شهید آیتالله سیدمحمدباقر حکیم / رئیس مجلس اعلای اسلامی عراق
شهید آیتالله سیدمحمدباقر حکیم
خدا را سپاسگزاریم که انقلاب عظیم اسلامی و نظام مقدّس جمهوری اسلامی، قدر این مردم و قدر این سرزمین را شناخت. از قبل از انقلاب در همین شهر، مردم مؤمن، جوانان پرشور، در خطّ انقلاب و امام، اقدامات مؤثری داشتند که بجاست من از شهید «حقّانی» آن روحانی سختکوش و علاقهمند که مقداری از عمر خود را در اینجا گذراند و قبل از انقلاب سازماندهی مبارزات را کرد، یاد کنم.1382/06/07
لینک ثابت
شهید آیتالله سیدمحمدباقر حکیم
دست گنهكار و پلید مزدوران استكبار، فاجعهای بزرگ آفرید و شخصیت ارزشمندی را كه در برابر اشغالگران عراق، سنگر مستحكمی بشمار میآمد، از مردم عراق گرفت و این سنگر را ویران كرد. امروز در جوار حرم ملكوتی مولای متقیان علیه آلاف التحیة و الثناء، آیتاللّه سید محمد باقر حكیم به همراه دهها نفر از مردان و زنان باایمانی كه از زُلالِ ذكر و خشوع نماز جمعه بهرهمند شده بودند شربت شهادت نوشیدند و به حریم امن رحمت و فیض خاص الهی عروج كردند.
این شهید عزیز، عالم مجاهدی بود كه سالهای متمادی برای احقاق حقّ ملت عراق با رژیم خبیث صدام مبارزه كرد و پس از سقوط آن مجسمهی شرّ و فساد در مقابله با اشغالگران آمریكایی و انگلیسی همچون سدّ مستحكمی ایستاد و مبارزهای دشوار را با نقشههای شوم آنان آغاز كرد و خود را برای شهادت در راه این جهاد بزرگ و پیوستن به خیل شهیدان خاندان معظم آل حكیم و دیگر شهیدان علم و فضیلت در عراق آماده كرده بود.
فاجعهی امروز نجف اشرف و شهادت این سیّد بزرگوار و عالم مجاهد بیشك در خدمت هدفهای آمریكا و صهیونیستهای غدّار انجام یافته است.
شهید آیتاللّه حكیم مظهر خواستْهای بحقّ ملّتی بود كه دین و استقلال و آینده كشور خود را در معرض تهدید و خانهی خود را در زیر چكمهی اشغالگران میبیند و میخواهد از هویت دینی و ملّی خود در برابر متجاوزان دفاع كند. شهادت این سیّد بزرگوار مصیبت جانكاهی برای ملّت عراق و سند دیگری بر جُرم اشغالگران است كه ناامنی و هرجومرج را با حضور نامشروع خود بر عراق تحمیل كردهاند. اما دشمنان عراق مستقل و مسلمان بدانند كه با این شهادت مظلومانه، عزم و مقاومت ملّت عراق در برابر نقشهها و هدفهای استكبار و صهیونیزم و ایمان و وفاداری آنان به خط اسلام و رهبری دینی ضعیف نمیگردد و برعكس خواستهی آنان، پایدارتر خواهد گشت، إن شاء اللّه. به ملّت مؤمن و غیور عراق یادآوری میكنم كه تنها راه سربلندی ملّت و نجات كشور از شرّ نقشههای خطرناك استكبار و صهیونیزم، وحدت كلمهی آنان در زیر پرچم پرافتخار اسلام است و امروز آنان میتوانند با تمسك به این ریسمان مستحكم الهی آیندهای را برای كشور خود و نسلهای بعدی رقم بزنند كه در آن عراق اسلامی و مستقل همچون ستارهی درخشانی در دنیای اسلام نمایان گردد. بزرگان و نخبگان دینی و سیاسی عراق تنها با تمسّك به اسلام و وحدت كلمه خواهند توانست وظیفهی بزرگی را كه در این روزگار استثنائی بر عهده دارند انجام دهند و امید است كه در این راه ثابت قدم و موفق باشند.
اینجانب این فقدان مصیبتبار را به حضرت بقیة اللّه الاعظم روحی فداه و عموم ملّت عراق و ایران و به حوزهی علمیه و مراجع معظم و علمای اعلام نجف و قم و مجلس اعلای انقلاب اسلامی عراق و بخصوص به خاندان معظم و شهیدپرور حكیم، بالاخص به برادر مُكرم ایشان جناب آقای سید عبد العزیز حكیم و به خانواده و فرزندان معزز این شهید محراب تسلیت و این شهادت بزرگ را تبریك میگویم و همچنین برای خانوادههای محترم سایر شهیدان این حادثهی مصیبتبار صبر جمیل و اجر جزیل مسئلت میكنم و علوّ درجات همهی آن شهیدان مظلوم و شفای عاجل مجروحان این حادثه را از خداوند متعال خواهانم و بمنظور بزرگداشت یاد آن سیّد شهید عزیز و سایر همرزمانش سه روز عزای عمومی اعلام میدارم.1382/06/07
لینک ثابت
پیام تسلیت در پی شهادت آیتالله سیدمحمدباقر حکیم
بسم الله الرحمن الرحیم
انالله و اناالیه راجعون(1)
دست گنهکار و پلید مزدوران استکبار، فاجعه ای بزرگ آفرید و شخصیت ارزشمندی را که در برابر اشغالگران عراق، سنگر مستحکمی بشمار می آمد، از مردم عراق گرفت و این سنگر را ویران کرد. امروز در جوار حرم ملکوتی مولای متقیان علیه آلاف التحیة و الثناء، آیت الله سیدمحمدباقر حکیم بهمراه دهها نفر از مردان و زنان با ایمانی که از زُلالِ ذکر و خشوع نماز جمعه بهره مند شده بودند شربت شهادت نوشیدند و به حریم امن رحمت و فیض خاص الهی عروج کردند.
این شهید عزیز، عالم مجاهدی بود که سالهای متمادی برای احقاق حقّ ملت عراق با رژیم خبیث صدام مبارزه کرد و پس از سقوط آن مجسمه ی شرّ و فساد در مقابله با اشغالگران آمریکایی و انگلیسی همچون سدّ مستحکمی ایستاد و مبارزه ای دشوار را با نقشه های شوم آنان آغاز کرد و خود را برای شهادت در راه این جهاد بزرگ و پیوستن به خیل شهیدان خاندان معظم آل حکیم و دیگر شهیدان علم و فضیلت در عراق آماده کرده بود.
فاجعه ی امروز نجف اشرف و شهادت این سیّد بزرگوار و عالم مجاهد بی شک در خدمت هدفهای آمریکا و صهیونیستهای غدّار انجام یافته است.
شهید آیت الله حکیم مظهر خواستْهای بحقّ ملّتی بود که دین و استقلال و آینده کشور خود را در معرض تهدید و خانه ی خود را در زیر چکمه ی اشغالگران می بیند و می خواهد از هویت دینی و ملّی خود در برابر متجاوزان دفاع کند. شهادت این سیّد بزرگوار مصیبت جانکاهی برای ملّت عراق و سند دیگری بر جُرم اشغالگران است که ناامنی و هرج و مرج را با حضور نامشروع خود بر عراق تحمیل کرده اند. اما دشمنان عراق مستقل و مسلمان بدانند که با این شهادت مظلومانه، عزم و مقاومت ملّت عراق در برابر نقشه ها و هدفهای استکبار و صهیونیزم و ایمان و وفاداری آنان به خط اسلام و رهبری دینی ضعیف نمی گردد و بر عکس ِ خواسته ی آنان، پایدارتر خواهد گشت، انشاءالله. به ملّت مؤمن و غیور عراق یادآوری می کنم که تنها راه سربلندی ملّت و نجات کشور از شرّ نقشه های خطرناک استکبار و صهیونیزم، وحدت کلمه ی آنان در زیر پرچم پرافتخار اسلام است و امروز آنان می توانند با تمسک به این ریسمان مستحکم الهی آینده ی را برای کشور خود و نسلهای بعدی رقم بزنند که در آن عراق اسلامی و مستقل همچون ستاره ی درخشانی در دنیای اسلام نمایان گردد. بزرگان و نخبگان دینی و سیاسی عراق تنها با تمسّک به اسلام و وحدت کلمه خواهند توانست وظیفه ی بزرگی را که در این روزگار استثنائی برعهده دارند انجام دهند و امید است که در این راه ثابت قدم و موفق باشند.
اینجانب این فقدان مصیبت بار را به حضرت بقیةالله الاعظم روحی فداه و عموم ملّت عراق و ایران و به حوزه ی علمیه و مراجع معظم و علمای اعلام نجف و قم و مجلس اعلای انقلاب اسلامی عراق و بخصوص به خاندان معظم و شهیدپرور حکیم، بالاخص به برادر مُکرم ایشان جناب آقای سیدعبدالعزیز حکیم و به خانواده و فرزندان معزز این شهید محراب تسلیت و این شهادت بزرگ را تبریک می گویم و همچنین برای خانواده های محترم سایر شهیدان این حادثه ی مصیبت بار صبر جمیل و اجر جزیل مسئلت می کنم و علّو درجات همه ی آن شهیدان مظلوم و شفای عاجل مجروحان این حادثه را از خداوند متعال خواهانم و بمنظور بزرگداشت یاد آن سیّد شهید عزیز و سایر همرزمانش سه روز عزای عمومی اعلام می دارم.
وسیعلم الذین ظلموا ای مُنقلب ینقلبون(2).
سیدعلی خامنه ای
7/6/1382
اول رجب 14241382/06/07
1 )
سوره مبارکه البقرة آیه 156
الَّذينَ إِذا أَصابَتهُم مُصيبَةٌ قالوا إِنّا لِلَّهِ وَإِنّا إِلَيهِ راجِعونَ
ترجمه:
آنها که هر گاه مصیبتی به ایشان میرسد، میگویند: «ما از آنِ خدائیم؛ و به سوی او بازمیگردیم!»
2 )
سوره مبارکه الشعراء آیه 227
إِلَّا الَّذينَ آمَنوا وَعَمِلُوا الصّالِحاتِ وَذَكَرُوا اللَّهَ كَثيرًا وَانتَصَروا مِن بَعدِ ما ظُلِموا ۗ وَسَيَعلَمُ الَّذينَ ظَلَموا أَيَّ مُنقَلَبٍ يَنقَلِبونَ
ترجمه:
مگر کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام میدهند و خدا را بسیار یاد می کنند، و به هنگامی که مورد ستم واقع میشوند به دفاع از خویشتن (و مؤمنان) برمیخیزند (و از شعر در این راه کمک میگیرند)؛ آنها که ستم کردند به زودی میدانند که بازگشتشان به کجاست!
لینک ثابت