دعوت, اهل سنّت, تشیع, ناسزاگویی, اهانت, طعن به خلفا, اختلافافکنی, اختلافات مذهبی, جنگ شیعه و سنی اینکه در دنیای تشیع علیه برادران اهل سنت، در دنیای تسنن علیه برادران شیعه کتاب بنویسند، تهمت بزنند، بدگوئی کنند، این نه هیچ شیعه ای را سنی خواهد کرد، نه هیچ سنی ای را شیعه خواهد کرد.1387/09/27
ناسزاگویی, دشمن, اختلافافکنی, اختلافات مذهبی, جنگ شیعه و سنی, دشمنان اسلام, کمک به دشمن, اهانت, طعن به خلفا بدگویی، عیبجویی ، فحاشی و شمشیر بر روی هم کشیدن، کمک کردن به دشمنان اسلام است که هم دشمن شیعه و هم دشمن سنی هستند.1387/01/01
اخلاق انتخاباتی, آفتهای انتخابات, مبارزه انتخاباتی, تبلیغات انتخابات, اخلاق انتخاباتی, ناسزاگویی کارشکنى نسبت به دیگران، لجنپراکنى علیه این نامزد یا آن نامزد، بدگویى کردن و افشاگریهاى بىپایه و اساس نسبت به اشخاص، همهى اینها کارهاى ممنوع و ضد ارزش و خلاف مشى جمهورى اسلامى و خلاف حق است. از این کارها اجتناب کنند.1380/02/11
ریشهکنی بد دهنی در نیروهای مسلح [در محیط نظامی] هیچ مانعی ندارد که اگر شما میخواهید به زیردست خود جملهی توبیخآمیزی بگویید، آن را با تعبیراتِ جمع به کار ببرید: شما این کار را اشتباه کردید، من شما را توبیخ میکنم، شما باید مورد شماتت قرار بگیرید. لازم نیست مثلاً بگویید، مردکِ فلان فلان شده، چرا این کار را کردی. در کلمات و برخوردها، مطلقاً اهانت را بربیندازید و ریشهکن کنید؛ چون خلاف شؤون اسلامی است. امیرالمؤمنین(ع) فرمود: «انّی اکره لکم ان تکونوا سبّابین»(1). فحّاش نباشید، بددهنی چیز بدی است؛ لیکن سهلانگاری در این کارها هم بد است. رفیق و غیر رفیق را هم ملاحظه نکنید، در رودربایستی هم گیر نکنید؛ آییننامهی انضباطی را با قدرت تمام اعمال نمایید.1369/10/22
1 )
خطبه 206 : از سخنان آن حضرت است هنگامى كه شنيد عدهاى از يارانش به وقت نبرد صفين به اهل شام دشنام مىدهند إِنِّي أَكْرَهُ لَكُمْ أَنْ تَكُونُوا سَبَّابِينَ وَ لَكِنَّكُمْ لَوْ وَصَفْتُمْ أَعْمَالَهُمْ وَ ذَكَرْتُمْ حَالَهُمْ كَانَ أَصْوَبَ فِي الْقَوْلِ وَ أَبْلَغَ فِي الْعُذْرِ وَ قُلْتُمْ مَكَانَ سَبِّكُمْ إِيَّاهُمْ اللَّهُمَّ احْقِنْ دِمَاءَنَا وَ دِمَاءَهُمْ وَ أَصْلِحْ ذَاتَ بَيْنِنَا وَ بَيْنِهِمْ وَ اهْدِهِمْ مِنْ ضَلَالَتِهِمْ حَتَّى يَعْرِفَ الْحَقَّ مَنْ جَهِلَهُ وَ يَرْعَوِيَ عَنِ الْغَيِّ وَ الْعُدْوَانِ مَنْ لَهِجَ بِهِ . ترجمه: پسند من نيست كه شما دشنام دهنده باشيد، ولى اگر در گفتارتان كردار آنان را وصف كنيد و حالشان را بيان نماييد به گفتار صواب نزديكتر و در مرتبه عذر رساتر است.
بهتر است به جاى دشنام بگوييد: خداوندا، ما و اينان را از ريخته شدن خونمان حفظ فرما، و بين ما و آنان اصلاح كن، اين قوم را از گمراهى نجات بخش تا آن كه جاهل به حق است آن را بشناسد، و آن كه شيفته گمراهى است از آن باز ايستد