آفرینش انسان از خاک به واسطه گیاه
درخت، مظهر حیات در طبیعتی است که ما آن را بانگاه عامیانه، بیجان میپنداریم. درخت وگیاه، در استفاده از منابع غیرقابل دسترسی دراعماق زمین و در میان ذرّاتِ خاک وتبدیل آنها به یک موجود مجسّمِ زیبای بالنده رشد یابنده زنده، نمایشگر یک معجزه عظیم الهیاند. درخت و گیاه، تاکنون تنها راهروهایی هستند که انسان از طریق آنها توانسته به منابع عظیم و متنوّع غذایی در زیرخاک دسترسی پیدا کند؛ آن منابع را استحصال نماید و عالم وجود و زندگی بشر را از آن بهرهمند سازد.
این گیاهی که متأسفانه در لابلای چرخ و پَرِ صنعت - بخصوص در کشورهایی که تازه با صنعت آشنا میشوند - چنین مورد تحقیر قرار میگیرد، مایهی حقیقی وجود انسان است. یعنی منبع بیپایان مواد حیاتی و غذایی درونِ خاک، تبدیل به گیاه میشود و از گیاه به انسان تبدیل میگردد؛ حال یا به واسطهی حیوان، یا بدون واسطهی آن. این است که «وَاللَّهُ خَلَقَکُمْ مِنْ تُرابٍ»(1)؛ من و شما منتسب به نطفهای هستیم که تولید شدهی از مواد گیاهی و حیوانی است که اینها فرآوردهی خاکند. پس با یک واسطه یا دو واسطه، همهی آحاد بشر و همهی آحاد حیوان، متولّد از خاکند؛ «مِنْها خَلَقْناکُمْ»(2) و واسطه هم گیاه است. اگر گیاه نباشد، انسان نیست. اگر گیاه نباشد، حیوان نیست. با توجّه به چرخهی پیچیدهی طبیعت و تأثیر متقابل آب و هوا و خاک و درخت بر روی یکدیگر، اگر گیاه نباشد هوا هم نیست. گیاه یک پایهی اساسیِ وجود است؛ ولی متأسفانه ما گیاه و درخت را با این چشم نگاه نمیکنیم. از این روست که مراتع تخریب میشوند، جنگلها تخریب میشوند و درختها و باغها در محیطهای شهری - حتی در محیطهای غیر شهری احیاناً به توهّمِ منافع موهوم - از بین میروند.1377/12/14
1 )
سوره مبارکه فاطر آیه 11
وَاللَّهُ خَلَقَكُم مِن تُرابٍ ثُمَّ مِن نُطفَةٍ ثُمَّ جَعَلَكُم أَزواجًا ۚ وَما تَحمِلُ مِن أُنثىٰ وَلا تَضَعُ إِلّا بِعِلمِهِ ۚ وَما يُعَمَّرُ مِن مُعَمَّرٍ وَلا يُنقَصُ مِن عُمُرِهِ إِلّا في كِتابٍ ۚ إِنَّ ذٰلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسيرٌ
ترجمه:
خداوند شما را از خاکی آفرید، سپس از نطفهای؛ سپس شما را بصورت زوجهایی قرار داد؛ هیچ جنس مادهای باردار نمیشود و وضع حمل نمیکند مگر به علم او، و هیچ کس عمر طولانی نمیکند، یا از عمرش کاسته نمیشود مگر اینکه در کتاب (علم خداوند) ثبت است؛ اینها همه برای خداوند آسان است.
2 )
سوره مبارکه طه آیه 55
مِنها خَلَقناكُم وَفيها نُعيدُكُم وَمِنها نُخرِجُكُم تارَةً أُخرىٰ
ترجمه:
ما شما را از آن [= زمین] آفریدیم؛ و در آن بازمیگردانیم؛ و بار دیگر (در قیامت) شما را از آن بیرون میآوریم!
لینک ثابت
این گیاهی كه متأسفانه در لابلای چرخ و پَرِ صنعت - بخصوص دركشورهایی كه تازه باصنعت آشنا میشوند - چنین موردتحقیر قرار میگیرد، مایه حقیقی وجود انسان است. یعنی منبع بیپایان مواد حیاتی و غذایی درونِ خاك، تبدیل به گیاه میشود و از گیاه به انسان تبدیل میگردد؛ حال یا به واسطه حیوان، یا بدون واسطه آن. این است كه «واللَّهُ خَلَقَكُم مِن تُرابٍ»؛ من و شما منتسب به نطفهای هستیم كه تولید شده از مواد گیاهی و حیوانی است كه اینها فرآورده خاكند. پس با یك واسطه یا دو واسطه، همه آحاد بشر و همه آحاد حیوان، متولّد از خاكند؛ «منها خَلَقْناكم» و واسطه هم گیاه است. اگر گیاه نباشد، انسان نیست. اگر گیاه نباشد، حیوان نیست. با توجّه به چرخه پیچیده طبیعت و تأثیر متقابل آب و هوا و خاك و درخت بر روی یكدیگر، اگر گیاه نباشد هوا هم نیست. گیاه یك پایهاساسیِ وجود است؛ ولی متأسفانه ما گیاه و درخت را با این چشم نگاه نمیكنیم. از این روست كه مراتع تخریب میشوند، جنگلها تخریب میشوند و درختها و باغها در محیطهای شهری - حتی در محیطهای غیر شهری احیاناً به توهّمِ منافع موهوم - از بین میروند.
من امروز از بعضی آقایان كه در نمایشگاه گل و گیاه توضیح میدادند، راجع به اهمیت صنوبر، موادی كه صنوبر میتواند برای ما به وجود بیاورد و كارهای تحقیقاتی كه روی صنوبر انجام گرفته، مطالبی شنیدم. یادم آمد چندی پیش - شاید دو سه سال قبل - گزارشی به دستم رسید از فردی كه شكایت كرده بود كه در یك مجموعه عظیم در محلّی نه چندان دور از تهران، چندین هزار درخت صنوبر را، چندنفر سرمایهخواه - نباید گفت سرمایهدار یا سرمایهگذار؛ سرمایهخواه - قطع كردهاند برای اینكه در آن مكان یك مجموعه ساختمانی بسازند و فلان قیمت بفروشند! اینگونه بیاعتناییها به گیاه، به درخت، به باغ و به عوامل طبیعیِ حیات و وجود، برای كشور ضایعه آفرین است. ما كشوری داریم كه ازلحاظ وسعت خاك، یكی از كشورهای غنی است. گفته میشود آب كم داریم و البته درست است؛ اما به تجربه دانسته شده است كه با آب كم هم - همراه با صرفهجویی و روشهای علمی - میشود زمین را آباد كرد. ما اگر تلاش كنیم؛ اگر از روشهای علمی استفاده كنیم و مدیریّت درست را بهكار ببریم، با همین میزان موجودی آبی كه درایران داریم، میتوانیم این سرزمین وسیع را یكپارچه پوشش گیاهی دهیم. برای ما مایه شرمندگی است كه با وجود این كشور غنی، محصولات گیاهی و حتّی مواد غذایی لازم را از دیگران بگیریم. درست مثل كشوری كه زمین و امكانات و این تاریخ عظیم كشاورزی را ندارد. این وضعیت را باید شما آقایان - شما مسؤولان و وزرای ذیربط - به یك وضعیت درست تبدیل كنید.
ما باید بتوانیم با برنامهریزیهای دقیق، با مدیریّت قوی و با اصرار و جدیّت در كار، خودمان را از تضییع خسارتبارِ منابع حیاتی و طبیعی - مانند درخت و آب و خاك - نجات دهیم. البته كارهای بسیار خوبی شده است - مقداری را من میدانستم، مقداری هم امروز در اینجا اطّلاع پیدا كردم - اما این كارها را باید به طور جدّی دنبال كنیم.1377/12/14
لینک ثابت
امیدواریم كه انشاءاللَّه همه - هم دولت، هم آحاد ملت و هم مسؤولان بخشهای مختلف - به مسأله مهمِّ حفظ منابع طبیعی، گیاه، درخت، كشاورزی، استفاده بهینه از آب، خاك و امكانات گوناگون دیگر، بهطور جدّی بپردازند و ما در برنامه آینده - برنامه سوم - مشاهده كنیم كه اولویّت با اینكارهاست. این كارها قاعدهاش دركشور خود ماست. امكانش، ذوقش، هوشش، تواناییهایش در اینجا بحمداللَّه هست. در واقع احیای آن چیزی است كه وجود دارد؛ وام گرفتن و دریوزگی در آن نیست و جوشیدن امكانات درونی كشور و ملت است. انشاءاللَّه غلبه با این طرف باشد. جهتگیری این باشد كه بتوانیم برای آینده این بخش، امیدهای بیشتری را در دلهای خودمان زنده كنیم.1377/12/14
لینک ثابت
بنده هرسال در چنین روزهایی شخصاً درخت میکارم و این کار مخصوص امسال نیست. ولی امسال، تعمّداً انتخاب کردم که این درختکاری و احترام به گیاه و تجلیل از منطق نگاهبانی از منابع طبیعی و فضای سبز، در ملأ عام انجام گیرد؛ چون احساس میکنم حقیقتاً کشور به این قضیه بهطور جدّی نیازمند است. درخت، مظهر حیات در طبیعتی است که ما آن را بانگاه عامیانه، بیجان میپنداریم. درخت وگیاه، در استفاده از منابع غیرقابل دسترسی دراعماق زمین و در میان ذرّاتِ خاک وتبدیل آنها به یک موجود مجسّمِ زیبای بالنده رشد یابنده زنده، نمایشگر یک معجزه عظیم الهیاند. درخت و گیاه، تاکنون تنها راهروهایی هستند که انسان از طریق آنها توانسته به منابع عظیم و متنوّع غذایی در زیرخاک دسترسی پیدا کند؛ آن منابع را استحصال نماید و عالم وجود و زندگی بشر را از آن بهرهمند سازد.1377/12/14
لینک ثابت
برای ما مسأله محیط زیست یا حفظ منابع طبیعی، مسألهای تجمّلاتی و درجه دو نیست؛ یک مسأله حیاتی است. در تلاش ما برای توسعه کشور، اولویّت باید در این بخش باشد. تکیه هم باید روی این بخش باشد. حتّی گرایش به صنعت باید با توجّه به این بخش باشد تا کشور بتواند استفاده کند؛ تا ما که کشوری هستیم بهطور طبیعی از طبیعتِ خوب و مناسب برخوردار - بههرحال امکانات اقلیمی هست و آنچه تخریب شده است، بهدست بشر تخریب شده است - بتوانیم ازاین امکانات استفاده کرده و آنها را زیاد کنیم و نگذاریم آن منابع از بین برود.1377/12/14
لینک ثابت
برای ما مسأله محیط زیست یا حفظ منابع طبیعی، مسألهای تجمّلاتی و درجه دو نیست؛ یک مسأله حیاتی است.1377/12/14
لینک ثابت
گرایش به صنعت باید با توجّه به محیط زیست باشد تا کشور بتواند استفاده کند.1377/12/14
لینک ثابت
اینگونه بیاعتناییها به گیاه، به درخت، به باغ و به عوامل طبیعیِ حیات و وجود، برای کشور ضایعه آفرین است. ما کشوری داریم که ازلحاظ وسعت خاک، یکی از کشورهای غنی است. گفته میشود آب کم داریم و البته درست است؛ اما به تجربه دانسته شده است که با آب کم هم - همراه با صرفهجویی و روشهای علمی - میشود زمین را آباد کرد. ما اگر تلاش کنیم؛ اگر از روشهای علمی استفاده کنیم و مدیریّت درست را بهکار ببریم، با همین میزان موجودی آبی که درایران داریم، میتوانیم این سرزمین وسیع را یکپارچه پوشش گیاهی دهیم.... ما باید بتوانیم با برنامهریزیهای دقیق، با مدیریّت قوی و با اصرار و جدیّت در کار، خودمان را از تضییع خسارتبارِ منابع حیاتی و طبیعی - مانند درخت و آب و خاک - نجات دهیم.1377/12/14
لینک ثابت
بنده هرسال در چنین روزهایی [اواخر اسفند]شخصاً درخت میکارم و این کار مخصوص امسال نیست. ولی امسال، تعمّداً انتخاب کردم که این درختکاری و احترام به گیاه و تجلیل از منطق نگاهبانی از منابع طبیعی و فضای سبز، در ملأ عام انجام گیرد؛ چون احساس میکنم حقیقتاً کشور به این قضیه بهطور جدّی نیازمند است.1377/12/14
لینک ثابت
این گیاهی که متأسفانه در لابلای چرخ و پَرِ صنعت - بخصوص درکشورهایی که تازه باصنعت آشنا میشوند - چنین موردتحقیر قرار میگیرد، مایه حقیقی وجود انسان است. ... گیاه یک پایهاساسیِ وجود است؛ ولی متأسفانه ما گیاه و درخت را با این چشم نگاه نمیکنیم. از این روست که مراتع تخریب میشوند، جنگلها تخریب میشوند و درختها و باغها در محیطهای شهری - حتی در محیطهای غیر شهری احیاناً به توهّمِ منافع موهوم - از بین میروند.1377/12/14
لینک ثابت
چندی پیش… گزارشی به دستم رسید از فردی که شکایت کرده بود که در یک مجموعه عظیم در محلّی نه چندان دور از تهران، چندین هزار درخت صنوبر را، چندنفر سرمایهخواه - نباید گفت سرمایهدار یا سرمایهگذار؛ سرمایهخواه - قطع کردهاند برای اینکه در آن مکان یک مجموعه ساختمانی بسازند و فلان قیمت بفروشند! اینگونه بیاعتناییها به گیاه، به درخت، به باغ و به عوامل طبیعیِ حیات و وجود، برای کشور ضایعه آفرین است.1377/12/14
لینک ثابت
ما کشوری داریم که ازلحاظ وسعت خاک، یکی از کشورهای غنی است. گفته میشود آب کم داریم و البته درست است؛ اما به تجربه دانسته شده است که با آب کم هم - همراه با صرفهجویی و روشهای علمی - میشود زمین را آباد کرد. ما اگر تلاش کنیم؛ اگر از روشهای علمی استفاده کنیم و مدیریّت درست را بهکار ببریم، با همین میزان موجودی آبی که درایران داریم، میتوانیم این سرزمین وسیع را یکپارچه پوشش گیاهی دهیم. برای ما مایه شرمندگی است که با وجود این کشور غنی، محصولات گیاهی و حتّی مواد غذایی لازم را از دیگران بگیریم. درست مثل کشوری که زمین و امکانات و این تاریخ عظیم کشاورزی را ندارد. این وضعیت را باید شما آقایان - شما مسؤولان و وزرای ذیربط - به یک وضعیت درست تبدیل کنید.
ما باید بتوانیم با برنامهریزیهای دقیق، با مدیریّت قوی و با اصرار و جدیّت در کار، خودمان را از تضییع خسارتبارِ منابع حیاتی و طبیعی - مانند درخت و آب و خاک - نجات دهیم. البته کارهای بسیار خوبی شده است... اما این کارها را باید به طور جدّی دنبال کنیم. باید درمراحل عملی، با اصرار به دنبال تحقّق اهداف سازنده باشیم. 1377/12/14
لینک ثابت
برای ما مسأله محیط زیست یا حفظ منابع طبیعی، مسألهای تجمّلاتی و درجه دو نیست؛ یک مسأله حیاتی است. در تلاش ما برای توسعه کشور، اولویّت باید در این بخش باشد. تکیه هم باید روی این بخش باشد. حتّی گرایش به صنعت باید با توجّه به این بخش باشد تا کشور بتواند استفاده کند؛ تا ما که کشوری هستیم بهطور طبیعی از طبیعتِ خوب و مناسب برخوردار - بههرحال امکانات اقلیمی هست و آنچه تخریب شده است، بهدست بشر تخریب شده است - بتوانیم ازاین امکانات استفاده کرده و آنها را زیاد کنیم و نگذاریم آن منابع از بین برود.1377/12/14
لینک ثابت
گرایش به صنعت باید با توجّه به[محیط زیست] باشد.1377/12/14
لینک ثابت