![]()
وسیلهی وحدت و اتحاد
![]()
محبّت اهلبیت، دارای ریشهی قرآنی وحدیثی
![]() مربوط به : بیانات در دیدار شرکتکنندگان در اجلاس «محبان اهلبیت(ع) و مسئله تکفیریها»
تاریخ : 1396/09/02 نوع(ها) : قرآن, حدیث کلیدواژه(ها) : مودت اهل بیت(علیهم السلام), عوامل اتحاد مسلمین, وسیلهی وحدت و اتحاد, وحدت اسلامی عنوان فیش :[با کلیک روی عنوان زیر، عنوان جدیدی پیشنهاد دهید] محبّت اهلبیت، دارای ریشهی قرآنی وحدیثی متن فیش : موضوع این اجلاس که محبّت اهلبیت (علیهمالسّلام) است، موضوع بسیار مهمّی است. حبّ اهلبیت مخصوص یک گروه خاصّی در اسلام نیست؛ همهی مسلمین اهلبیت پیغمبر را دوست میدارند؛ همهی مسلمین نسبت به اهلبیت پیغمبر ارادت دارند. یک عدّهی خیلی معدود و قلیلی بهعنوان نواصب در تاریخ بودند که آنها هم به احتمالی انگیزههایشان انگیزههای سیاسی بود، نه به معنای واقعی انگیزهی دینی؛ لکن قاطبهی مسلمین، از صدرِ اوّل تا امروز محبّ اهلبیت محسوب میشوند. خب، همین یک جمله برای ما یک درس است؛ آن درس این است که پس بهوسیلهی محبّت اهلبیت، میشود در میان مسلمین اجماع ایجاد کرد؛ میشود این را یک محوری قرار داد برای اتّحاد و اتّفاق مسلمین. همچنانکه وجود مبارک پیغمبر اسلام وسیله و محور وحدت بین مسلمین است، و همچنانکه قرآن و کعبهی شریف محور اتّحاد مسلمین است، محبّت اهلبیت هم میتواند محوری باشد برای اتّحاد مسلمین و دلها را به هم نزدیک کند ... محبّت اهلبیت ریشهی قرآنی دارد، ریشهی حدیثی دارد؛ یک امر جدید نیست. حدیثِ متّفقٌعلیهِ بینِ فِرَقِ اسلامی که حدیث ثقلین است -اِنّی تارِکٌ فیکُمُ الثَّقَلَینِ کِتابَ اللهِ وَ عِترَتی اَهلَ بَیتی فَاِنَّهُما لَن یَفتَرِقا حَتَّى یَرِدا عَلَیَّ الحَوض-(1) اگرچه آنچه به ما تعلیم میدهد، متابعت از اهلبیت است، لکن متابعت بدون محبّت معنا ندارد؛ محبّت هم از این حدیث فهمیده میشود. اینکه در قرآن میفرماید: اِنَّما یُریدُ اللهُ لِیُذهِبَ عَنکُمُ الرِّجسَ اَهلَ البَیتِ وَ یُطَهِّرَکُم تَطهیرًا،(2) این پاکیزگی و طهارتی که خدای متعال اراده کرده است در اهلبیت وجود داشته باشد، مقتضی همین عشق و محبّتی است که مسلمانها به اهلبیت دارند؛ پس این میشود وسیلهی اتّحاد مسلمانها. 1 ) اِنّی تارِکٌ فیکُمُ الثَّقَلَینِ کِتابَ اللهِ وَ عِترَتی اَهلَ بَیتی فَاِنَّهُما لَن یَفتَرِقا حَتَّى یَرِدا عَلَیَّ الحَوض عيونأخبارالرضا(ع) ، شیخ صدوق ج 2 ص 62 ؛ كمال الدين ، شیخ صدوق ج 1 ص 234 ؛ الأمالي للطوسي ، شیخ طوسی ص 545 ؛ بحار الأنوار، علامه مجلسی، ج 23، ص 145؛ 2) سوره مبارکه الأحزاب آيه 33 آخرین ها
|