى است، از این بالاتر دیگر چه هست؟ ــ خداوند میفرماید: اَلَّذینَ ... [مِن بَعدِ ما] اَصابَهُمُ القَرح ــ کسانى که رفتند میدان جنگ و جهاد در راه خدا و مجروح شدند و زخمى شدند ــ للذینَ اَحسَنوا مِنهُم وَاتَّقَوا اَجرٌ عَظیم؛(۲) این اجر بزرگ و پاداش بزرگ براى آنها میماند، در صورتى که تقوا و نیکوکارى را با خودشان همراه داشته باشند. وَالّا اگر خداى نکرده کسى آن مجاهدت را بکند و آن ارزش معنوى را به دست بیاورد امّا آن ارزش را براى خود حفظ نکند، این خسران است.

چه چیزى میتواند آن ارزش را براى ما حفظ کند؟ تقوا. لذاست که تقوا دائماً به ما تذکّر داده میشود؛ در هر نماز جمعه، در هر سوره‌ى قرآن. اوّلِ قرآن ــ همین آیاتى که ایشان خواندند ــ صحبت تقوا است: هُدًی لِلمُتَّقین.(۳) خانواده‌ى شهدا هم همان‌جور هستند. شما عزیزان، عزیزید در دنیا و آخرت، به خاطر اینکه در راه خدا تحمّل یک مشکل بزرگى را کردید و آن، مثلاً فقدان پدر است. این خیلى چیز مهمّى است؛ امّا باید این را حفظ کنید. این ارزش، دائمى و لایزال نیست؛ بسته به این است که خودتان آن را نگه دارید و حفظ کنید؛ و حفظ آن به این است که تقوا را رعایت کنید. راه آن پدران و آن شهیدان را هرجا هستید حفظ کنید؛ چه در دانشگاه، چه در محیط کار. ان‌شاءالله‌ مقامات عالیه‌ى علمى را طى میکنید، محقّق میشوید، دانشمند میشوید، استاد میشوید، دکتر میشوید، کارهاى فنّى میکنید، کارخانه‌ها اداره میکنید، بخشهاى دولتى و ملّى را اداره میکنید، [امّا] هرجا هستید، بایستى فراموش نکنید که راه، راه همان شهیدى است که شما بازمانده‌ى او محسوب میشوید؛ راه او را باید دنبال کنید و این، آن چیزى است که اگر ما به یاد داشته باشیم، انقلابِ ما را حفظ خواهد کرد.

و البتّه در تحصیل علم هم شما بخصوص باید بیشتر تلاش کنید تا آن کسانى که در دلهایشان مرضى هست، نتوانند چیزى بگویند و بهانه‌اى بگیرند. بیشتر از همه باید درس بخوانید؛ بهتر از همه باید درس بخوانید؛ مدارج علمى را عالى‌تر از همه باید طى کنید. شهادت، نشانه‌ى «استوارى» است. شهدا غالباً عناصر پولادین جبهه‌ى جنگ و جزو پولادین مردم هستند؛ این روحیه و این اراده، در درس خواندن شما و در کار شما باید خودش را نشان بدهد.

خیلى خوشحالم از اینکه شما را ‌میبینم که بحمدالله‌ این مقاطع گوناگون را طى کردید. ان‌شاءالله‌ باز هم ادامه‌ى تحصیل بدهید؛ آنهایى که هنوز راهى دارند براى ادامه‌ى تحصیل، ادامه بدهند، باسوادتر و باسوادتر و عالم‌تر بشوند و آن‌چنان که شایسته است، در جامعه و در نظام مفید واقع بشوند.

این انقلاب مال شماها است، مال جوانها است، مال مردم مؤمن و حزب‌اللهى است، مال خانواده‌ى شهدا است، مال فرزندان شهدا است؛ انقلابِ شما است؛ باید اداره کنید. و شما هستید که باید تحویل بگیرید این کشور را و این انقلاب را ان‌شاءالله‌، و ادامه‌ى این راهى را که امام بزرگوارمان شروع کردند و پدران شما جادّه‌هایش را کوبیدند، ان‌شاءالله‌ شما باید با استوارى بروید.
و این آقایان مسئولین بنیاد شهید و این کارهاى فرهنگى هم هرچه میتوانند و در وسع و قدرتشان هست، ان‌شاءالله‌ بایستى به این کار فرهنگى کمک کنند؛ چون اهمّیّت خدمت فرهنگى به خانواده‌ى شهدا ــ ما بارها گفته‌ایم ــ از خدمات مادّى بیشتر است؛ ارزش آن بیشتر است، ماندگارى آن هم براى خانواده‌ى شهدا ان‌شاءالله‌ بیشتر و بابرکت‌تر است.

والسّلام علیکم و رحمة ‌الله و برکاته