بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم‌
  
از دیدار شما عزیزان و بازماندگان شهدای مکرم ما، بسیار خوشحال شدم. خدا را شکرگزاریم که روزی را دیدیم که شما فرزندان شهدا بحمداللَّه مدارج علم و ترقی را پیموده‌اید و در مقاطع مختلف فارغ‌التحصیل شده‌اید. امیدوارم جامعه و کشور ما آن روزی را هم ببیند که شما عزیزان - که عطر شهادت از شما به مشام میرسد و یادگار شهدای عزیز ما هستید - مجاری عمده‌ی امور را در کشور به دست گرفته‌اید.
 
آنچه برای ما اهمیت دارد، این است که در دانشگاه و محیطهای تحصیلی و همچنین در همه‌ی فضای کشور، جهتگیری، همان جهتگیرییی باشد که شهدای فداکار و شجاع و ایثارگر ما در آن مسیر رفتند و با شور و شوق جان دادند. هر کس در هر قسمتی، در هر سطحی و هرجا از این کشور هست، باید بشدت پرهیز کند از این‌که کاری بشود برخلاف جهتگیری انقلابی و اسلامییی که شهدای ما در آن جهت حرکت کردند. دانشگاه هم بایستی در این جهت باشد، مراکز اداره‌ی کشور در سطوح مختلف هم بایستی در این جهت باشند.
 
شما فرزندان شهدا هستید و پدران شما در این راه جان خودشان را دادند و شما احق و اولی هستید که این راه را ادامه بدهید و در این جهت حرکت بکنید. شما باید از خودتان و از این جهتگیریتان خیلی مراقبت کنید.
  
این نکته را هم به شما عزیزان عرض کنم که انسان دایماً در معرض ابتلاء و امتحان است. هیچ چیز یک انسان را برای همیشه مصونیت نمی‌بخشد؛ نه علم، نه مجاهدت، نه حتّی تدین و تقوا؛ اگر انسان سعی نکند آن را حفظ بکند. این‌طور نیست که ما به خودمان بگوییم در راه خدا این عمل بزرگ و این مجاهدت را انجام داده‌ایم، پس ما دیگر آسیب‌پذیر نیستیم؛ نخیر، این‌طور نیست. حتّی کسانی که کارهای بزرگ را در راه خدا انجام میدهند، اگر مراقب خودشان نباشند، آسیب‌پذیرند. انسان باید دایم از خود مراقبت کند.
 
قرآن کریم درباره‌ی آن مجاهدانی که در جنگ زخمی هم شدند - که دیگر از این بالاتر چیست؟ انسان، هم به میدان جنگ برود و هم مجروح بشود؛ مثل این عزیزان جانباز ما - میفرماید: «الّذین استجابوا للَّه و الرّسول من بعد ما اصابهم القرح»؛(1) کسانی که به میدان جنگ و جهاد در راه خدا رفتند و مجروح و زخمی شدند، «للّذین احسنوا منهم و اتّقوا اجر عظیم»؛(2) این اجر و پاداش بزرگ برای آنها میماند؛ در صورتی که تقوا و نیکوکاری را با خودشان همراه داشته باشند. والّا اگر کسی آن مجاهدت را بکند و آن ارزش معنوی را به دست بیاورد، اما خدای نکرده آن ارزش را برای خود حفظ نکند، این خسران است. چه چیزی میتواند آن ارزش را برای ما حفظ کند؟ تقوا. به همین خاطر است که در هر نماز جمعه و در هر سوره‌ی قرآن، «تقوا» دایماً به ما تذکر داده میشود. در اول قرآن - همین آیاتی که در این‌جا تلاوت شد - صحبت از تقواست: «ذلک الکتاب لا ریب فیه هدی للمتّقین».(3)
 
شما عزیزان، در دنیا و آخرت عزیزید؛ به خاطر این‌که در راه خدا مشکل بزرگی را تحمل کردید و آن، فقدان پدر است؛ این چیز خیلی مهمی است و باید این را حفظ کنید. این ارزش، دایمی و لایزال نیست؛ بسته به این است که خودتان آن را نگهدارید و حفظ کنید؛ و حفظش به این است که تقوا را رعایت کنید.
 
راه آن پدران و آن شهیدان را حفظ کنید. شما ان‌شاءاللَّه مقامات عالیه‌ی علمی را طی میکنید، محقق میشوید، دانشمند میشوید، استاد میشوید، دکتر میشوید، کارهای فنی میکنید، کارخانه‌ها را اداره میکنید، بخشهای دولتی و ملی را اداره میکنید. هرجا هستید - چه در دانشگاه و چه در محیط کار - بایستی فراموش نکنید که راه، راه همان شهیدی است که شما بازمانده‌ی او محسوب میشوید. راه او را باید دنبال کنید؛ و این آن چیزی است که اگر ما به یاد داشته باشیم، انقلابِ ما را حفظ خواهد کرد.
  
البته در تحصیل علم هم شما بخصوص باید بیشتر تلاش کنید، تا آن کسانی که در دلهاشان مَرَضی هست، نتوانند چیزی بگویند و بهانه‌یی بگیرند. بیشتر و بهتر از همه باید درس بخوانید و مدارج علمی را عالیتر از همه باید طی کنید. شهادت، نشانه‌ی استواری است. شهدا غالباً عناصر پولادین جبهه‌ی جنگ و جزو عناصر پولادین مردم بودند. این روحیه و این اراده باید در درس خواندن و در کار شما خودش را نشان بدهد.
 
خیلی خوشحالم از این‌که میبینم شما بحمداللَّه این مقاطع گوناگون را طی کردید؛ ان‌شاءاللَّه باز هم ادامه‌ی تحصیل بدهید. آنهایی که هنوز راهی برای ادامه‌ی تحصیل دارند، ادامه بدهند، تا باسوادتر و عالمتر بشوند و آن‌چنان که شایسته است، در جامعه و در نظام مفید واقع بشوند.
  
این انقلاب متعلق به شماهاست؛ متعلق به جوانان است؛ متعلق به مردم مؤمن و حزب‌اللهی است؛ متعلق به خانواده‌ی شهداست؛ متعلق به فرزندان شهداست؛ شما باید آن را اداره کنید، و شما هستید که باید ان‌شاءاللَّه این کشور و این انقلاب را تحویل بگیرید. ادامه‌ی راهی را که امام بزرگوارمان آن را شروع کردند و پدران شما جاده‌هایش را کوبیدند، ان‌شاءاللَّه شما باید با استواری بروید.
 
این آقایان مسؤولان بنیاد شهید هم هرچه میتوانند و در وسع و قدرتشان هست، ان‌شاءاللَّه بایستی به این کار فرهنگی کمک کنند؛ چون خدمت فرهنگی به خانواده‌ی شهدا - که ما بارها بر آن تأکید داشته‌ایم - اهمیت و ارزشش از خدمات مادّی بیشتر است؛ ماندگاریش هم برای خانواده‌ی شهدا ان‌شاءاللَّه بیشتر و بابرکت‌تر است.
 
والسّلام علیکم و رحمةاللَّه و برکاته‌
 
 

 
 
 
 
1)
 
2) 1و2. آل‌عمران: 172
 
3) بقره: 2