بیست و پنجم ماه مبارک رمضان ۱۴۳۴

بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحیم‌
 مجلسِ بسیار باشکوه و مهم و روزِ ان‌شاءالله بسیار مبارکی است. اینکه در نظام مقدس جمهوری اسلامی، قدرت اجرائی، با متانت، با آرامش، با صفا و صمیمیت، بین خدمتگزاران نظام دست‌به‌دست میشود، یک پدیده‌ی بسیار ارزشمند و مهمی است؛ این پدیده ناشی است از مردم‌سالاری اسلامی، که امام بزرگوار ما با درایت خود، با حکمت خود، آن را اساس کار نظام جمهوری اسلامی قرار دادند. کار دست مردم است، انتخاب در اختیار مردم است، و محور و مدار کارها هم اسلام عزیز است؛ مردم‌سالاری اسلامی.
 ملت ما تا قبل از انقلاب اسلامی مزه‌ی حاکمیت مردم را نچشیده بود. از اعلام مشروطیت در ایران تا سالی که انقلاب پیروز شد، هفتادوپنج سال طول کشید؛ از این هفتادوپنج سال، پنجاه‌وپنج سال دیکتاتوری خاندان پهلوی بود؛ دیکتاتورىِ خشن و وابسته به قدرتهای جهانی؛ یعنی اول به انگلیس، بعد به آمریکا.  بدون ملاحظه‌ی خواست مردم، در این پنجاه‌وپنج سال، زمام امور کشور در دست انسانهائی قرار گرفت که نه به سرنوشت این ملت، نه به منافع این ملت، نه به عظمت و شکوه و عزت این کشور اعتنائی نداشتند و به منافع شخصی خود و منافع قدرتهائی که از آنها حمایت میکردند، دلبسته بودند. بیست سال قبل از آن هم کشور دچار هرج و مرج بود. یعنی از آغاز دوران مشروطیت تا انقلاب اسلامی، بجز یک فرصتِ حدود دو ساله‌ای در این میان ،که یک دولت ملىِ ضعیفی تشکیل شده بود - که این هم با توطئه‌ی مشترک انگلیس و آمریکا از بین رفت - بقیه‌ی این مدت، تمام به استبداد و دیکتاتوری گذشت.
 مزه‌ی مردم‌سالاری را مردم در جمهوری اسلامی چشیدند. از آغاز پیروزی انقلاب تا امروز، در همه‌ی مسائل مهم، در همه‌ی مسئولیتهای اساسی کشور، مردم بودند که نقش ایفا کردند. یازده بار انتخابات ریاست جمهوری، نُه بار انتخابات مجلس شورای اسلامی، چند بار انتخابات مجلس خبرگان و شوراها؛ یعنی در این سی‌وچهار سال، تقریباً هر سال یک انتخابات انجام گرفته است. مردم احساس میکنند که بر سرنوشت خود در مدیریت کشور و در برنامه‌های کلان کشور، آنها هستند که تصمیم‌گیرند و نظارت میکنند و عمل میکنند؛ این مردم‌سالاری دینی است.
 یکی از خصوصیات این مردم‌سالاری این است که رابطه‌ی مردم و مسئولان به صِرف رابطه‌ی قانونی منحصر نمیشود؛ بلکه علاوه بر آن، رابطه‌ی عاطفی و ایمانی است؛ که ناشی از اعتقادات مردم، ناشی از بینش دینی مردم، ناشی از تعهد مردم به مبانی و اصول انقلاب است. این چیزی است که در دنیا ما نظیری برایش نمی‌شناسیم، که رابطه‌ی مردم با مسئولین، یک چنین رابطه‌ی مستحکمِ عاطفی و ایمانی و نشانه‌ی پایبندی به مبانی باشد؛ و همین است که مسئولین را هدایت میکند. رئیس جمهور محترمی که امروز رسماً به مسئولیت سنگین و افتخارآمیز ریاست جمهوری رسیدند، به این نکته توجه کنند که مردم، کشور عزیز ایران را یک کشور اسلامی و مبتنی بر تعاریف اسلامی و تعالیم اسلامی میدانند؛ لذا می‌ایستند.
 شما ملاحظه کنید دیروز در این کشور روز قدس بود. چه کسی اجبار کرده بود که مردم در این هوای گرم، با دهان روزه  بیایند توی خیابانها، در تهران، در شهرستانها، در هوای گرم مناطقی مثل خوزستان، و بر مبنای یک اعتقاد شعار بدهند و ایستادگی را به رخ دنیا بکشانند و موضع خود را نسبت به مسئله‌ی فلسطین و رژیم غاصب صهیونیست اعلام کنند؟ تحلیل تحلیلگران چگونه است؟ این حادثه‌ی عظیم را چگونه تحلیل میکنند؟ این اتفاقی است که هر سال در روز قدس و نیز در روز بیست‌ودوی بهمن می‌افتد؛ این ملت می‌آیند با شوق، با ذوق، از همه‌ی قشرها، پیر و جوان، زن و مرد، در اقصی‌ نقاط کشور، موضع خودشان را نسبت به مسائل اساسی کشور فریاد میکنند. این همان ایمان است؛ این رابطه‌ی ایمانی است. هیچ دستوری، هیچ مشوق مادی‌ای نمیتواند مردم را اینجور به میدانهای حضور بکشاند. حضور در انتخابات هم همین جور است. انتخابات پرشور ریاست جمهورىِ امسال را که ملاحظه کردید، و همچنین نظائرش را در دوره‌های گذشته، مردم به‌وجود می‌آورند؛ چون احساس تعهد میکنند، احساس تکلیف میکنند؛ پایبندی و تقید ایمانی، آنها را به میدان حضور سیاسی و حضور اجتماعی میکشاند؛ این، خصوصیت مردم‌سالاری دینی است. این راه را امام بزرگوار جلوی پای مردم گذاشت، مردم هم با وفاداری کامل این راه را تا امروز پیموده‌اند، ان‌شاءالله بعد از این هم خواهند پیمود.
 وظیفه‌ی مسئولان، وظیفه‌ی سنگینی است. در نظام جمهوری اسلامی، پذیرش مسئولیت به معنای کامجوئی از قدرت نیست؛ به معنای قبول زحمات خدمت به مردم است؛ این معنای قبول زحمت است؛ معنای مسئولیت در نظام جمهوری اسلامی این است. مسئولان تلاش میکنند، کار میکنند، زحمت میکشند، توان خودشان را به میدان می‌آورند تا بتوانند از مشکلات مردم کم کنند، بتوانند کشور را به اهداف برسانند. ظرفیتهای کشور هم خوشبختانه بسیار زیاد است؛ زحمات متراکمی که گذشتگان کشیدند، آنها هم جزو ظرفیتهای این کشور است؛ از این ظرفیتها باید مسئولان محترم استفاده کنند.
 البته من توصیه میکنم، هم مردم را به بردباری، هم مسئولین محترم را به شکیبائی و حوصله. نباید توقع داشت مشکلاتی که در سر راه مردم وجود دارد - چه در زمینه‌ی اقتصادی، چه در هر زمینه‌ی دیگری - در مدت کوتاهی برطرف شود. البته باید از خدای متعال درخواست کرد که به مسئولین توفیق دهد هرچه بتوانند، سریعتر کارها را پیش ببرند؛ اما طبیعت کارهای کلان در کشور، طبیعت زمانبر است.
 توصیه‌ی ما، هم به رئیس جمهور محترم، هم به هیئت دولتی که ان‌شاءالله به توفیق الهی در آینده‌ی نزدیکی از مجلس رأی اعتماد خواهند گرفت، این است که کارها را با صبر و بدون شتابزدگی انجام دهند؛ گامها را محکم و مطمئن بردارند. در همه‌ی زمینه‌ها ظرفیت کار وجود دارد، اهداف بلند هم وجود دارد، نشانه‌ها و بشارتها هم در کشور ما کم نیست. البته جبهه‌ی دشمنان برخوردهای خصمانه‌ای دارند. رئیس جمهور محترم اشاره کردند به تحریمها و فشارهائی که دشمنان ملت ایران - که البته در رأس آنها آمریکا است -  بر کشور وارد میکنند. من میخواهم بگویم درست است که فشارهای دشمنان برای مردم مشکلاتی را به‌وجود می‌آورد، اما تجربه‌های باارزشی هم در اختیار مسئولان و در اختیار مردم میگذارد. درس بزرگی که ما از این فشارهای اقتصادی دریافت کردیم، این است که هرچه میتوانیم، باید به استحکام ساخت داخلی قدرت بپردازیم؛ هرچه میتوانیم، در درون، خودمان را مقتدر کنیم؛ دل به بیرون نبندیم. آنهائی که دل به بیرون ظرفیت ملت ایران میبندند، وقتی با یک چنین مشکلاتی مواجه شوند، خلع سلاح خواهند شد. ظرفیتهای ملت ایران خیلی زیاد است. ما باید بپردازیم به استحکام ساخت درونی اقتدار ملی؛ که آن روز به مسئولان کشور عرض کردیم: در درجه‌ی اول، مسائل اقتصادی و مسائل علمی است؛ که باید با جدیت دنبال شود.
 مسائل سیاسی هم مسائل مهمی است. من تأیید میکنم نظری را که رئیس جمهور محترم ابراز کردند در زمینه‌ی برخورد حکمت‌آمیز با مسائل گوناگون بین‌المللی و مسائل سیاسی و مسائل ارتباطات بین‌المللی و اینها. حتماً باید برخوردِ حکمت‌آمیز و عاقلانه باشد. البته ما دشمنانی داریم که اینها زبان عقلائی هم خیلی سرشان نمیشود؛ لیکن آنچه که ما وظیفه داریم، این است که با استحکام، با توجه به اهداف والای جمهوری اسلامی، بدانیم چه کار داریم میکنیم؛ اهداف خودمان را بشناسیم، آن اهداف را هم در نظر داشته باشیم و آنها را با جدیت دنبال کنیم.

 بله، همین جور که گفتند، «امت وسط» خصوصیت جامعه‌ی اسلامی است؛ «و کذلک جعلناکم امّة وسطا لتکونوا شهداء علی النّاس و یکون الرّسول علیکم شهیدا».(۱) راه وسط، همان راه اسلام است؛ نگاه کنیم ببینیم اسلام به ما چه میگوید، اسلام از ما چه میخواهد. راه موفقیت این است که دنبال رضای الهی و دنبال انجام تکلیف الهی باشیم. خدای متعال راهها را برای ما مشخص کرده است؛ اگر از این راهها سلوک کنیم، مشی کنیم، به توفیق خواهیم رسید. فراموش نکنیم از روز اوّلی که این انقلاب پیروز شد، دشمنانی بودند که صریحاً اعلام دشمنی کردند و گفتند میخواهند این انقلاب را از بین ببرند و نظام جمهوری اسلامی را محو کنند. از آن روز تا امروز که سی و چهار سال میگذرد، روزبه‌روز علی‌رغم دشمنان، ملت ایران پیشرفت کرده است. نه فقط نتوانستند نظام اسلامی را متزلزل کنند، بلکه حتّی نتوانستند جلوی رشد نظام اسلامی را هم بگیرند. ما امروز در زمینه‌هائی پیشرفت کرده‌ایم که در سالهای اول انقلاب تصورش را هم نمیکردیم؛ این مربوط به الطاف الهی و کمک الهی و حضور قوی مردم و تلاش مسئولینی است که در این مدت مشغول تلاش و کار بودند. راه موفقیت این کشور و این ملت عبارت است از راه اسلام، پایبندی به مبانی اسلام، پایبندی به ارزشهای اسلامی، و پایبندی به آنچه که امام بزرگوار ما برای ما به یادگار گذاشته است از نصایح و از رهنمودها و خطوط روشنی که در اختیار ما قرار دارد.
  من به همه‌ی مسئولین محترم توصیه میکنم که ان‌شاءالله همکاری‌های خودشان را در زمینه‌ی برطرف کردن مشکلات کشور بیش از پیش کنند؛ قوای مجریه، مقننه و قضائیه حداکثر همکاری را بکنند. وضع عمومی در دنیای اسلام، در منطقه و در کل جهان با مشکلاتی همراه است؛ یعنی وضع ناآرامی بر همه‌ی اطراف عالم در زمینه‌های اقتصادی، در زمینه‌های سیاسی، در زمینه‌های امنیتی حاکم است. در منطقه‌ی ما هم که مشکلات الی ماشاءالله وجود دارد؛ از آن طرف، مشکلاتی که در برخی از کشورهای اسلامی است؛ از آن طرف، حضور ظالمانه‌ی رژیم صهیونیستی  است که شصت‌وپنج سال است این رژیم مشغول ظلم به مردم و مشغول جنایت نسبت به صاحبان اصلی فلسطین است. این مشکلات مربوط به شصت‌وپنج سال قبل نیست؛ تا امروز ادامه دارد: خانه‌های مردم را ویران میکنند؛ بچه را در آغوش پدرش میکُشند؛ نوجوان را از خانه‌ی خودش بیرون میکشند و به زندان میبرند؛ سالها افراد را بدون محاکمه یا بیش از اندازه‌ای که محکوم به زندان شدند، نگه میدارند؛ روزانه به مردم فشار وارد میکنند؛ مردمی که صاحبان اصلی سرزمین هستند. اینها جنایت نیست؟ اینها ظلم نیست؟ این یکی از خصوصیاتی است که در منطقه مشاهده میشود، و متأسفانه کمک و حمایت برخی از قدرتهای جهانی از این عنصر ظالم در منطقه. اینها اوضاعی است که بر منطقه‌ی ما حاکم است.
 جمهوری اسلامی با مواضع روشن، با امکانات فراوان، با آینده‌ای که همراه با بشارتهای فراوانی است، باید کارهای بزرگی را انجام دهد؛ در درجه‌ی اول، مسائل مربوط به مشکلات داخلی است. زحمات زیادی کشیدند. من لازم است از دولت جناب آقای احمدی‌نژاد که خدمات فراوانی کردند و کارهای مهمی انجام دادند، تشکر کنم. کارهای فراوانی هم وجود دارد که مسئولین از حالا به بعد ان‌شاءالله باید انجام دهند. جریان پیشرفت کشور و پیشرفت ملت ایران و نظام جمهوری اسلامی توقف‌پذیر نیست. ان‌شاءالله به توفیق الهی کارها پیش خواهد رفت.
 جناب آقای روحانی - همان‌طور که اشاره کردند - جزو عناصر خدمتگزار قدیمی به نظام اسلامی در بخشهای مختلف هستند؛ یک فرد آزموده شده‌ای در نظام جمهوری اسلامی هستند؛ چه در دوره‌ی دفاع مقدس، چه در مجلس شورای اسلامی، چه در شورای عالی امنیت ملی، کارهای فراوانی  بر دوش ایشان بوده است، که آن خدمات بزرگ را انجام دادند؛ امروز هم به عنوان رئیس جمهور بحمدالله مفتخرند به این که آراء مردم ایشان را به این سِمت منصوب کرده است. امیدواریم ان‌شاءالله خدای متعال به ایشان کمک کند، از ایشان دستگیری کند، هدایت کند.
 و همه سعی کنند کمک کنند. من از همه‌ی جریانهای گوناگون سیاسی درخواست میکنم و اصرار دارم، و همچنین از همه‌ی شخصیتهای متنفذی که دارای نفوذ کلمه هستند، دارای حوزه‌ی تأثیرگذاری در میان ملت هستند، درخواست میکنم به مسئولین، به دولت، به رئیس جمهور کمک کنند تا ان‌شاءالله بتوانند وظائف سنگینی را که برعهده دارند، بخوبی انجام دهند و توقعاتی را که وجود دارد و مردم دارند، ان‌شاءالله به بهترین وجهی برآورده کنند.
 از خداوند متعال توفیقات را برای همه‌ی حضار محترم، برای همه‌ی ملت ایران، برای همه‌ی برادران مسلمان در سراسر جهان مسئلت میکنم و امیدوارم ان‌شاءالله برکات الهی در این ایام ماه مبارک رمضان شامل حال همه باشد و روح مطهر امام بزرگوار و ارواح طیبه‌ی شهیدان از ما راضی باشند.
 والسّلام علیکم و رحمةالله و برکاته‌
 
۱) بقره: ۱۴۳