بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحیم

برادران عزیز عشایر! ما به دیدن شما آمده‌ایم. اگرچه بنده از وضع عشایر زیاد شنیده‌ام، اما لازم می‌دانستم که از نزدیک، شما را در خانه و محل زندگی‌تان ببینم. الحمدلله خداوند توفیق داد و توانستیم امروز به این‌جا بیاییم و شما را از نزدیک ملاقات کنیم. البته در جاهای دیگر هم - چه در لرستان، چه در فارس، چه در کهگیلویه و بویراحمد - من به دیدن برادران عشایر رفته‌ام. ما به عشایر بسیار علاقه داریم؛ زیرا عشایر مردمی بسیار پاک، با صفا و شجاع هستند؛ در حقیقت کسانی هستند که برای کشور خود، مثل پاسدار عمل کرده‌اند؛ لیکن متأسفانه زندگی عشایر، زندگی سختی است؛ وضع شما و همچنین بقیه‌ی عشایر، وضع بدی است. این وضع را چه کسانی به وجود آوردند؟ اولاً خوانین. در همین منطقه، خوانین ظالم مردم را اسیر و بنده خودشان کردند. پیرمردها از خوانین قدیمی که بسیار ظالم و ستمگر بودند، یادشان هست. همه‌ی شما هم از خوانین قبل از انقلاب یادتان هست؛ منتها با این تفاوت که در این اواخر، خوانین کمتر در بین عشایر زندگی می‌کردند؛ در اروپا در حال گردش و تفریح و عیاشی بودند، اما مردم عشایر در این‌جا با زحمت زندگی می‌کردند. خوانین را پادشاهان پهلوی و قبل از آنها مسلط کرده بودند. امروز بحمدالله هم بساط شوم سلطنت و هم خان و خان‌بازی از بین رفته است و نظام اسلامی در کشور حاکم است؛ لذا مسؤولان بسیار علاقه دارند برای عشایر کار کنند و زحمت بکشند. میل مسؤولان این است که برای عشایر دلسوزی و خدمت کنند و ان‌شاءالله این کار را خواهند کرد. ما می‌بینیم آنها در حال طرح و برنامه‌ریزی هستند تا بتوانند ان‌شاءالله بتدریج در سطح کشور زندگی عشایر را به سطح مطلوبی برسانند؛ چه عشایری که در یک جا ساکن هستند - مثل شما - و چه عشایر کوچ‌رو که با آن زحمت، همراه خانواده‌شان ییلاق و قشلاق می‌کنند. آنچه لازم است شماها درنظر داشته باشید، این است که همیشه پشت سر مسؤولان و پشتیبان آنها باشید. مسؤولان کشور به شما علاقه‌مندند و خدمتگزار شما هستند؛ البته وظیفه‌شان هم هست و باید برای مردم خدمت کنند. برنامه‌هایی که آنها دارند، اجرا خواهند کرد و شماباید ان‌شاءالله در همان جهتی که آنها معین می‌کنند، عمل کنید تا آینده‌ی خوبی برای عشایر به‌وجود بیاید. این وضع زندگی، اسلامی نیست؛ در اسلام مردم باید از حداقل رفاه در زندگی برخوردار باشند. نه خانه‌یی، نه محل سکونتی، نه تغذیه‌ی خوبی، نه راهی؛ این‌که اسلامی نیست.

این‌جا، هم مسؤولان عشایری کشور، هم وزیر محترم جهادسازندگی و هم سایر مسؤولان دولتی همراه ما هستند؛ آمده‌اند تا وضع شما را از نزدیک ببینند و ان‌شاءالله به شما خدمت کنند. چیزی که من به شما سفارش می‌کنم، این است که سوادآموزی را فراموش نکنید. یکی از کارهایی که ان‌شاءالله در این‌جا انجام خواهند داد، ساختن مدرسه و راه است. به‌هرحال در سفر ما به شهرکرد و استان چهارمحال و بختیاری تصمیم‌های خوبی برای عشایر و بقیه‌ی بخشهای این استان گرفته شده، که اجرا خواهد شد. آنچه مهم است، این است که بچه‌های شما ان‌شاءالله به مدرسه بروند و بزرگها هم تا آن‌جا که می‌توانند، سواد آموزی را جدی بگیرند. بحمدالله استعدادهای شما خوب است؛ بنابراین باید برای شما امکانات فراهم شود و از این استعدادهای خوب بهره‌برداری گردد؛ یعنی استعدادتان را به کار بیندازید و به کمک فکر خودتان این سرزمین را آباد کنید.

انگلیس و امریکا و خوانین و دستگاه‌های سلطنت - که لعنت خدا بر همه‌ی آنها باد - می‌خواستند مردم عقب بمانند؛ تصمیم آنها این بود که مردم را بی‌سواد نگه دارند؛ اما جمهوری اسلامی بعکس تصمیم دارد ان‌شاءالله بی‌سوادی را ریشه کن کند؛ باید شما هم کمک کنید.

ما خیلی خوشحالیم که آمدیم و از نزدیک شما را دیدیم. ان‌شاءالله چند کار مهم در این‌جا انجام خواهد شد؛ یکی مدرسه‌سازی است و یکی هم ایجاد مرکز سوخت‌رسانی است؛ و از همه مهمتر جاده‌سازی است و شما هم تا آن‌جا که در توانتان هست، همکاری و کمک کنید تا ان‌شاءالله کارها به پایان برسد. بعد از آن‌که این طرحها تمام شود، باز هم باید طرحهای جدیدی را برای شما فراهم کنند؛ از جمله طرحهای بهداشتی.

ان‌شاءالله خدای متعال ارواح طیبه‌ی شهدا را با پیغمبر محشور کند و به خانواده‌ها و پدر و مادرهای آنها صبر عنایت کند. ان‌شاءالله به کمک مسؤولان دلسوز و علاقه‌مند، هر چه زودتر و روزبه‌روز مشکلات شما یکی پس از دیگری حل شود.