انتخابات مجلس شورای اسلامی / انتخابات
انتخابات مجلس شورای اسلامی
یک جمله هم راجع به انتخابات عرض کنم. البته این بحث‌ها دامنه‌دار است و غالباً نیمه‌کاره می‌ماند. بنده معتقدم که در این انتخابات، ملت باید به عنوان یک تکلیف و یک حق شرکت کند. البته من راجع به انتخابات در سخنرانی کرمان و سخنرانی‌های دیگر در همین سفر مفصل صحبت کرده‌ام؛ اما آنچه الان عرض می‌کنم، از دیدگاه چالش‌های دشمنان با انتخابات است. دشمنان ما می‌خواهند اصلاً انتخابات برگزار نشود. چرا؟ برای این‌که بتوانند شاهدی بیاورند که در ایران مردم‌سالاری و دمکراسی نیست. وقتی ما انتخابات برگزار می‌کنیم، حربه‌ی آنها گم می‌شود. بنابراین اولین خواسته‌های آنها برگزار نشدن انتخابات است؛ کمااین‌که زمان برگزاری انتخابات مجلس هفتم هم تلاش کردند انتخابات را تعطیل کنند؛ اما خدا نگذاشت. آنها خیلی تلاش کردند؛ انواع و اقسام راه‌ها را پیمودند و بعضی از عناصر غافل داخلی را هم به کار گرفتند؛ اما «انهم یکیدون کیدا و اکید کیدا»؛ خدای متعال مکر آنها را پاسخ داد و جلویش را گرفت و بحمداللَّه انتخابات خوب برگزار شد. در این انتخابات هم اولین هدف آنها این است که انتخابات برگزار نشود.1384/02/19
لینک ثابت
انتخابات مجلس شورای اسلامی
بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم
ملت عزیز و سرافراز! حضور دیروز شما در پای صندوقهای رای، به معنای حقیقی یک حماسه اسلامی و ملی بود، پس از دو ماه جنگ روانی دشمن که هدفی جز نومید کردن ملت ایران و بی‌رنگ کردن انتخابات نداشت، شما یکبار دیگر آگاهی و موقع شناسی خود را در محک آزمایش جهانیان نهادید و عظمت این ملت مؤمن و انقلابی را به رخ دشمنان خود کشیدید. مستکبران مداخله جو به خیال باطل خود می‌خواستند جمهوری اسلامی را از پشتوانه مردمی خود جدا قلمداد کنند، و شما خط بطلان بر این پندار واهی کشیدید. در این دو ماه همه‌ی نیروی دشمن مصروف این طرح خباثت آمیز شد و شما به حول و قوه الهی با متانت و هوشمندی آن را نقش بر آب کردید. انتخابات اول اسفند در زیر بمباران تبلیغاتی دشمنان، اهمیتی فراتر از انتخابات سالهای دفاع مقدس در زیر بمباران شهرها دارد. این‌جانب جبهه‌ی خضوع به درگاه الهی می‌سایم و امداد الهی به این کشور و این ملت را در این تجربه فراموش نشدنی با همه‌ی وجود سپاس می‌گویم و بار دیگر عظمت شما ملت رشید و مؤمن را با همه‌ی دل و جان تکریم می‌کنم. انتخابات دیروز در محیطی کاملاً آزاد و به شیوه کاملاً سالم و قانونی انجام گرفت و نتیجه‌ی آن هرچه باشد در نهایت اعتبار است و قضاوت آمریکاییهای مستکبر و یاوه گو در باب این انتخابات از نظر مردم و مسؤولان کشورمان پشیزی ارزش ندارد. لازم می‌دانم از همه‌ی دست‌اندرکاران اجراء و نظارت و متصدیان نظم و امنیت و نیز از رسانه‌ها بویژه رسانه‌ی ملی تشکر کنم. توصیه‌ی این‌جانب به مسؤولان، اوّلاً: پاسداری از رای مردم و رعایت امانت کامل و ثانیاً قدردانی از این ملت وفادار و عزیز است، توصیه این‌جانب به کسانی که با رای مردم، مجلس هفتم را تشکیل خواهند داد به کارگیری همه‌ی ظرفیت علمی و اجتماعی و سیاسی و همه‌ی کارآمدی خود برای این ملت و خدمت رسانی به آنها و استحکام بخشیدن به بنای رفیع و پرشکوه نظام اسلامی است، آنان فقط وامدار ملتند و وظیفه دینی و انقلابی آنان کمر خدمت بستن برای ملت است. توصیه این‌جانب به جریانها و گروهها و احزاب سیاسی آن است که بحث دل آزار برنده و بازنده را به کنار بگذارند و به اختلافات دشمن شاد کن دامن نزنند، برنده‌ی این انتخابات ملت است و همه‌ی کسانی که در انتخاب شرکت داشته اند اعم از آنها که خود یا نامزد مورد علاقه شان رای آورده یا نیاورده اند، همه برنده اند، بازنده‌ی این انتخابات، امریکا و صهیونیسم و دشمنان ملت ایرانند همه با همدلی به یکدیگر و به دولت خدمتگزار کمک کنید تا گره‌ها یکی پس از دیگری گشوده شود. خداوند از همه‌ی شما راضی باشد و همه را مشمول رحمت و فضل و کمک خود قرار دهد. سلام بر بقیةاللَّه‌الاعظم روحی‌فداه و درود بر ارواح طیبه‌ی شهیدان و بر امام عظیم الشأن آنان.
والسّلام علیکم و رحمة اللَّه1382/12/02
لینک ثابت
انتخابات مجلس شورای اسلامی
سلامٌ‌علیکم. صبح عالی بخیر. امروز هم حضرتعالی مثل همیشه در نخستین لحظات آغاز انتخابات، پای صندوق رأی حاضر شدید. در چنین لحظاتی چه پیامی برای ملت عزیزمان دارید؟
بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم. اوّلاً از خداوند متعال شکرگزارم که یکبار دیگر به من توفیق داد تا توانستم در این امر عمومی و مهمّ کشورمان - یعنی انتخابات - شرکت کنم. من امروز به سی نفر رأی دادم و خوشحالم؛ اولاً از این جهت که یک وظیفه و تکلیف را انجام دادم؛ ثانیاً از این جهت که حقّی را به‌عنوان یک شهروند استیفاء کردم. هر شهروند حق دارد به اندازه‌ی یک نفر در انتخابات مجلس شرکت کند. من هم این حق را داشتم و امروز آن را استیفاء کردم. لازم می‌دانم از ارواح طیّبه و انسانهای بزرگی یاد کنم که با تلاش و مجاهدتِ خود این راه را برای ما باز کردند و به ملت ایران این امکان را دادند که آزادانه سرنوشت خود را انتخاب کند. امام بزرگوار ما در رأس این انسانها قرار دارد. به روح بزرگ ایشان درود می‌فرستم و از خدای متعال علوّ درجات ایشان را مسألت می‌کنم. همچنین به شهدای عزیزمان، ایثارگران دوران انقلاب و دوران دفاع مقدّس و خانواده‌هایشان درود می‌فرستم. اینها بودند که با تلاش خود این امکان را به ما دادند.
امروز هم برای کشور و ملت روز بزرگی است. همه‌ی انتخاباتها این‌طور است؛ اما احساس می‌کنم این انتخابات مهمتر است؛ چون می‌بینید که ستیزه‌گرانِ با انقلاب اسلامی و کشور ایران چه تلاشی می‌کنند برای این‌که شاید از حرکت مردم به سمت صندوقهای رأی جلوگیری کنند. مردم بحمداللَّه پُرشور و شوق و آگاه و هوشمند هستند. به عقیده‌ی من جوانانی که امروز با شوق و شور مایلند در سرنوشت کشورشان به اندازه‌ی رأی دادن دخالت کنند - یا برای بار اوّل، یا برای بار دوم، یا برای چندمین بار - و این سهم را در آینده‌ی کشور ایفا نمایند، آن‌گونه‌اند که هیچ کس نمی‌تواند مانع از انجام این کار بزرگ و این وظیفه توسط آن شود. امیدوارم ان‌شاءاللَّه امروز انتخابات خوبی داشته باشیم و نتیجه‌ی این انتخابات برای کشور ما مبارک باشد و ملت و کشور ما از آن سود ببرند.1382/12/01
لینک ثابت
انتخابات مجلس شورای اسلامی
انتخابات، هم برای ملت ما مهمّ است، هم برای دوستان ما در دنیا مهمّ است، هم برای دشمنان ما مهمّ است. این انتخابات مثل انتخاباتهای قبلی، یک نقطه‌ی توجّه و دقّت است؛ هم برای دوستان ما، هم برای دشمنان ما؛ برای ملت ما هم بسیار حائز اهمیت است.
اهمیت انتخابات مجلس از دو جهت است؛ اوّل از این جهت که حضور شما در پای صندوقهای رأی بارزترین مظهر حضور مردمی است و این پشتوانه‌ی انقلاب و کشور است. کسانی که با اخبار سروکار دارند، می‌بینند که مراکز سیاسی دنیا از گوشه و کنار سر بلند می‌کنند و می‌گویند ما نگران انتخابات ایران هستیم و مسائل انتخابات ایران را پیگیری می‌کنیم؛ این به همین خاطر است. نگاه می‌کنند تا ببینند آیا مردم در صحنه حضور دارند یا نه؛ اگر دارند، مثل گذشته نمی‌شود با این نظام کاری کرد؛ اگر حضور مردم ضعیف شود، آن وقت استنتاج می‌کنند که بین مردم و نظام فاصله افتاده است؛ در این صورت راه را برای دخالت و سلطه و پنجه انداختنِ دوباره بر کشور هموار می‌بینند؛ از این جهت متوجّه انتخاباتند. پس اهمیت اوّلِ انتخابات به‌خاطر این است که انتخابات سنگر کشور است؛ حضور مردم در پای صندوقهای رأی، مصون‌ساز سرنوشت ملت و مردم است و دشمن را از تعرّض و تجاوز و پُرروییِ بیشتر باز می‌دارد. در این بیست‌وپنج سال، دشمنان ایران برای تسلّط بر این کشور راههای گوناگونی را پیمودند و همه ناکام. یک راه برای آنها باقی مانده است و آن، جدا کردن مردم از مسؤولان و نظام است؛ چشم به این راه دوخته‌اند. همه‌ی تلاشها و تبلیغاتی که می‌کنند و همه‌ی حرفهای زیادی‌ای هم که می‌زنند، به‌خاطر همین است؛ می‌خواهند مردم را جدا کنند. انتخابات توی دهن دشمن می‌زند و او را مأیوس می‌کند؛ احساس می‌کند که مردم در میدان دفاع از کشور و مرزها و مصالح و نظامشان قرص و محکم ایستاده‌اند.
جهت دومِ اهمیت انتخابات مجلس این است که شما با انتخاب نماینده‌ی مجلس، در واقع سرنوشت کشور را در چهار سال آینده رقم می‌زنید. انتخابات مجلس مظهر دخالت مردم در سرنوشت خود و کشورشان است؛ چون مجلس مرکز قانونگذاری است. قانون یعنی جاده‌ای که باز می‌شود تا مسؤولان اجرایی از آن جاده حرکت کنند و با تلاش خود گوشه و کنار و زوایای کشور را آباد و اصلاح کنند. این جاده بازکنی به عهده‌ی قانون است و قانون را هم نماینده‌ی شما در مجلس وضع می‌کند؛ بنابراین مجلس خیلی مهمّ است. علاوه بر این، طبق قانون اساسیِ ما، مجلس ناظر بر دولت است. اگر دولت در جایی بد و یا کج حرکت کند، پا در راه نادرستی بگذارد و خدای نکرده سوءاستفاده‌ای بشود و فسادی به‌وجود آید، مرکزی که می‌تواند جلوِ فساد و انحراف را بگیرد، مجلس است؛ ببینید چقدر مهمّ است! این مجلس با آراءِ مردم تشکیل می‌شود. هرچه آراء بیشتر باشد، مجلس قویتر خواهد شد. شما وقتی کسی را صالح و شایسته دانستید و او را به مجلس فرستادید، توانسته‌اید بخشی از توان خود را در ساختن و پیشرفت آینده به‌کار بگیرید؛ اهمیت مجلس از این‌جاست. لذا مردم برای مصالح خود، مصالح کشور و مصالح نظام باید نگذارند انتخابات از آن شکوه و عظمت خودش بیفتد. متأسفانه بعضی از افرادی که تریبون دارند - یا قلم یا بیان - و می‌توانند حرف بزنند، ملتفت نیستند که انتخابات و مجلس چه عظمتی دارد؛ حرفی ندارند که کاری کنند یا چیزی بگویند که مردم را از حضور در صحنه‌ی انتخابات و عرصه‌ی رأی دادن دلسرد کنند؛ این بر اثر بی‌توجّهی و غفلت است، والّا هر ایرانیِ غیور و علاقه‌مند به عزّت ایران و آبادی کشور و سرنوشت ملت باید تلاش کند تا مجلسی قوی و آبرومند تشکیل شود. البته مجلس هفتم یک خصوصیت اضافه هم دارد و آن این است که اوّلین قدم دوره‌ای به سمت چشم‌انداز بیست‌ساله را باید بردارد. چشم‌انداز بیست‌ساله‌ای تصویب و به دستگاهها ابلاغ شده است که حقیقتاً جاده‌ی بسیار مستحکمی به سمت یک آینده‌ی روشن، زیر پای ملت و مسؤولان باز می‌کند. اوّلین دوره‌ی چهار ساله به سمت آن چشم‌انداز، به‌وسیله‌ی این مجلس باید طی شود و اوّلین حرکت را این نمایندگان باید انجام دهند که اهمیت دارد. در دنیا عدّه‌ای هستند که به مصالح جمهوری اسلامی علاقه‌مندند؛ در بین ملتها هم هستند، در بین دولتها هم هستند. بعضی از دولتها هم هستند که به دلایل متعدّد به مصالح جمهوری اسلامی علاقه‌مندند. بسیاری از ملتها، بخصوص ملتهای اسلامی هم علاقه‌مندند. نگاه همه‌ی اینها به این انتخابات است؛ دلشان می‌خواهد این انتخابات، قوی، پُرشور و نشان‌دهنده‌ی عزم استوار ملت ایران باشد. یک عدّه هم در دنیا بدخواهِ ملت ایران هستند؛ اینها می‌خواهند این انتخابات یا اصلاً برگزار نشود تا این پشتوانه‌ی مردمی گرفته شود؛ یا اگر برگزار شد، بسیار سرد و بی‌روح برگزار شود. دو روز قبل بعضی از نمایندگان کنگره‌ی امریکا در مقابل چند نفر از مریدان خود ظاهر شدند و به ملت ایران دستور دادند در پای صندوقها حاضر نشوند! چه دلیلی از این واضحتر بر آن مطلبی که من هفته‌ی پیش خطاب به ملت ایران عرض کردم که راهبرد کلّی دشمن این است که انتخابات در کشور انجام نگیرد؟ دلیلش هم واضح است؛ چون اگر انتخابات نباشد، کشور و نظام بی‌پشتوانه خواهد شد؛ اینها این را می‌دانند؛ لذا می‌خواهند انتخابات نباشد.
بعضی از پارلمانهای اروپایی هم دخالت خود را در این کار به وقاحت رسانده‌اند. البته حرف زدنشان اهمیتی ندارد؛ حرف می‌زنند، بزنند؛ ما هم درباره‌ی خیلی از کارهای آنها حرف داریم و حرف هم می‌زنیم؛ نه این‌که ملاحظه کنیم و حرف نزنیم؛ نه، مسؤولان کشور ما هم نقاط ضعفی را که در کارهای آنها وجود دارد، همیشه با صدای بلند بیان می‌کنند؛ بنابراین از گفتنِ آنها به هیچ‌وجه گله‌مند نمی‌شویم و از آنها بیش از این هم توقّعی نداریم؛ اما همه باید بدانند - چه دولتهایشان، چه پارلمانهایشان - تا کار در مرحله‌ی حرف زدن و گفتن است، اهمیتی نمی‌دهیم؛ اما اگر قرار شد این را به دخالت در امور کشور ما منتهی کنند، ملت ایران تو دهنیِ محکمی به همه‌ی آنها خواهد زد. مردم و مسؤولان طبق وظیفه‌ی انقلابی و دینی خود آنچه را که مصالح آنها ایجاب می‌کند، با همان آگاهی و روشن‌بینی خود به فضل پروردگار عمل خواهند کرد. البته انسان گاهی چیزهایی مشاهده می‌کند؛ بعضی دستگاهها از هم گله می‌کنند و گاهی هم گلایه‌ها را بزرگ و درشت می‌نمایانند. بنده اعتقادی ندارم به این‌که مسؤولان در چنین موقعیتهای حسّاسی دست به شکوه و گلایه از یکدیگر بزنند. باید نگاه کرد به آنچه مصلحت این کشور و این ملت است. در یکی دو ماه اخیر بعضی کارهای دشمن شادکن هم صورت گرفت. البته ملت ما آگاه و هشیار بود و هست؛ فهمید چه‌کار باید بکند و چه‌کار باید نکند؛ همان‌طور که درست بود، عمل کرد؛ آفرین بر شما ملت! ولی انسان متأسف می‌شود که ببیند بعضی کسان دوست می‌دارند کاری کنند که در آن سوی مرزها دشمنان این ملت برای آنها کف بزنند! این ننگ است. اگر دیدید دشمن برای شما کف می‌زند، نگاه کنید اشکال کارتان کجاست. امام فرمودند وای از آن روزی که دشمن از ما تعریف کند! خوب؛ دشمن چه موقع از انسان تعریف می‌کند؟ خیلی از نقاط تحسین‌برانگیز در ملت و کشور و امام ما بود و هست که دشمنان ما در دلشان تصدیق می‌کنند، اما نمی‌خواهند به زبان بیاورند. آن‌جایی که دشمن برای کسی کف می‌زند و هورا می‌کشد و او را تشویق می‌کند، باید انسان بفهمد که اشتباه می‌کند. کسانی بر طبل تعطیلی انتخابات می‌کوبیدند - البته به فضل پروردگار در متن ملت نیستند؛ منزوی‌اند - الان هم در گوشه و کنار کسانی پیدا می‌شوند که بگویند نباید شرکت کنید، یا ما شرکت نمی‌کنیم. این غلط است؛ راه درستی نیست. ملت باید با وحدت و اتّحاد کلمه آنچه را که مصلحت اوست، انجام دهد. این را هم بنده به هیچ‌وجه موافق نیستم که یک عدّه بگویند اگر فلان‌طور نباشد، اسلام از بین خواهد رفت؛ یک عدّه هم بگویند اگر فلان‌طور نباشد، جمهوریت از بین خواهد رفت؛ نه آقا، این حرفها نیست. در این کشور و در این نظام، اسلام با جمهوریت همراه است. جمهوریتِ ما از اسلام گرفته شده و اسلامِ ما اجازه نمی‌دهد در این کشور مردم‌سالاری نباشد. ما نخواستیم جمهوریت را از کسی یاد بگیریم؛ اسلام این را به ما تعلیم داد و املاء کرد. این ملت، متمسّک به اسلام و معتقد به جمهوریت است. در ذهن این ملت و در این نظام، خدا و مردم در طول هم قرار دارند و خدای متعال این توفیق را داده است که مردم این راه را طی کنند. عدّه‌ای بیایند بگویند اگر ما نباشیم یا اگر فلان‌طور نباشد، اسلام نابود می‌شود؛ یک عدّه هم بیایند بگویند اگر ما نباشیم یا اگر فلان‌طور باشد، جمهوریت و مردم‌سالاری از بین می‌رود؛ نه، این‌طور نیست. این ملت، این نظام، این چارچوب و این قانون اساسی توانسته است هم اسلام را تضمین کند و هم جمهوریت را. البته این‌که ما گفتیم حرکات دشمن شادکن، ذهن به سراغ مسؤولان نرود؛ نه، مسؤولان کشور و بسیاری از نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی و در مراکز دیگر علاقه‌مند و دلسوزند. جمعهای کوچکی هستند، بالاخره در همه‌جا هم هستند، در داخل لباس ما هم هستند، ممکن است در مرکز قانونگذاری و در مراکز دیگر هم باشند؛ این کارهای دشمن شادکن کار افراد معدودی است؛ بنابراین ذهن نسبت به جمع بزرگ مسؤولان کشور - چه در مجلس، چه در دستگاههای اجرایی و چه در نقاط دیگر - بدبین نشود.1382/11/24
لینک ثابت
انتخابات مجلس شورای اسلامی
در انتخاب نماینده هم مردم باید معیارها را در نظر بگیرند. بنده وقتی نگاه می‌کنم، می‌بینم بحمداللَّه در میان همین نامزدهای انتخابات، جمع بسیار زیادی افراد تحصیلکرده، خوب، کارآمد، مطّلع، متدیّن و دلسوز وجود دارند. بگردید در بین اینها افرادی را شناسایی کنید، یا از آدمهای امین و مطمئن بشنوید و چنین افرادی را برای قانونگذاری به مجلس بفرستید. به نظر من مهمترین شرایط نماینده عبارت است از این‌که متدیّن، کارآمد، دلسوز و شجاع باشد. اگر این چهار شرط در نماینده‌ای جمع شد، همان کاری را که شما آرزو و توقّع دارید، انجام خواهد داد. نماینده باید متدیّن باشد. بی‌دینی و بی‌تقوایی چیز بدی است؛ هرجا باشد، انسان را آسیب‌پذیر می‌کند. اگر در جای حسّاس باشد، آسیب‌پذیری آن بسیار گران تمام خواهد شد. نماینده باید کارآمد هم باشد. بعضیها متدیّن هستند، اما از آنها کاری ساخته نیست. باید به‌گونه‌ای باشند که بتوانند وظایفی را که بر عهده‌شان قرار دارد، انجام دهند.
سوم این‌که دلسوز مردم - بخصوص طبقات محروم - باشد و برای آنها کار و فکر کند. من در انتخاباتِ دوره‌ی قبل - شاید در نماز جمعه بود - گفتم نامزدهای انتخابات مراقب باشند خود را وامدار ثروتمندان و قدرتمندان و امثال اینها نکنند. اگر کسی وامدار دستگاهها و اشخاص و وامدار پول و قدرت شد، دیگر نمی‌تواند برای مردم دلسوزی کند. پس دلسوزی هم یک شرط بزرگ است.
شرط چهارم این است که نماینده‌ی مردم باید شجاع باشد. این ملت، ملت شجاع و آزاده‌ای است؛ ملتی است که تهدید قدرتهای متکبّر جهانی او را به عقب نمی‌نشاند؛ بنابراین نماینده‌ی او هم باید شجاع باشد و نترسد؛ شجاعت در مقابل دشمن، شجاعت در مقابل باطل، شجاعت در پذیرش حرف حق. اگر خودتان توانستید کسانی را بشناسید که دارای این خصوصیات باشند، بروید به آنها رأی دهید؛ اما اگر خودتان آشنایی ندارید، در هر نقطه‌ی کشور از آدمهای امینی که به آنها اطمینان داشته باشید، بپرسید؛ آنها معرفی می‌کنند، تا ان‌شاءاللَّه یک مجلس قوی، مردمی و متّکی به آراءِ مردم تشکیل شود و بتواند کارهای بزرگی را که بر عهده‌ی او قرار دارد، انجام دهد و مردم را - طبق آنچه شایسته‌ی این مردم آزاده و بزرگ است - ان‌شاءاللَّه راضی و خشنود کند، که این رضایت الهی را هم به دنبال دارد.
لازم است این نکته را هم عرض کنم: در مراحل قبلیِ انتخابات، مسؤولان گوناگون در بخشهای مختلف کارهای خوب و بزرگی کردند. بنده در چند روز قبل از مسؤولان اسم هم آوردم؛ الان هم از همه‌ی آنها صمیمانه متشکّرم. مراحل بعدی هم وجود دارد که اهمّ آنها برگزاری انتخابات و صیانت از آراءِ مردم است. حفظ و صیانت از آراءِ مردم بسیار مهمّ است. مسؤولان همه‌ی تلاش خود را بکنند تا ان‌شاءاللَّه آراءِ مردم کاملاً حفظ و صیانت شود؛ انتخابات سالمی برگزار گردد و در این امر، بهانه دست این و آن داده نشود.
من از نامزدهای انتخاباتی خواهش می‌کنم در تبلیغات، حرفهای واقعی بزنند و کارهایی که می‌توانند انجام دهند و آنچه واقعاً عقیده‌شان هست، آن را به مردم بگویند. مردم را آزاد بگذارند تا هرکس را خواستند، انتخاب کنند. در این تبلیغات، خرج و اسراف هم نشود. بنده گمان می‌کنم اگر کسی برای خدا از اسراف در تبلیغات و کارهای ناباب اجتناب کرد، خدای متعال به او کمک خواهد کرد و او را در مقصودی که دارد، موفّق خواهد گرداند.1382/11/24
لینک ثابت
انتخابات مجلس شورای اسلامی
مردم دوست دارند در انتخابات شرکت کنند و ان‌شاءاللَّه شرکت هم می‌کنند و به انتخابات علاقه‌مندند و این روالِ احراز و تشخیص صلاحیت هم یک روال همه جاییِ دنیایی است و مخصوص ایران و مخصوص مجلس شورای اسلامی هم نیست. در همه جا وقتی انسان برای مسؤولیتی مأموریت دارد که مسؤول معیّن کند، قهراً تفحّص و جستجو می‌کند که آیا این شخص صلاحیت دارد یا ندارد؛ این هیچ ارتباط ندارد به این‌که مجلس شورای اسلامی باشد یا غیرمجلس شورای اسلامی. بنابراین کار، کار معمولی‌ای است؛ کاری است که در همه جای دنیا و پیش همه‌ی عقلای عالم انجام می‌گیرد. فرض کنید یک نفر را برای مسؤولیتی به مجلس معرفی می‌کنند. مجلس بی‌خود که به این شخص رأی نمی‌دهد، بلکه تفحّص، تحقیق، مطالعه و جستجو می‌کند تا ببیند که این شخص نقطه ضعفی نداشته باشد. اگر نپسندید، رد می‌کند. این رد کردن را نمی‌شود به مجلس ایراد گرفت؛ زیرا مجلس صلاحیت آن شخص را احراز نکرده و او را رد کرده است. عین همین قضیه درباره‌ی نمایندگان مجلس هم طبعاً صادق است. بنابراین روال، روال عادّی است و مردم هم این روال را قبول دارند و قانون اساسی هم این روال را احراز کرده است. آنچه که وظیفه‌ی من و شماست، این است که سعی کنیم آنچه را که وظیفه‌ی قانونی است، با دقّت و با اتقان و با رعایت حال آن کسانی که با آنها سر و کار داریم، انجام دهیم؛ یعنی ظلم به کسی نشود و حقّ کسی پامال نگردد. افرادی که صدای کلفتی دارند و همه صدای آنها را می‌شنوند، به نظر من به قدر آن استاد دانشگاه که فرضاً نامه‌ی خصوصی به جناب آقای جنّتی می‌نویسد که مرا رد صلاحیت کرده‌اند، در حالی که خصوصیات و سوابق من این است، اهمیت ندارند. من دلم برای آن شخص می‌سوزد و برای کسی که در گوشه و کنار باشد و خدای نکرده به حقّ او بی‌توجّهی شده و ردّ صلاحیت شده، در حالی که به‌طور عقلایی و عرفی و با همان قرائن عادّی می‌شود صلاحیتش را احراز کرد. آنچه بنده را نگران می‌کند این است که نکند چنین اتّفاق بیفتد. حالا که الحمدللَّه فرصت هست، واقعاً پرونده‌ی یک‌یک افرادی را که هستند، نگاه کنید. البته ممکن است بعضی سابقه‌ای داشته باشند که انسان براساس قرائنی که دارد، تأیید می‌کند آن سوابق - که الان مطلوب نیست - از آن اشخاص منقطع شده است. بنابراین انسان باید برطبق وضعیت حال حکم کند.
در مورد نمایندگان مجلس هم من به جناب آقای جنّتی پیغام دادم - پای این مطلب هم ایستاده‌ام و به نظر من هیچ شبهه هم ندارد - که اینجا جای استصحاب است، مادامی که خلافش ثابت شود؛ یعنی شما نگویید ما آن وقت یقین نداشتیم؛ نه، حملِ بر صحّت کنید. جایی هم که هم عمل خودتان را - آنهایی که بودید - هم عمل دیگران را - آنها که نبودند - شک دارید، حملِ بر صحّت کنید. اینهایی که آمدند، با احراز آمده‌اند؛ مگر خلافش ثابت شود.1382/10/24
لینک ثابت
انتخابات مجلس شورای اسلامی
حضور در انتخابات یکی از مستحکم‌ترین وسیله‌هایی است که این ملت می‌تواند آن را مثل یک زره‌ی پولادین در مقابل خود و در مقابل حمله‌ی دشمنان و سوءنیّت و بد دلیِ مستکبران و دخالت‌کنندگان نگه دارد. انتخابات بسیار مهمّ است. آنچه که بنده در انتخابات از خدای متعال خواسته‌ام و می‌دانم که ملت عزیز ما هم همین را می‌خواهد، این است که انتخابات پُرشور، سالم، قوی و با حضور ملت انجام گیرد و ان‌شاءاللَّه خدای متعال به ملت ما توفیق دهد که نمایندگان صالح و توانمند و کارآمدی را به مجلس بفرستد. یکی از مهمترین ارکان نظام، مجلس شورای اسلامی است. اگر در مجلس نمایندگان مؤمن، بااخلاص و توانمند حضور داشته باشند، مجلس خیلی از گره‌ها را می‌تواند باز کند. مهمترین موضوعی که بنده توقّع و اهتمامِ به آن دارم، انتخابات است. البته انتخابات میدان رقابت است و افراد بایستی با هم رقابت کنند؛ رقابت سالم. هر کس که به این نظام معتقد و پایبند است، می‌تواند وارد میدان انتخابات شود. کسانی که این نظام و قانون اساسی را قبول ندارند، آمدنشان به مجلس خطاست و خودشان هم بایستی بدانند که از نظر این ملت آمدن آنها به مجلس خطاست. معلوم است کسانی که این قانون اساسی و این ملت و کارها و شعارها و راه و اهدافش را قبول ندارند، نباید به مجلس بیایند؛ اما آن کسانی که نظام، اسلام، قانون اساسی و امام را قبول دارند، باید به میدان رقابت بیایند؛ منتها رقابت سالم و نه رقابت لجوجانه و عنادآمیز. این جناحها و خطوط و احزاب هم از نظر بنده اعتباری ندارند. بعضی خودشان که کشمکش می‌کنند هیچ، سعی می‌کنند که رهبری و دستگاههای نظام را هم وانمود کنند که در دعواهای جناحی و خطّیِ اینها واردند! این مطلب درست نیست. بنده حزب و شخصیت نمی‌شناسم؛ بنده این را می‌شناسم که کسی که می‌آید به مجلس، باید با تقوا باشد. اوّلین شرط تقواست: «انّ اکرمکم عنداللَّه اتقاکم(215)». دیگر این‌که باید طرفدار محرومین باشد؛ بداند که در کشور محرومیت هست و سعی و همّت او باشد که رفع محرومیت کند. باید ضدّ فساد هم باشد و با فساد مالی و اقتصادی به‌شدّت و به‌جد، از بُن‌دندان و نه به لفظ، مخالف باشد، تا با فساد مبارزه کند. البته توانمند، با اخلاص و عالِم هم باشد. صلاحیت بر اساس این مسائل است و مسؤولان دستگاههای مختلف - چه وزارت کشور، چه شورای نگهبان و چه دستگاههایی که در زیرمجموعه‌ی این مراکز مشغول فعالیت هستند - باید معیارشان را قانون قرار دهند؛ زیرا در قانون این مسائل پیش‌بینی شده است.
اگر قانون به‌طور دقیق و غیرجانبدارانه از یک جناح و یک گروه و یک حزب رعایت شود، همین چیزی که ما می‌خواهیم، تحقّق پیدا خواهد کرد. دستگاههای دولتی مراقب باشند که نقش داور را ایفا کنند. در یک بازی ورزشی داور نقش مشخّصی دارد. اگر هر یک از دو تیمی که با هم مسابقه می‌دهند، پیروز شوند، در حقیقت داوری که خوب داوری کرده، پیروز شده است؛ اما اگر داور رفت سراغ یکی از دو تیم - رفت سراغ این جناح یا آن خط - چه آن تیم پیروز شود، چه شکست بخورد، داور شکست خورده است. دستگاههای دولتی نقش داوری خود را حفظ کنند و مراقب باشند گرایش به این حزب و آن حزب و این جناح و آن خط پیدا نکنند. قانون را مخلصاً، خالصاً رعایت کنند؛ همه چیز درست خواهد بود؛ مردم هم قدرت انتخاب پیدا می‌کنند. البته کسانی که به عنوان نامزد انتخابات به مردم معرفی می‌شوند، معنایش این است که اینها صلاحیت دارند و این معرفی، امضای صلاحیت اینهاست. دستگاهها بایستی مراقب باشند که این امضاء بیهوده، خلاف و دروغ نباشد. این دروغ گفتن به مردم است؛ هم رد کردنِ آدم صالح، هم پذیرفتنِ آدم ناصالح؛ هر دو بد و هر دو خلاف است. دستگاهها مراقب باشند که این خلافها انجام نگیرد، تا ان‌شاءاللَّه روز انتخابات برسد و مردم نگاه کنند و با فکر آزاد و رأی درست، کسی را که به نظر خودشان صالحتر است، با شناخت و معرفت انتخاب کنند و به مجلس بفرستند. یک مجلس معتبر و آبرومند می‌تواند برای کشور خیلی مفید باشد.1382/10/18
لینک ثابت
انتخابات مجلس شورای اسلامی
قانون آن‌قدر مهم است که قالب عملکرد من و شماست. آن کسی را که ما انتخاب می‌کنیم و به مجلس می‌فرستیم، کسی است که سرنوشت کشور را در چهارسال معیّن می‌کند. ابتدا که ما این نظام پارلمانی را قبول کردیم، بعضی از سیستمهای منطقه‌ای که اسلامی هم بودند، اعتراض کردند که این چه چیزی است شما قبول کرده‌اید؟! من حالا نمی‌خواهم اسم بیاورم. یکی از همین دولتهای مدّعی می‌گفت چرا شما نظام پارلمانی را قبول کردید؟! ما با استدلال به ایشان ثابت کردیم که همین نظام پارلمانی درست است. بنابراین نکته‌ی اوّل این است که مردم‌سالاری دینی که یکی از مهمترین مظاهر آن همین انتخابات مجلس شورای اسلامی است، به پایه‌ی فکری و اعتقادیِ اسلامی تکیه دارد.
تاکنون مجالس متعدّدی در ایران تشکیل شده که همه برخاسته از آراءِ مردم و متّکی به یک استدلال منطقیِ قوی هستند. مجلسِ امروز مجلس ششم است و همه‌ی این مجالس معتبرند و بایستی آنچه را که آنها تصویب می‌کنند، همه عمل کنند. اگر جایی تصوّرمان این است که این مصوّبه یا این مجلس یا این برهه بر طبق مصالح کشور نیست، باید به خودمان مراجعه کنیم و ببینیم که اینها را غیر از ما کس دیگری انتخاب نکرده؛ ما انتخابشان کرده‌ایم. این‌که من بر روی انتخابات پُرشور و حضور همگانی در آن تأکید می‌کنم، وجهش همین است. بعضی خیال می‌کنند اگر ما انتخابات پُرشوری داشته باشیم، نظام جمهوری اسلامی مشروعیت پیدا می‌کند و اگر انتخابات پُرشور نبود، نظام مشروعیت پیدا نمی‌کند. این حرف، حرف درستی نیست. نظامهای دمکراسی در دنیا با نصف آراءِ ما در ریاست جمهوری و مجلس نظامهایشان را اداره می‌کنند و احساس عدم مشروعیت هم نمی‌کنند. این‌که من بر حضور مردم اصرار می‌کنم به‌خاطر این است که این یک وظیفه شرعی و وجدانی و عقلانی است؛ چون مجلس وقتی قانون تصویب کرد، همه باید تسلیم آن قانون باشیم، پس شما باید در ایجاد آن مجلسی که می‌خواهد این قانون را تصویب کند، نقش ایفا کنید. اگر خودتان را کنار بکشید، این کنار کشیدن هیچ مشکلی را حل نمی‌کند؛ باید وارد میدان شوید. اگر تلاشتان را کردید و آنچه را که خواستید نشد، شما تلاشتان را کرده‌اید؛ وظیفه‌تان را انجام داده‌اید.1382/09/26
لینک ثابت
انتخابات مجلس شورای اسلامی
در دمکراسیهای غربی، صلاحیتهای خاصّی موردنظر است که عمدتاً در این صلاحیتها، وابستگیهای حزبی رعایت می‌شود. هم کسانی که نامزد می‌شوند، هم آنهایی که نامزد می‌کنند و هم آنهایی که به نامزدها رأی می‌دهند، در واقع به این حزب یا به آن حزب رأی می‌دهند. حالا در آن کشورهایی که دو حزبی است، مثل امریکا و انگلیس و یا در کشورهایی که چند حزبی است، به یکی از این دو یا چند حزب رأی می‌دهند. در نظام جمهوری اسلامی غیر از دانایی و کفایت سیاسی، کفایت اخلاقی و اعتقادی هم لازم است. افرادی نگویند که اخلاق و عقیده مسأله‌ی شخصی انسانهاست. بله، اخلاق و عقیده مسأله‌ی شخصی انسانهاست؛ اما نه برای مسؤول. من اگر در جایگاه مسؤولیت قرار گرفتم و اخلاق زشتی داشتم؛ فهم بدی از مسائل جامعه داشتم و معتقد بودم که باید جیب خودم را پُر کنم، نمی‌توانم به مردم بگویم این عقیده و اخلاق شخصی من است و اخلاق و عقیده ربطی به کسی ندارد! برای یک مسؤول عقیده و اخلاق مسأله‌ی شخصی نیست؛ مسأله‌ای اجتماعی و عمومی است؛ حاکم شدن بر سرنوشت مردم است. آن کسی که به مجلس می‌رود، یا به هر مسؤولیت دیگری در نظام جمهوری اسلامی می‌رسد، اگر فاسد، بیگانه‌پرست و در خدمت منافع طبقات برخوردار جامعه بود، دیگر نمی‌تواند نقشی را که ملت و طبقات محروم می‌خواهند، ایفا کند. اگر آن شخص انسان معامله‌گر، رشوه و توصیه‌پذیر و مرعوبی بود؛ در مقابل تشرِ تبلیغات و سیاستهای خارجی جا زد، دیگر نمی‌تواند مورد اعتماد مردم قرار گیرد و برود آن‌جا بنشیند و تکلیف ملک و ملت را معیّن کند. این شخص غیر از کفایت ذاتی و داناییِ ذاتی، به شجاعت اخلاقی، تقوای دینی و سیاسی و عقیده‌ی درست هم احتیاج دارد.
البته این حرف من نباید موجب شود که تفتیش عقاید راه بیندازند و نفر به نفر سؤال کنند که عقیده‌ی شما راجع به فلان موضوع چیست. من با تفتیش عقاید موافق نیستم و آن زمان هم که در سالهای دهه‌ی شصت عده‌ای تندرو برای ورود دانشجو به دانشگاهها چیزهای عجیب و غریب سؤال می‌کردند، بنده مخالف بودم و بارها هم اعلام مخالفت کردم. کسی که عملاً و صریحاً نشان داده و اثبات کرده؛ اصرار دارد که تظاهر کند با مبانی ارزشی نظام مخالف است و موافقت ندارد، نمی‌تواند نماینده‌ی مردم شود و به مجلس شورای اسلامی که رکن نظام است، برود. بنابراین صلاحیت اخلاقی لازم است و همه باید روی این بُعد حسّاس باشند.
بعضی می‌گویند حقّ شهروندیِ انتخاب شدن را نبایستی سلب کرد. حقّ انتخاب شدن، حق شهروندی معمولی مثل حقّ شغل و کسب و کار و ساکن شدن در شهر و راه رفتن در خیابان و خریدن اتومبیل و... نیست. این یک حقّ شهروندی است که برای دارنده‌ی آن صلاحیتهایی لازم است که این صلاحیتها باید احراز شود. مسؤول احرازش هم فقط شورای نگهبان نیست؛ هم وزارت کشور است، هم شورای نگهبان، که باید صلاحیتها را احراز کنند. در احراز صلاحیت نامزدها خودِ مردم بهترین افراد هستند و بیشترین مسؤولیتها را دارند که وقتی انسانی را احراز صلاحیت کردند، به همدیگر معرفی کنند و آن کسانی که می‌توانند، برای آن شخص امکانات فراهم نمایند، تا انسان صالح بتواند وارد این میدان شود.
من البته با شورای نگهبان و با وزارت کشور حرفهایی داشتم و دارم و خواهم داشت که به خود آقایان در جلسات کاری که با من دارند، می‌گویم و آن وقتی هم که لازم باشد، عمومی خواهم گفت. هر کدام وظیفه‌ای دارند که باید وظیفه‌شان را طبق قانون انجام دهند و هیچ تخلّفی هم از هیچ دستگاهی پذیرفته نیست؛ لیکن حالا به‌طور کلّی عرض می‌کنیم که انتخابات وظیفه مشترک بین اینهاست.1382/09/26
لینک ثابت
انتخابات مجلس شورای اسلامی
شباهت مهمّی هم بینِ دمکراسی در مجلس ما با دمکراسیها و پارلمانهای غربی وجود دارد و آن این‌که در همه جای دنیا پارلمانها برای حفظ و تقویت نظام به‌وجود می‌آیند، نه برای مبارزه با نظام - آن کسانی که مخاطب این حرف هستند گوشهایشان را واکنند، بشنوند - چون پارلمان جزو نظام و برای تکمیل آن است. پارلمان جای حضور مخالفان نظام نیست که عدّه‌ای بگویند ما از طریق وارد شدن به مجلس شورای اسلامی با قانون اساسی یا با نظام جمهوری اسلامی مبارزه می‌کنیم! این در همه جای دنیا کاملاً غیرمنطقی و غلط است. شما هیچ جای دنیا را نمی‌بینید که در پارلمان با نظام مخالفت کنند. البته با دولتها مخالفت می‌کنند؛ استیضاح می‌کنند، پایین می‌کشند، بالا می‌برند؛ اما هیچ پارلمانی با ساخت نظام سیاسی مخالفت نمی‌کند؛ چون پارلمان جزو ساخت نظام است و معنی ندارد که مخالفت کند. البته در داخل مجلس شورای اسلامی مثل همه‌ی پارلمانهای دیگر گروههای مختلف - به‌قول خودشان فراکسیونهای مختلف - حضور دارند که برنامه‌ها و مذاقهای گوناگونی دارند، که باید هم باشد و مجلس جای مناقشات پُرشورِ مستدل و سیاسی و کارشناسی است. باید خیلی پُرشور بحث و مناقشه کنند؛ اما با استدلال برنامه‌هایشان را به‌طرف مقابل خود بقبولانند و آنها را قانع کنند.
بنده طرفدار مجلسِ ساکت و سر به زیر و سربجنبانِ در مقابل هر حرف نیستم. معتقدم مجلس نبایستی رکود و سکون داشته باشد و باید متحرّک و فعال و پُرنشاط باشد. خود من هم اوّل انقلاب و در دوره‌ی اوّل مجلس نماینده‌ی مجلس بودم. مجلس به نماینده‌ی فعّال که کار کند، فکر و بحث و استدلال کند و به‌طور منطقی اثبات و رد کند، احتیاج دارد. امام بارها به ما می‌گفتند که مباحثه‌های طلبگی باید سرمشق شما در مجلس شورای اسلامی باشد. در مباحثه‌ی طلبگی، دو طلبه وقتی با هم مباحثه می‌کنند، حرف هم را رد می‌کنند، سر هم داد می‌کشند، بعد که مباحثه تمام شد، با هم رفیقند؛ با هم غذا می‌خورند، با هم درس می‌روند، با هم چای درست می‌کنند. مجلس باید این‌گونه باشد: جای مباحثه‌ی مستدل، منتها همه در چهارچوب نظام. مجلس جای تلاش و برنامه‌ریزی و پیشرفت در نظام است، نه بر نظام. این نکته‌ای است که همه باید به آن توجّه کنند.1382/09/26
لینک ثابت
انتخابات مجلس شورای اسلامی
یکی از مسائلی که برای مردم ما بسیار مهمّ است و از مسائل جاریِ امسال ماست و من باید روی آن تکیه کنم، مسأله‌ی انتخابات آینده است. انتخابات آینده، مثل همه‌ی انتخابات دوران بیست و پنج سال گذشته، در زمان خود مهمترین مسأله‌ی کشور است. انتخابات اگر به‌صورت مطلوب انجام گیرد، آینده را تضمین و امنیت کنونی را هم تأمین می‌کند. انتخابات مطلوب کدام است؟ انتخابات مطلوب انتخاباتی است که سالم، آزاد و طبق قانون برگزار شود؛ انتخاباتی که مردم با شور و نشاط در آن شرکت کنند؛ انتخاباتی که به عنوان وظیفه‌ی دینی، همه‌ی مردم خود را موظّف به برگزاری باشکوه آن بدانند. این انتخابات می‌تواند به معنای حقیقی کلمه، مجلسی مطلوب برای کشور تدارک ببیند.
مجلس جایگاه بسیار مهمّی است؛ خانه‌ی ملت است؛ تجلّیگاه عزّت ملی ماست؛ می‌تواند عزّت اسلامی و عزّت ملی ما را به دنیا نشان دهد؛ تأمین‌کننده‌ی منافع عمومی است. با قوانین مجلس است که مسؤولان می‌توانند حرکت کنند و پیش بروند. مجلس می‌تواند حافظ امنیت ملی باشد؛ می‌تواند سدّ مستحکمی در برابر تعرّض دشمنان و طمع‌ورزی بیگانگان باشد. خصوصیات یک مجلس مطلوب این است. وقتی مردم در انتخابات شرکت کنند و با چشم باز و با بصیرت، کسی را که شرایط لازم را در او می‌بینند، انتخاب کنند و به مجلس بفرستند، مجلس خواهد توانست چنین نقش بزرگی را ایفا کند. مجلس - همان‌طور که امام فرمودند - عصاره‌ی فضایل ملت است. وقتی مردم در انتخابات بیشتر شرکت کنند، کارآمدی و اعتبار مجلس بیشتر می‌شود و توان خدمت‌رسانی پیدا می‌کند.
درباره‌ی انتخابات و مجلس، سخن زیاد است. من امروز به همین اندازه اکتفا می‌کنم و فقط این نکته را می‌گویم: نماینده‌ای که به مجلس می‌فرستید، باید این خصوصیات را داشته باشد تا بتواند خواسته‌های شما را تحقّق ببخشد. نماینده باید متدیّن باشد؛ انسانهای متدیّن می‌توانند مورد اعتماد قرار گیرند. نماینده باید انقلابی باشد؛ روحیه و نشاط و امید و قوّت و روحیه‌ی انقلابی در او وجود داشته باشد تا بتواند راههایی را که به نظر بن‌بست می‌رسد، بشکافد و پیش برود. نماینده باید خدوم، امتحان داده، با کفایت، برنامه‌دار، خوشنام و جوانگرا باشد و به جوانان اعتقاد داشته باشد. چنین افرادی در هر جای کشور حضور دارند، باید خود را موظّف بدانند و بروند نامزد شوند. در این چند روزی که از مهلت ثبت‌نام نامزدهای انتخابات باقی مانده، وظیفه‌ی وجدانی و اسلامی و میهنی هر کسی که خود را دارای این خصوصیات می‌داند، این است که برود داوطلب شود و به صحنه‌ی انتخابات بیاید. اگر بعد دیدند افرادِ با صلاحیت‌تر از آنها هستند، می‌توانند کنار بروند؛ لیکن الان باید به صحنه بیایند. مردم چنین افرادی را هرجا دیدند، باید از آنها بخواهند که بروند نامزد شوند. صلاح و آینده‌ی کشور به این است که انتخابات، پُرشور و با علاقه و حضورِ قاطبه‌ی ملت برگزار شود.
البته نگاه و احساس من این است که به توفیق الهی، مردم این انتخابات را هم علی‌رغم میل دشمنان، بسیار بزرگ و با شکوه برگزار خواهند کرد. البته دشمنان کشور و ملت ما نمی‌خواهند انتخابات خوبی در کشور برگزار شود. همیشه همین‌طور بوده است. در اغلب انتخابها، دشمنان ما همه‌ی تلاش خود را به‌کار می‌گرفتند تا شاید انتخابات با گرمی و پُرشور برگزار نشود. بعضی از وابستگان به دشمنان هم در داخل از طرق مختلف سعی می‌کردند مردم را از حضور در پای صندوقهای رأی منصرف کنند. البته الان چون فضای عمومی کشور میل به انتخابات است و همه‌ی مسؤولان کشور متّفق‌الکلمه مردم را به حضور در انتخابات دعوت کرده‌اند، جرأت نمی‌کنند. از فضای عمومی و افکار عمومی می‌ترسند صریحاً بگویند در انتخابات شرکت نکنید؛ اما بدانید مخالفان این کشور، دشمنان این ملت، دشمنان بهروزی ایران، دشمنان پیشرفت و ترقّی ملت ایران و دشمنان نظام جمهوری اسلامی هرچه بتوانند، انجام می‌دهند تا مردم را از حضور در صحنه‌ی انتخابات مجلس شورای اسلامی و هر صحنه‌ی دیگری باز بدارند. تا امروز نتوانسته‌اند؛ به حول و قوّه‌ی الهی در آینده هم نخواهند توانست.1382/09/25
لینک ثابت
انتخابات مجلس شورای اسلامی
ما انتخاباتی در پیش داریم که اوّلین انتخابات در این کشور نیست؛ اما بعضی کسان طوری حرف می‌زنند که گویا برای اوّلین بار است که مردم این کشور می‌خواهند پای صندوق رأی بروند! مردمِ ما در بیست‌وپنج سال گذشته به‌طور متوسّط در هر سال یکبار به پای صندوقهای رأی رفته‌اند؛ استقبال کرده‌اند و آزادانه رأی داده‌اند و ان‌شاءاللَّه در این نوبت هم استقبال خواهند کرد؛ بخصوص اگر احساس کنند که نمایندگان آنها در مجلس شورای اسلامی به وظایف خود به‌درستی عمل می‌کنند و خواستها و نیازهای آنان را دنبال می‌کنند. اگر مردم این موضوع را مشاهده کنند، تشویق می‌شوند. گفته می‌شود زمینه‌ی شرکت مردم را فراهم کنید. این، زمینه‌ی شرکت مردم است. مردم اگر احساس کنند نمایندگان آنها دلسوزانه به مشکلاتشان توجّه دارند و تلاش می‌کنند، و اگر ببینند مسؤولان دولتی که برگزیده‌ی نمایندگان مجلسند، در مسؤولیتها و مدیریّتهای خود به‌طور جدّی کار می‌کنند، در انتخابات با شوق و رغبت شرکت می‌جویند؛ مردم ما امتحان داده‌اند.1382/07/21
لینک ثابت
انتخابات مجلس شورای اسلامی
در ماههای آینده انتخابات مجلس شورای اسلامی برگزار می‌شود، که ان‌شاءاللَّه صحنه‌ای خواهد بود برای قدرت‌نمایی نظام اسلامی و بسیج توده‌های مردم ما در صحنه، تا علی‌رغم تبلیغات دشمن، معلوم شود این نظام وابسته به یک فرد و دو فرد و زید و عمرو نیست؛ این نظام وابسته به آراء، احساسات، عواطف و اراده و عزم و حضور مردم مؤمن در صحنه است. مطمئناً با توجه به این جهتگیریها، دشمن نخواهد توانست هیچ آسیبی به این انقلاب و به این کشور برساند: «و لا یحیق المکر السیّئ الّا بأهله(119)». ما باید میدان و جایگاه و مسؤولیت خود را بشناسیم و با دقّت به آن عمل کنیم. نه در رفتار خودمان و نه در رفتار دیگران، اغماضی در این زمینه از ما سر نزند. وظایفمان را بشناسیم و رعایت این وظایف و تکالیف سنگین را بکنیم. اگر این‌طور عمل کردیم، موفّق خواهیم بود و به فضل الهی همین‌طور هم خواهد بود. همان‌طور که حضرت آقای «مشکینی» اشاره فرمودند، ما نباید از مکر الهی غافل باشیم؛ «فلا یأمن مکراللَّه الاّ القوم الخاسرون(120)». باید بدانیم خدای متعال با ما خویشاوندی ندارد؛ همچنان‌که با یهود و نصاری خویشاوندی نداشت. آنچه ما را بر پا می‌دارد، مورد الطاف الهی قرار می‌دهد و رحمت الهی را به سمت ما جلب می‌کند، عمل و مجاهدت و تلاش و اخلاص ماست، که امیدواریم ان‌شاءاللَّه خدای متعال روزبه‌روز این را در میان مردم و مسؤولان ما بیشتر کند.1382/06/19
لینک ثابت
انتخابات مجلس شورای اسلامی
انتخاباتِ مجلس هفتم پیش روی ماست. معمولاً قبل از انتخابات جنجالهایی در کشور به‌وجود می‌آید که غالباً هم ماهیّت تبلیغاتی دارد. من از همه‌ی قوای سه‌گانه - نمایندگان مجلس، مسؤولان در دولت، مسؤولان در قوّه‌ی قضاییّه - خواهش می‌کنم سعی کنند فضای سیاسی کشور را متعادل نگه دارند تا مردم در یک فضای متعادل به موسم انتخابات برسند. مردم به انتخابات علاقه دارند. آنچه مردم را می‌رماند، برخی از صحنه‌های ناخشنود کننده‌ای است که در سطوح ما به چشم آنها می‌آید. فضا باید متعادل، منطقی و عقلایی باشد. گفتگوی انتقادی اشکالی ندارد؛ اما گفتگو با های و هوی فرق دارد. در مردم‌سالاری اسلامی، گفتگو با عربده‌کشی و چاقوکشی در بعضی از دمکراسیها تفاوت دارد. اینجا گفتگو می‌کنند؛ به قول امام، مثل مباحثه‌های طلبگی. در مجلس و جاهای دیگر مباحثه کنند، حتّی بر سر مسأله‌ای دعوا کنند؛ اما کینه از هم به دل نگیرند؛ بعد هم پهلوی همدیگر بنشینند و با هم صحبت کنند. نگذارند اختلاف‌نظر به تنازع برسد. این تنازع موجب فشل و ضعف قوا خواهد شد. دروغ، اهانت، دستگاهها یکدیگر را متّهم کردن، شایعه‌پراکنی، افتراء به رقیب، تحریک عصبیّتهای گوناگون؛ اینها هیچکدام با انتخابات اسلامی سازگار نیست. این خطاب به همه‌ی جناحهاست؛ خطاب به اشخاص یا جناح معیّنی نیست؛ این وظیفه‌ی همه‌ی ماست. همه‌ی جناحها باید این چیزها را رعایت کنند. همه هم در چارچوب قانون حرکت کنند. نه مجلس، نه شورای نگهبان، نه مجمع تشخیص مصلحت، نه رئیس جمهور، نه رهبری، هیچکدام حق ندارند از چارچوب قانون تخطّی کنند. هرجا قانون اختیاراتی به کسی یا مجموعه‌ای داده، طبق آن عمل کنند. دشمن با اختلاف میان ما، وسوسه می‌شود؛ همچنان‌که در سال پنجاه‌ونه شد. سال پنجاه‌ونه دو جریانیِ داخل نظام - که آن رئیس جمهور(98) فراریِ مطرود آن را راه انداخته بود - دشمن را وسوسه کرد. گفتند اختلاف شد و اینها به جان هم افتادند. دشمن وسوسه شد و به ما حمله کرد. البته دشمن تو دهنی خورد، اما خسارت هم وارد شد و هشت سال وقت ما به جنگ گذشت. نگذارید با اختلافاتی که گاهی اوقات به آن حتّی تظاهر می‌شود، دشمن وسوسه شود و به ما ضربه‌یی بزند.1382/05/15
لینک ثابت
انتخابات مجلس شورای اسلامی
بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم. من اوّل تصحیح کنم که در نخستین ساعات رأی‌گیری نیستیم. الان ظهر است و دو سه ساعت از وقت شروع رأی‌گیری می‌گذرد. البته من قانوناً نمی‌توانم در کُنارک رأی بدهم؛ لکن برای این‌که در انتخابات شرکت کرده باشم، لازم دانستم که در این محلّ رأی‌گیری حضور داشته باشم و در مراسم رأی شرکت کنم. همه‌ی انتخابات، از جمله انتخابات شوراهای شهر و روستا، چون مطابق با خواست و گزینش مردم است و مردم در صحنه‌های مختلفِ آن حضور دارند، مهمّ است. مایلیم این اهتمام عمومی که بحمداللَّه در انتخابات گوناگون وجود داشته است، همچنان ادامه داشته باشد و مردم در همه‌ی انتخابات احساس تکلیف کنند و حضور یابند.
توصیه‌ی من به مردم، چه در این انتخابات و چه در انتخابهای دیگر، همیشه این بوده و هست که سعی کنند به معنای حقیقی کلمه گزینش کنند. یعنی کسانی را که مورد اعتمادشان هستند و کسانی را که می‌دانند در صورت انتخاب شدن، وظایف نمایندگیشان را به درستی انجام خواهند داد، بشناسند و با رأی خود، آنها را به مناصبی که این انتخابات برای آن مناصب به‌وجود می‌آید منصوب کنند؛ چه در انتخابات مجلس، چه در انتخابات شوراها و چه در همه‌ی انتخابها.
در این انتخابات، شوراها موظّفند امور شهرها و روستاها را ساماندهی کنند. پس، مردم کسانی را که توانایی دارند، کسانی را که امانتدارند و کسانی را که به معنای حقیقی کلمه، انگیزه برای انجام این کار دارند، شناسایی کنند و برگزینند. اعتقاد من این است که اگر این انتخابات به درستی انجام گیرد، وضع شهرها و روستاهای ما از آنچه که امروز هست، بهتر خواهد شد. در دوره‌ی قبل، در بعضی از شهرها مردم منتخبین خوبی داشتند؛ در بعضی شهرها هم متأسّفانه نتوانستند منتخبین شایسته‌ای را پیدا کنند. برای همین هم، کارها به سامان نرسید و در برخی از شهرها، شوراهای منتخب، کاری را که مردم انتظار داشتند، انجام ندادند. حالا هم به من گزارش دادند که در بعضی از جاها در تشخیص صلاحیتها کوتاهیهایی صورت گرفته است. البته من تحقیق خواهم کرد و چنانچه افرادی نابجا و برخلاف مقررّات راه یافته باشند، بلاشک انتخابات آنها اعتباری نخواهد داشت. انتخابات در همه‌ی مراحل باید با معیارهای خودش و با ضوابطی که منطبق با مبانی جمهوری اسلامی است صورت گیرد. من امیدوارم که ان‌شاءاللَّه این انتخابات برای مردم، مفید، ثمربخش و شیرین باشد. ضمناً به مناسبت حضور در شهر کُنارک، این نکته را باید عرض کنم که من مردم عزیز کُنارک را از دیرباز و از دور و نزدیک می‌شناسم و تا حدود زیادی با این شهر آشنا هستم. متأسّفانه کُنارک محرومیتهای زیادی دارد. امیدواریم در این شهر هم مردم کسانی را انتخاب کنند که بتوانند به وضع شهر در آن محدوده‌ای که جزو وظایف شوراهاست، ان‌شاءاللَّه به خوبی برسند. از آقایانی هم که اینجا زحمت می‌کشند؛ یعنی از صبح تا به‌حال در این محلّ رأی‌گیری مشغول انجام خدمتند، تشکّر می‌کنم و امیدوارم موفّق باشند و تا آخر شب، هم با حضور مردم و هم با اجر الهی، ان‌شاءاللَّه پاداش خودشان را بگیرند.1381/12/09
لینک ثابت
انتخابات مجلس شورای اسلامی
آغاز هر دوره از مجلس شورای اسلامی، برای ملت ایران، سرآغاز مرحله‌ی نوینی از حرکت دسته‌جمعی این ملت بزرگ به سوی آرمانها و آرزوهای مادی و معنوی است. مظهر تلاش دیگری است که مردم انقلابی و مسؤولیت‌شناس ایران برای تحقق خواسته‌های دست‌نیافته و برآوردن نیازهای برنیامده، و ترمیم ویرانیهای باقیمانده، و اصلاح فسادهای پدید آمده، و مهار تهدیدهای از پرده برون افتاده، در عرصه‌ی تعیین‌کننده‌ی قانونگذاری از آن خود بروز می‌دهند و در انتظار نتایج این تلاش مبارک می‌نشینند. روز نوی است که از آن انتظار دستاوردی دیگر می‌رود، و نوروزی است که رویش و بهار دیگری را نوید می‌دهد.
تشکیل بهنگام هر دوره از مجلس، نشانه‌ی آن است که این عزم ملی و کوششی که خدمتگزاران ملت در هموار کردن مسیر آن به کار برده‌اند، مشمول عنایت و تفضل خداوند واقع شده و ابر کرامت پروردگار بر آن باریده است، این‌جانب خاضعانه جبهه‌ی سپاس بر درگاه لطف الهی فرود می‌آورم و از توجهات حضرت بقیةاللَّه (ارواحنافداه) و دست حمایتگر و دعای گره‌گشای آن ولی حقیقی ملت ایران تشکر می‌کنم، و به روان بنیانگذار حکومت مردمی در ایران، امام راحل رفیع‌الشأن درود می‌فرستم.
همچنین وظیفه‌ی خود می‌دانم از ملت بزرگ ایران که در این دوره نیز با شرکت در انتخابات، چهره‌ی شاداب و عزم راسخ و دل پُرامید خود را در معرض داوری افکار عمومی جهانیان قرار دادند و اتکاء نظام اسلامی را به پشتیبانی خویش بار دیگر به رخ خرده‌گیران و شایعه‌پردازان کشیدند، متواضعانه سپاسگزاری نمایم، و از شورای نگهبان، وزارت کشور، هیئتهای اجرایی و نظارت، صدا و سیما و دیگر سازمانها و افرادی که در این آزمون بزرگ، نقش مؤثری بر عهده گرفتند، تقدیر و تشکر کنم.
این فرصت را همچنین برای سپاس از نمایندگان محترم مجلس پنجم که دوره‌یی پُرتلاش و پُرحادثه را از سر گذرانیدند، مغتنم شمرده و برای آنان به شمار اقدامها و تلاشهای صادقانه و به وزن اخلاص و مجاهدتی که مبذول داشته‌اند، از خداوند متعال کریمانه و یاد و نام نیک مسألت می‌کنم.1379/03/06
لینک ثابت
