ملت ایران باید بدانند که حفظ انقلاب و برپانگاهداشتن پرچم عزت و شرف و ادامهی راه پُرافتخاری که مجاهدات این ملت شریف در برابر ملتهای جهان، مخصوصاً مسلمانان گشود و به عنوان تنها راه غلبه بر فشار و ظلم قلدران شناخته شد، و تنها باطلالسحر توطئههای دشمنان برعلیه انقلاب و جمهوری اسلامی، همانا حراست از اصول بنیانىِ انقلاب و پاسداری از ارزشهای انقلاب است. این، آن نقطهی روشنی است که شعار ضدیت با سلطهی جهانىِ استکبار را عالمگیر ساخته و ارکان نظام سلطهی جهانی را متزلزل کرده است و همین است که از این پس نیز ملت ایران را بر همهی توطئههای دشمنان فایق خواهد ساخت. و این همان وصیت جاودانی است که امام راحل عظیمالقدر(اعلیالله کلمته) در بیانیهها و اخیراً در وصیتنامهیخود، همهی ما را بدان توصیه فرموده است.1369/03/10
لینک ثابت
آنها روز اول فکر نمیکردند که نتوانند ما را شکست بدهند؛ اما نتوانستند. مرتب وعده دادند و گفتند شش ماه دیگر جمهوری اسلامی سقوط خواهد کرد؛ اما بعد که دیدند نمیشود، زمان را زیاد کردند و گفتند یک سال دیگر؛ اما باز وقتی که دیدند امکان ندارد، تمدید کردند و گفتند دو سال دیگر، پنج سال دیگر!
قدرت ملت ایران، دشمنان را وادار کرد که از حرفهایشان عدول کنند. آن را به امری که زمانش معلوم نیست، موکول نمایند. گفتند بعد از رحلت امام، جمهوری اسلامی شکست خواهد خورد. امام بزرگوار ما رحلت کردند و به جوار رحمت الهی رفتند؛ اما همچنانکه هر ثانیه و هر آنی از آنات عمر آن وجود مقدس در دوران انقلاب، مایهی تقویت انقلاب بود، بر اثر آن معنویت عظیم و آن محبوبیت بزرگ، ارتحال آن بزرگوار هم اسلام و انقلاب را بیشتر تقویت کرد. آن اخلاص و محبتی که مردم به امام راحلشان نشان دادند، آن تشییع جنازه، آن پیروی از وصیت، آن احترام به رهنمود و خط امام، آبروی انقلاب و ملت ایران را در دنیا چند برابر کرد؛ همچنانکه آبروی امام بزرگ را هم در دنیا مضاعف نمود. بحمداللَّه روزبهروز انقلاب راسختر، جمهوری اسلامی مستحکمتر، و ملت ایران مقاومتر شدهاند و باز هم خواهند شد.1369/01/02
لینک ثابت
تبلیغات امریکایی و همدستانشان میخواهند القاء کنند که در ایران دوران جوشش انقلاب به سر آمده و انقلاب، راه گذشتهی خود را تغییرداده است. علیرغم دشمن اعلام میکنیم و همه باید عملاً و قولاً نشاندهند که انقلاب اسلامی، راه مبارزه با ظلم و استکبار و فساد را رها نکرده و هرگز نخواهد کرد. اگر قلدران عالم، خوشخیالانه گمان میکنند که این سنگر مظلومان و این مدافع مستضعفان و این پایگاه مبارزه با نظام سلطه و ظلم و استکبار جهانی، لحظهیی هدف های بزرگ خود را از یاد خواهد برد سخت در اشتباهند. ما همچنان و همیشه مدافع ملت های مظلوم و زیر یوغ استکبار هستیم و خواهیم بود. ما همواره در کنار ملت مسلمان و مبارز و رشید فلسطین و بر ضد صهیونیسم جنایتکار هستیم و خواهیم بود و به برادران فلسطینی خود توصیه میکنیم که راه خدا یعنی مبارزه با دشمن غاصب و حامیانش را با توکل واعتماد به خدا و تا نابودی دولت صهیونیست غاصب ادامه دهند. ملت بزرگ و بسیجیان مؤمن و فداکار ما دفاع از فلسطین را فریضهیی دینی میشمارند و در راه خدا هیچ هدفی را دستنیافتنی نمیدانند. ما همواره از حق ملت مظلوم افغانستان در برابر آنان که با او به زور یا تزویر عمل کردهاند، دفاعخواهیم کرد و معتقدیم ملت افغان که با نثار خون هزاران شهید توانسته نیروهای بیگانه را از خانه خود بیرون براند، در سایهی توکل به خدا و قطع امید از قدرت های مداخلهگر و کسانی که به آنان خدمت میکنند خواهد توانست نظام اسلامی مستقل از شرق و غرب و مبتنی بر خواست و ارادهی ملت را درکشور خود مستقر نماید. ما خود را همواره نسبت به ملت مقاوم و مظلوم لبنان که دستخوش توطئهی مشترک صهیونی، مارونی، امریکایی است، دارای تکلیف دانستهایم و خواهیم دانست. این، راه ما و وصیت امام عظیمالشأن ما و دستور اسلام ماست و بدان همواره وفادار خواهیم ماند.1368/09/02
لینک ثابت
پس از گذشت دو دورهی کامل ریاست جمهوری که بحمداللَّه با وجود آن همه دشواریها و توطئههای دشمنان، به خیر و صلاح و عزت و عظمت اسلام و مسلمین سپری شده است، ملت رشید و مقاوم و با وفا، به وصیت امام فقید عظیمالشّأن خود عمل کرد و در نخستین امتحان و در همان حال که دشمنان قسمخوردهی اسلام، نیرنگها پرداخته و امیدها بدان بسته بودند، جهانیان را به حیرت و اعجاب وا داشت و با حضور وسیع و سیلآسای خود، بنیان آمال بدخواهانهی دشمن را برکند و با شناخت و آگاهی و آزادی کامل و کمنظیر، در انتخاباتی که نقش تبلیغات مرسوم در آن به کمترین حد ممکن رسید، به پای صندوقهای رأی رفت و به پیمان خود با خدا بر نفی پرستش شیطان، و به عهد خود با رسول خدا در پاسداری از ثقلین، و به تعهد خود در برابر امام و انقلاب در وحدت کلمه و کلمهی توحید و استقامت تا استقرار قسط عمل کرد.1368/05/12
لینک ثابت
شاید بتوان گفت که امسال در مجالس و محافل ماه محرّم، آقایان حتّی از سالهای قبل، وظایف بیشتری دارند. ما امسال، مصیبت امام بزرگوارمان را هم که هنوز داغ آن تازه است، داریم. نباید دستگاه تبلیغی اسلامی کشور بگذارد که یاد امام(ره) - حتّی اندکی - کهنه بشود؛ که البته کهنه هم نخواهد شد. امام، با شخصیت و عظمت خود و با خصوصیاتی که در او بود و بعد از معصومین(ع) در هیچ کس جز او ندیدهایم و نشنیدهایم، پایهی اصلی و ریشهی این شجرهی طیبه است. این ریشه، باید همیشه محکم و زنده و تازه بماند. یاد امام را با ابعاد حقیقی شخصیت و بیان افکار و بخشهایی از وصیتنامه و محکمات و مسلّماتِ فرمایشها و جهتگیریهای او، زنده کنیم و زنده بداریم.1368/05/11
لینک ثابت
جملهیی در وصیتنامهی امام عزیزمان هست که هرگز نباید آن را فراموش کنیم. ایشان فرمودند: آن عاملی که انقلاب را به پیروزی رساند، همان عامل، انقلاب را تداوم خواهد داد. یعنی اتکال به خدا و ایمان مردم به اسلام و تصمیم قاطع بر انجام وظیفهی الهی و اسلامی و وحدت کلمه، رمز پیروزی و تداوم انقلاب است. این، یک درس همیشگی برای همهی ماست.1368/04/21
لینک ثابت
ما علاج مسألهی فلسطین را در راهحلهای دیکتهشدهی ابرقدرتها نمیدانیم؛ علاج زخم فلسطین، فقط قلع غدهی سرطانی حکومت صهیونیستی است، و این کاملاً ممکن است. مسلمانان در حج باید به این مسأله اندیشیده، برای آن متعهد شده و هماهنگ شعار و عمل را در راه آن به کار برند. ملت ایران مانند همیشه خود را در کنار مبارزان فلسطینی میداند و بدون پیروزی در قضیهی فلسطین، پیروزی خود را ناقص میشمرد.
امام راحل عظیم، از نخستین روزهای شروع مبارزه در ایران، مسألهی فلسطین را در صدر مطالب خود قرار داد و در طول مبارزه و پس از پیروزی انقلاب، آن را تعقیب کرد و پس از ارتحال ملکوتیش نیز با زبان وصیتنامهی سیاسی، الهیاش با ما و همهی مسلمانان عالم، دربارهی آن حرف زد. این واجب، تخلفناپذیر است. شما حاجیان نیز دارای همین وظیفهاید، و اگر همه به وظیفه عمل کنیم، زخم عمیق پیکر اسلام بهبود خواهد یافت - انشاءاللَّه - و خدا با ماست.1368/04/14
لینک ثابت
من وظیفه دارم احترام و سپاس عمیق خود را به ملت عظیمالشأن ایران ابراز دارم و به آنان خاضعانه عرض کنم که شما با امتحان بزرگ و تکاندهندهیی مواجه شدید و روسفید و آبرومند از آن بیرون آمدید؛ سلام و رحمت خدا بر شما باد. شما در حیات بابرکت امام، بهترین و صدیقترین یاران برای او بودید و مایهی سربلندی آن فرزند پیغمبر(صلّیاللَّهعلیهواله) شدید و پس از پرواز ملکوتی او نیز، باشکوهترین وفاداری را نسبت به او و وصیت او نشان دادید؛ خدای بزرگ از شما راضی باد. و نیز وظیفه دارم از همهی برادران و خواهران مسلمان در سراسر جهان سپاسگزاری کنم، که دل ملت ایران را تسلّا دادند و دشمن را مرعوب کردند و وحدت شکوهمند اسلامی را به نمایش گذاردند؛ روح مطهر رسول خدا(صلّیاللَّهعلیهوالهوسلّم) از همهی آنان راضی باد.1368/04/14
لینک ثابت
انقلاب ما دارای دو بعد بود: بعد داخلی و بعد خارجی. در بعد داخلی، ملت فداكار ایران زندگی دستساختهی فرهنگ غرب و آلوده به فساد قدرتهای استكباری را به زندگی اسلامی ـ كه آرزوی همهی مردم ایران بود ـ تبدیل كرد. در این بعد، پیشرفتهای بسیار چشمگیری هم پدیدار شد. امروز روحیات و واقعیات زندگی ملت ایران، با آنچه كه قبل از پیروزی انقلاب وجود داشت و دستهای استعماری روی آن كار كرده بودند، تفاوتهای بسیار زیادی دارد. البته نمیگوییم كه امروز زندگی ما كاملا اسلامی است; ولی معتقدیم در مقایسه با گذشته، به مراتب به زندگی اسلامی نزدیك شدهایم و باید تلاش كنیم كه باز هم نزدیكتر شویم.
زندگی و حیات طیبهی اسلامی، یعنی سعادت دنیا و عقبی و رفاه مادی و تعالی معنوی. انقلاب ما این حركت را در كشور به وجود آورد و دست قدرتمند الهی رهبر و امام بزرگوار آن را به پیش برد، و از این جهت امروز بحمدالله در دنیا ملتی نمونه هستیم.
اهمیت بعد خارجی انقلاب، كمتر از بعد داخلی آن نیست. در بعد خارجی، انقلاب ما توانست ملتهای مسلمان را با هم آشنا، و نسبت به یكدیگر دلسوز و علاقهمند كند. سالهای متمادی استعمار در میان كشورهای اسلامی كار كرد، تا آنها را از هم جدا كند و یا در مقابل یكدیگر قرار دهد; فارس در مقابل عرب، هر دو در مقابل ترك، هر سه در مقابل ملت پاكستان، و همه در مقابل ملتهای دیگر مسلمان. استعمار قصد داشت با این كار، بین كشورها و دولتها، مرزهای جغرافیایی و نژادی و ملی به وجود آورد. اینكه امروز میبینید بعضی از سلاطین و رؤسای دستنشاندهی استعمار فریاد ملیتگرایی و قومیتگرایی را در دنیا سر میدهند، در اصل همان خطوط و روشهای استعماری را دنبال میكنند.
انقلاب ما ملتها را با هم آشنا و نزدیك كرد. امروز كشورها و ملتهای اسلامی، به بركت انقلاب ایران احساس میكنند كه روحیهی مسلمانی در آنها زنده شده است. ملتهای عرب، پیش از آنكه به عرب بودن خود افتخار كنند ـ اگر وجدان و ایمانشان آزاد باشد ـ به مسلمانی خویش افتخار میكنند. ملت مسلمان شبهقارهی هند و آفریقا و سایر ملتهای مسلمان آسیا نیز به مسلمانی خود افتخار میكنند.
اسلام به بركت انقلاب، به صورت یك ارزش درآمد و مسلمانها با احساس اسلام، به هم نزدیك شدند; و از سوی دیگر، دشمنان جهانی اسلام ـ یعنی استكبار جهانی و شرق و غرب متجاوز و امریكای تجاوزكار و غارتگر ـ كه از اعماق وجود با اسلام مخالفند، از وحدت اسلامی و آشنایی ملتهای مسلمان با یكدیگر، دچار وحشت شدهاند.
ما كه امروز برای امام(ره) عزادار هستیم، باید این دو بعد را با كمال جدیت مورد توجه و نظر قرار دهیم; والا اگر خدای ناخواسته راه و وصیت امام فراموش بشود ـ كه انشاءالله هرگز فراموش نخواهد شد ـ نتایج زحمات طولانی آن بزرگوار از بین خواهد رفت.1368/04/12
لینک ثابت
در آن لحظهیی که امام(ره) ناراحتی قلبی پیدا کرده بودند، ما بشدت نگران بودیم. وقتی که من رسیدم، ایشان انتظار و آمادگی برای بروز احتمالی حادثه را داشتند. بنابراین، مهمترین حرفی که در ذهن ایشان بود، قاعدتاً میباید در آن لحظهی حساس به ما میگفتند. ایشان گفتند: قوی باشید، احساس ضعف نکنید، به خدا متکی باشید، «اشدّاء علی الکفّار رحماء بینکم» باشید، و اگر با هم بودید، هیچکس نمیتواند به شما آسیبی برساند. به نظر من، وصیت سیصفحهیی امام(ره) میتواند در همین چند جمله خلاصه شود.
او واقعاً حکیم بود و مصداق کامل «صیرورت الانسان عالما عقلیّا مضاهیا للعالم العینی» محسوب میشد. انسان احساس میکرد که تمام حقایق عالم در وجود او منعکس بود. او چیزهایی را بوضوح و روشنی و باهمان نورانیت نفسانی و نگاه رحمانی و حکمت خودش - نه با استدلال و تمهید مقدمات معمولی - میدید و میفهمید که دیگران عصازنان خودشان را به آن نقطه میرساندند.
این مرد حکیم الهی مجرب دلسوزی که چندین سال این جامعه را اداره کرده بود، مهمترین مسأله را همین چند کلمه میدانست، که یکی از آنها «رحماءبینهم» است. من وصیت حقیقی امام(ره) را تحقق همین نکات میدانم. باید بر سلایق پا گذاشت؛ آنجا که موجب جداشدن از دیگران است؛ چه رسد به اهواء و هوسها و انگیزههای مادّی که حالش معلوم است.1368/04/12
لینک ثابت
این حرف درستی است که بسیج بیست میلیونی پُرشور و بااخلاص کشور، پدر مهربانی را از دست داد. حقیقتاً رابطهی بین شما و آن قلب منور و پُرعطوفت، رابطهی پدر و فرزند بود. شاید هیچوقت اتفاق نمیافتاد که در حضور آن بزرگوار، از بسیج و فداکاریهای جوانان مؤمن و بااخلاص میدانهای جنگ و صحنههای انقلاب صحبت شود، ولی آن بزرگوار از این حرکت پُرشور مردمی، با رقت و عطوفت یاد نکنند. گاهی افرادی در شمار بسیجیان عظیم و انبوه خدمت امام(ره) میرسیدند و آن پدر عزیز، پاسخ محبتآمیز و پدرانه به آنها میدادند.
حال ما آن وجود عظیمالشأن را در کنار خود نداریم، و این یک واقعیت تلخ است. ما که معتقدیم روح مؤمنین، آزاد و بینا و مسلط بر امور دنیای مادّی است، شاید بشود با اطمینان گفت که هماکنون روح مقدس امام، ناظر بر احوال جامعهی ما و متوجه فرزندان خود است. این ملت فرزندان او بودند. براستی، آن بزرگوار از ما و فرزندانش چه توقعی دارد؟ نکتهی اصلی اینجاست. عزاداری لازم است؛ اصلاً دست خود ما نیست. مگر میتوانیم بر این مصیبت نگرییم و احساسات جوشان خودمان را نسبت به آن عزیز یگانه، سرپوش بگذاریم؟ اینها به جای خود محفوظ است؛ اما اصل قضیه، تداوم راه و اجرای وصیت اوست. اگر امروز او زنده بود، از ما چه میخواست؟ این مهم است که خواستهی او را جامهی عمل بپوشانیم.1368/04/06
لینک ثابت
وظیفهی دوم، توجه به سازندگی و آبادانی کشور است. اگر ما نتوانیم کشور خود را بسازیم، ملتهای مسلمان از ما مأیوس میشوند و دشمنان نیز نسبت به ما جری خواهند شد. بدگوها خواهند گفت اینها نتوانستند کشورشان را بسازند و آباد کنند. ما وظیفه داریم برای آبادانی کشور تلاش کنیم و سازندگی را در همهی ابعاد طبیعت و شهرها و روستاها و اقتصاد و صنعت و کشاورزی و اشتغال و... محقق سازیم. همچنین وظیفه داریم فقر و محرومیت را در کشور از بین ببریم و به زندگی این قشر بیشتر رسیدگی کنیم. این، وظیفهی ما و وصیت امام(ره) است.1368/04/03
لینک ثابت
باید بهانهها را دور ریخت. باید این فضای صمیمیت و مهربانی را که امروز به برکت توجهات روح پُرفتوح امام(ره) در کشور به وجود آمده است، حفظ کرد. باید انگیزههای اختلاف را در درون خود کشت. باید طرح مسایل اختلافانگیز را، ممنوع دینی و شرعی دانست. بعضیها به خاطر محدود بودن شعاع وجودشان، خیلی نمیتوانند زمینهساز اختلاف و تفرقه باشند؛ ممکن است حداکثر بین چند نفر ایجاد اختلاف کنند - هرچند همین موارد جزیی هم حرام است و اشکال دارد - اما بعضیها هستند که نقش و تأثیر و قوّت وجودیشان طوری است که کمترین اشارهی آنها - هرچند غیرعمد باشد - ممکن است خدای نکرده موجب تفرقه و اختلاف شود.
افرادی که حساس هستند و حرکات و حرف و اشاره و تصریح آنها در مردم اثر میگذارد، باید مواظب باشند که کار آنها به ایجاد اختلاف و تفرقه دامن نزند. کسانی که قلم در دستشان و تریبون در اختیارشان است، و کسانی که در میان مردم از وجههیی برخوردارند، باید خیلی مراقبت کنند. باید وحدت کلمه را حفظ کرد؛ این وصیت دایمی امام بود. شاید در طول ده سال بعد از انقلاب، کمتر مسألهیی به اندازهی «وحدت» مورد تأکید آن بزرگوار بود.1368/04/03
لینک ثابت
از آنجا که بنا بر مرقومهی فرزند گرامی و عزیز حضرت امام خمینی (قدّسسرّه)، جناب حجةالاسلام آقای حاج سیّد احمد خمینی (دامتافاضاته)، کلیهی وجوهی که در بانکها به نام آن حضرت میباشد، سهم مبارک امام (علیهالسّلام) است و به ورثهی معظمٌله متعلق نیست و طبق وصیت ایشان باید به وسیلهی شورای محترم مدیریت حوزهی علمیهی قم، در مصارف حوزههای علمیه خرج شود، لذا بهاینوسیله ابلاغ میگردد که کلیهی وجوه موجود در حساب حضرت امام خمینی(قدّسسرّه) در بانکها، در اختیار شورای محترم مدیریت حوزهی علمیهی قم گذارده شود.1368/03/26
لینک ثابت
بارها در مجامع دانشجویی گفتهام كه در این نظام مردمی، دانشجویان كه طبقهی پیشرو و پیشاهنگ و زبده و بانشاط پیكرهی اجتماع هستند، باید در سازندگی آینده و ترسیم حركت عمومی جامعه، بیش از جاهای دیگر نقش و اثر داشته باشند. این تأثیر، با دو عاملی كه باید در كنار هم باشند، تحقق پیدا میكند:
[...]
عامل دوم، جهت فكری و سیاسی و انقلابی دانشگاه است؛ آن چیزی كه به علم هم جان و روح و جهت خواهد داد. در بیانات حضرت امام(ره) و وصیتنامهی ایشان، به این نكتهی اساسی بسیار توجه شده است. دانشگاه لاابالی و بیگانه از ارزشهای دینی و بیتفاوت و خونسرد نسبت به مفاهیم و جهتگیریهای انقلابی، دانشگاهی كه در او نبض انقلاب نزند، دانشگاهی كه اعضایش - چه دانشجو و چه استاد - نسبت به حركت انقلابی ملت ایران و برای پیشاهنگی و پیشقراولی، احساس تكلیف نكند و نقش درجهی یك را در كار انقلاب نداشته باشد، دانشگاهی نیست كه امیدبخش و تضمینكنندهی آینده و مورد نظر امام(ره) باشد.1368/03/23
لینک ثابت
اینجانب، با استمداد از تفضلات و توفیقات الهی و با توسل به ذیل عنایات حضرت ولیّعصر(ارواحنافداهوعجّلاللَّهتعالیفرجه)، تصمیم قاطع دارم که در جهت تحقق اهداف مقدس اسلامی و استقرار کامل حاکمیت شرع مبین که آرزو و راه و وصیت رهبر فقید و عزیزمان میباشد، تمامی تلاش ممکن را به کار برده و همهی نیروها را در آن راه بسیج نمایم. از آنجناب تقاضا دارم که اینجانب را همواره مشمول دعوات زاکیهی خود قرار دهید.1368/03/21
لینک ثابت
