بسم الله الرّحمن الرّحیم(۱)
 

به همه‌ى برادران و خواهران که از نقاط دور و نزدیک میهن بزرگ اسلام تشریف آورده‌اند تا با ملّت ایران در سالگرد بزرگ‌ترین مصیبتى که بر او وارد شد همدردى کنند، خیر مقدم عرض میکنم و از آنها و مخصوصاً از خانواده‌هاى معظّم شهیدان و شخصیّت‌هاى علمى صمیمانه تشکّر میکنم. و امیدوارم که خداوند متعال به همه‌ى ما این توفیق را عطا کند که این راه سعادت امّت اسلامى را که امام بزرگوارمان آن را گشود و با قوّت و قاطعیّت طى کرد و در زندگى خود و در ممات خود به رهروان آن راه، هدایت الهى را و کمک الهى را ارزانى داشت، ان‌شاءالله‌ طى کنیم.

آنچه در سیره‌ى امام بزرگوار ما برجسته است یکى دو مورد نیست ــ و حقیقتاً این انسان والا و برجسته ابعادى از زندگى خود را در معرض آموزش و تعلیم امّت اسلامى قرار داد ــ ولى دو سه نکته‌ى اساسى در زندگى آن بزرگوار باید هرگز از دید ما مؤمنین به رسالت امروزى اسلام پوشیده نماند: اوّلین مسئله این است که آن بزرگوار همه‌ى کارهاى خود را براى خدا انجام میداد و شاید فتح دلهاى امّت اسلامى در سراسر عالم با اختلاف سلایق و مسلکها و تربیتها و مؤثّرات ــ که بدون هیچ تفاوتى همه‌ى آحاد اسلام و سراسر امّت اسلامى در مقابل عظمت او و راه او و پیام او طوع(۲) و تسلیم و همراهى نشان دادند ــ ناشى بود از اخلاص آن بزرگوار. براى خدا حرف میزد، براى خدا اقدام میکرد، براى خدا قهر میکرد، براى خدا حمایت میکرد، براى خدا حاضر بود نپسندیدن آحاد مردم را تحمّل کند، تنها بماند و حرکت کند. اخلاص او آن نقطه‌ی اساسى حیات او بود. راه آن بزرگوار هم فقط با اخلاص طى‌شدنى است و توده‌هاى مردم این اخلاص را بحمدالله‌ دارند و نشان داده‌اند. بزرگان و پیشروان و رهبران و علما و اندیشمندان و روشنفکران هم هر جا که این اخلاص را به کار بگیرند و با اخلاص عمل کنند و براى خدا حرف بزنند و کار کنند، توفیق حتمى است. توفیق به معناى تأثیر سخن در دلها است؛ یعنى سخنى که صادقانه باشد و براى خدا باشد، تأثیر خود را در دلهاى مستعد به همراه دارد؛ خدا این تأثیر را به آن میدهد و آن بزرگوار این‌جور بود. لذاست که دشمنان از اشاره‌ی او و از یک کلمه‌ى سخن او واهمه میکردند و دوستان دلگرم میشدند. در حوادث دشوار، سخن امام توانست دلهاى افسرده را گرمى ببخشد و حرکت را تضمین کند؛ نه‌ فقط در محدوده‌ى ایران بلکه در سرتاسر آفاق اسلامى. این یک خصوصیّت که ما به‌ هیچ‌ وجه باید آن را دستِ‌کم نگیریم؛ مخصوصاً ما مسئولین و کسانى که براى خودمان مسئولیّتى و وظیفه‌ى خطیرى قائل هستیم.

یک نکته‌ى دیگر، نظر وسیع به دنیاى اسلام و به دنبال همین دیدگاه وسیع، اعتقاد راسخ به لزوم اتّحاد مسلمین بود؛ این، آن نکته‌ى اساسى است. مسئله این نیست که مذاهب اسلامى یا فِرَق اسلامى و طوایف گوناگون سیاسى و اعتقادى و مسلکى و غیره چه تعدادى از جمعیّت یا چقدر قدرت سیاسى و اجتماعى دارند یا ندارند؛ مسئله این است که اگر ما براى مشکلات جهان اسلام به دنبال یک چاره‌اى هستیم، یا به تعبیر درست‌تر اگر ما براى سربلندى اسلام و عظمت و عزّت اسلام و قرآن داریم مجاهده میکنیم، این با اختلاف و درگیرى بین مسلمین سازگار نیست. امام از اوّل ــ از قبل از پیروزى انقلاب ــ این هدف را دنبال میکردند و به آن توصیه میکردند؛ بعد از پیروزى انقلاب هم به ‌طریق ‌اولىٰ. اگرچه استعمار ایجاد تفرقه را جزو هدفهاى خود از دیرباز قرار داده بود امّا بعد از پیروزى انقلاب و بعد از آنکه این کانون وحدت اسلامى به ‌وجود آمد، تلاش آمریکا و دستیاران او براى تفرقه‌ى بین مسلمانها شدیدتر شد که برادرکشى را بین مسلمانها به‌ وجود آورد. امروز در سرتاسر آفاق اسلامى قلمهاى مزدورى که با دلارهاى نفتى و پول کیسه‌ى مرتجعین هم‌پیمان آمریکا تغذیه میشود، هدفشان و وظیفه‌شان این است که بین مسلمین اختلاف بیندازند؛ میدانستند که چون انقلاب اسلامى جاذبه دارد و کانون این انقلاب، مسلمین را در همه‌ى نقاط عالم به خود جلب خواهد کرد، این خطر براى آمریکا و استکبار هست که سرمایه‌گذارى‌هاى آنها براى ایجاد تفرقه‌ى بین مسلمین هدر برود؛ لذا تلاششان را زیادتر کردند.

امروز در دنیا پول خرج میشود براى ساختن مسجد ضرار،(۳) پول خرج میشود براى ساختن دستگاه‌هایى و ایجاد پایگاه‌هایى به مقصود و منظور ضربه‌ زدن به وحدت اسلامى و ایجاد درگیرى و اختلاف بین فِرَق اسلامى. اشخاصى وجود خودشان را مثل شیطان که به پروردگار عالم عرض کرد که «لَاُغوِیَنَّهُم اَجمَعین»(۴) و وجود خودش را وقف اغوا و اضلال بندگان خدا کرده، وقف کردند براى ایجاد اختلاف. در همه‌ى کشورهاى اسلامى یا در اغلب کشورهاى اسلامى متأسّفانه کسانى با تکیه‌ى به سیاستهاى آمریکا همین کار را میکنند.

ما معتقدیم که اسلام، وحدت مسلمین و اتّحاد نیروهاى مؤمن به خدا و موحّد را یکى از فرایض قرار داده است؛ ما معتقدیم که یکى از بزرگ‌ترین اهداف حجّ خانه‌ى خدا این است که مسلمانها را به هم نزدیک کند. اینکه «وَ اَذِّن فِی النّاسِ بِالحَجِّ یَأتوکَ رِجالًا وَ عَلیٰ کُلِّ ضامِرٍ یَأتینَ مِن کُلِّ فَجٍّ عَمیق»(۵) همه‌ى مردم مسلمان عالم در یک نقطه در روزهاى معیّن در عرصه‌هاى محدودى ــ عرفات، مشعر، منیٰ، مسجدالحرام ــ جمع بشوند، برای چیست؟ چرا نگفتند هر کس استعداد دارد و میتواند این کار را بکند، در طول سال برود خانه‌ی خدا را زیارت کند؟ چرا این را نگفتند؟ اگر مقصود این نبود که مسلمین یکدیگر را در آنجا پیدا کنند، برادران در آن میعاد همدیگر را ببینند، با هم حرف بزنند، با هم درد دل بکنند، اوضاع خودشان را با هم در میان بگذارند، از هم کمک بگیرند، از تجارب هم استفاده کنند، اگر اینها نبود چرا زمان برایش معیّن کردند؟ چرا محدوده‌ی معیّن برایش گذاشتند؟ حرف ما این است. ما میگوییم اجتماع حج باید مسلمانان را به هم نزدیک کند؛ باید به این مجموعه‌ی عظیم، دشمنِ آنها را بشناساند؛ باید بفهمند دشمن کیست؛ تفاهم و توافق رأی پیدا کنند بر این معنا و از آن دشمن برائت کسب کنند؛ حج برای این است؛ لِیَشهَدوا مَن‌افِ‌ـعَ لَهُم(۶)؛ منافع اینها است. دیدید که با مسلمین ایرانیِ حج‌گزار و همراهانشان از کشورهای دیگر چه کردند؛(۷) دیدید که حکّام ظالم و فاسد سعودی با بندگان خدا چگونه رفتار کردند؛ اِباء هم نکردند از اینکه بگویند ما با برائت از آمریکا و اسرائیل مخالفیم؛ این را هم حکّام سعودی گفتند! دیدید که بعد از آن کشتار فجیعِ مردان و زنان مظلوم و خانواده‌های شهدا و جانبازان در حرم امن الهی و در مقابل چشم مسلمین، الان هم سه سال است که صدّ عن سبیل‌الله و عن المسجدالحرام(۸) کرده‌اند؛ اینها برای چیست؟ مسلمانان دنیا باید روی این نکات یکی‌یکی تدبّر کنند. این چه حسّاسیّتی است روی مسلمانان بیدارشده‌ی ایران؟ این چه حسّاسیّتی است روی تعارف(۹) و مراوده‌ی(۱۰) برادران مسلمان در حج؟ چرا اینها این ‌قدر از آشنایى مسلمین با هم میترسند؟ مسئله این است که وحدت اسلامى و وحدت بینش و نظر و سخن مسلمین، براى استکبار و در رأس استکبار، آمریکاى غدّار(۱۱) و ابزارهاى او در دستگاه حاکمیّت سلطه در عالم خطرناک است. این، آن حقیقتى است که امام بزرگوار ما بارها آن را بیان کرد.

جمعى از برادران مسلمان در اینجا از جاهاى مختلف عالم جمع هستید. این دو نکته را از امام خمینى به یاد داشته باشید: اوّل، اخلاص را که مایه و روح همه‌ چیز است، و بعد، این هدف بزرگ، [یعنی] وحدت اسلامى را. البتّه امام بزرگوار ما این بذر را پاشیده و آمریکا چه بخواهد، چه نخواهد، نهال اسلام و انقلاب اسلامى در حال رشد است. مرتجعین و وابستگان آمریکا چه بخواهند، چه نخواهند، این حرکت رو به ادامه و استمرار است؛ ضربه‌اى به این حرکت از ناحیه‌ى دشمنان وارد نخواهد شد؛ مگر خداى نکرده خود مؤمنینِ به این راه، به خودشان ضربه بزنند با سوء عمل و عدم پایبندى به وظایف؛ وَالّا راه، یک راه هموار و پیمودنى، و هدف بسیار روشن است؛ و دشمن نخواهد توانست این راه را قطع کند.

خداوند ان‌شاءالله‌ همه‌ى رهروان این راه را کمک بکند و تأیید کند و خداوند شهداى عزیز این راه را با اولیاى خودش محشور بفرماید؛ و خداوند روح مقدّس امام بزرگوار ما را با ارواح طیّبه‌ى پیغمبران و ائمّه‌ى هدیٰ (علیهم‌ السّلام) محشور بفرماید؛ و خداوند ان‌شاءالله‌ قلب مقدّس ولىّ‌عصر (ارواحنا فداه) را از ما راضى و خشنود کند و روح مقدّس امام بزرگوارمان را هم از ما راضى بفرماید.

والسّلام علیکم و رحمة ‌الله و برکاته