سال نوآوری و شکوفایی. من برای این سال دو چیز را انتظار می‌برم: یکی این‌که در همه‌ی بخش‌هایی که گفتیم باید نوآوری به‌وجود بیاید؛ مسؤولان دولتی در روش‌های اقتصادی، در روش‌های سیاسی و دیپلماسی، در پیشبرد کشور به سمت علم و تحقیق، در گسترش فرهنگ مطلوب در میان کشور، در ارائه‌ی خدمات به همه‌ی قشرها به‌خصوص قشرهای محروم و مظلوم، در آبادانی کشور، آحاد مردم در دانشگاه‌ها، در بنگاه‌های اقتصادی، در دستگاه‌های گوناگون اجتماعی و خدماتی، هر کدامی نیاز دارند در کار خود و در عرصه‌ی فعالیت خود نوآوری کنند... انتظار دوم این است که فعالیت‌هایی که در سال‌های گذشته انجام گرفته است، کارهایی که دولت کرده است، سرمایه‌گذاری‌های بزرگی که مسؤولان گوناگون و آحاد مردم در بخش‌های مختلف- چه سرمایه‌گذاری مادی، چه سرمایه‌گذاری معنوی- انجام داده‌اند، این‌ها به شکوفایی برسد و مردم نتایج آن را در زندگی خود حس کنند.

پیام نوروزی رهبر انقلاب به مناسبت حلول سال 1/1/87

بدون هم، نه! برای دهه‌ی چهارم دو شاخص عمده وجود دارد که باید این دو را حتماً به‌دست بیاوریم: یکی پیشرفت است، یکی عدالت... ما می‌خواهیم کشورمان از همه‌ی جهات- از لحاظ علمی، از لحاظ اقتصادی، از لحاظ فناوری، از لحاظ سیاسی- به پیشرفت برسد، مردم به رفاه دست پیدا کنند؛ اما در کنار پیشرفت، می‌خواهیم کشور عادلانه و با عدالت اداره بشود؛ این مهم است. نه عدالتِ بدون پیشرفت مطلوب است، نه پیشرفتِ بدون عدالت. عدالت بدون پیشرفت یعنی برابری در عقب‌ماندگی، برابری در فقر؛ این را نمی‌خواهیم. پیشرفت بدون عدالت را هم هرگز مطالبه نمی‌کنیم؛ پیشرفت، همراه با عدالت.

سخنان رهبر انقلاب در اجتماع زائران و مجاوران حرم رضوی 1/1/87

خط عادلانه‏ی میانه. اسلام و نظام اسلامی و جمهوری اسلامی معتقد است که این دو عامل، یعنی عامل کارآفرینی و ایجاد بنگاه‏های اشتغال و کارآفرینی یک بازوست، وجود نیروی کار یک بازوی دیگر است. این‌ها باید هردو باشند و همکاری کنند. نقش دولت، ایجاد یک خط عادلانه‏ی میانه برای این همکاری است؛ ظلم نشود. نه آن‌ها به این‌ها تعرض کنند، نه این‌ها از کار آن‌ها کم بگذارند؛ هیچ‌کدام به حقوق یکدیگر تعرض نکنند. اگر این‌جور باشد، آن‌وقت جامعه با سلامت و صفا پیش خواهد رفت؛ نه آن پرخوری‏ها و اسراف‌ها و زیاده‏روی‏ها فرهنگ رائج خواهد شد، نه محرومیت یک طبقه برای آن طبقه فرهنگ ثابت خواهد شد. این، منطق نظام جمهوری اسلامی است.

سخنان رهبر انقلاب در دیدار گروهی از کارگران و کارآفرینان4/2/87

ماجرای شاگرد- استادی. بارها گفته‏ام که ما از یاد گرفتن از غربی‏ها و غیر غربی‏ها و بیگانه‏ها خجالت نمی‌کشیم، امتناع نمی‌کنیم. اینی که ما یک روش اداری را، یک روش آموزشی را، یک دانش را، یک اختراع را از کشورهای دیگر یاد بگیریم، هیچ خجالت نمی‌کشیم، کوتاه هم نمی‏آییم، دنبالش هم می‌رویم؛ شاگردی می‌کنیم. منتها دو نکته این‌جا وجود دارد... یکی از این دو نکته این است که ما آنچه را که می‌گیریم، ارزیابی کنیم، ببینیم به درد ما می‌خورد یا نه. اگر صددرصد به درد ما می‌خورد، صددرصد قبول کنیم؛ اگر صددرصد به درد ما نمی‌خورد و مضر است، صددرصد رد می‌کنیم. اگر بین این دوتاست، به همان اندازه‏ای که به درد می‌خورد، قبول کنیم، مابقی‏اش را رد کنیم. این نکته‏ی اول. نکته‏ی دوم این‌که بالاخره این ماجرای «شاگرد، استادی» تا ابد نباید طول بکشد. بله، ما حاضریم شاگردی کنیم پیش کسی که بلد است آن چیزی را که ما بلد نیستیم؛ اما دیگر تا ابد که نباید انسان شاگرد بماند. ما باید خودمان استاد بشویم.

سخنان رهبر انقلاب اسلامی در دیدار معلمان استان فارس 12/2/87

ایران را طعمه فرض کرده‏اند. چرا پیشرفت علمی یک ملت و یک کشور، از نظر یک جماعتی در دنیا تهدیدآمیز است؟ چرا؟! چون انحصارطلبند؛ چون سلطه‏طلبند؛ چون ایران را طعمه فرض کرده‏اند. خواستند این کشور را با ذخائر و با موقعیت جغرافیایی ممتاز و برجسته‏اش، یک‌جا ببلعند. بیداری ملت ایران، بیداری جوان ایرانی و استعداد و درخشندگی پیشرفت علمی جوان ایرانی، نمی‏گذارد. لذا پیشرفت فنّاوری شما، انرژی هسته‏ای شما و پیشرفت‌های علمی دیگرِ شما، آن‌ها را عصبانی می‏کند. بله، اگر ملت ایران بی‏خیال و جوان ایرانی بی‏فکر باشد- دنبال علم و دنبال کار و دنبال تولید و دنبال نوآوری نرود و همین‏طور به عیش و عشرت بگذراند- آن‌ها خوشحال می‏شوند. آن‌ها این را می‏خواهند.

سخنان رهبر انقلاب در جمع ایثارگران و خانواده‏های شهدای استان فارس 13/ 02/ 87

زرنگ باشید! یک لحظه از درخواست و مطالبه‏ی عدالت کوتاهی نکنید؛ این شأن شماست. جوان و دانشجو و مؤمن شأنش همین است که عدالت را بخواهد. پشتوانه‏ی این فکر هم با همه‏ی وجود، خودم هستم و امروز بحمداللَّه نظام هست. البته تخلفاتی هم ممکن است انجام بگیرد؛ شما زرنگی‏تان این باشد: گفتمان عدالت خواهی را فریاد کنید؛ اما انتقاد شخصی و مصداق‏سازی نکنید... وقتی شما روی شخص و مصداق تکیه می‌کنید، هم احتمال اشتباه هست، هم وسیله‏ای به دست می‌دهید برای این‌که آن زرنگ قانون‌دانِ قانون‌شکن- که من گفته‏ام قانون‌دان‌های قانون‌شکن خطرناکند- بتواند علیه شما استفاده کند...

نگاه کلان به انقلاب. اگر ما نگاه کلان به انقلاب و حادثه‏ی پدید آمدن جمهوری اسلامی بکنیم، جزئی‏نگری‏ها نمی‌تواند ما را گمراه کند. گاهی جزئی‏نگری و نگاه نکردن مسیر مستمرِ از ابتداء تا انتهاء، انسان را گمراه می‌کند؛ حتّی گاهی آدم راه را گم می‌کند، هدف را گم می‌کند. نمی‌خواهیم بگوییم جزئی‏نگر نباشیم؛ چرا، نگرش به جزئیات، یعنی همان برنامه‏ریزی؛ این را ما منکر نیستیم. برنامه‏ریزی، نگاه به فصول مختلف و بخش‌های مختلف، یعنی جزئی‏نگری. می‌خواهیم بگوییم این نگاه به بخش‌ها و اجزاء و ابعاض موجب نشود که ما غافل بشویم از نگاه به کل. چون نگاه به کل برای ما درس‏آموز است.

ایرانی با این خصوصیات... هدف انقلاب عبارت بود از ساختن یک ایرانی با این خصوصیاتی که عرض می‌کنم: مستقل، آزاد، برخوردار از ثروت و امنیت، متدین و بهره‏مند از معنویت و اخلاق، پیشرو در مسابقه‏ی جامعه‏ی عظیم بشری در علم و بقیه‏ی دستاوردها- که از اول و ازل بین آحاد بشر یک مسابقه است در دستاوردهای بشری، در علم و در بقیه‏ی خواسته‏ها و دستاوردهای بشری- برخوردار از آزادی با همه‏ی معانی آزادی. آزادی فقط آزادی اجتماعی نیست- اگرچه آزادی اجتماعی، یکی از مصادیق مهم آزادی است- هم آزادی اجتماعی مورد نظر است، هم آزادی به معنای رها بودن و آسوده بودن و آزاد بودن کشور از دست‏اندازی بیگانگان و استیلای آن‌ها- که گاهی کشور به‌ظاهر مستقل هم هست، اما زیر نفوذ است- و هم آزادی معنوی، که آن رستگاری انسان و تعالی اخلاقی انسان و عروج معنوی انسان است، که هدف أعلی‏، این است. همه‏ی کارها مقدمه برای تکامل انسان و عروج انسانی است. این باید در جامعه‏ی اسلامی خود را نشان بدهد. ایران با این خصوصیات، مطلوب انقلاب بود...

اسلام همین‏هاست. شما بپرسید که از کجای انقلاب، این خصوصیات در می‏آمد؟ کجا تدوین شد؟ من عرض می‌کنم از کلمه‏ی اسلامی. اسلام اصلاً همین‏هاست. آن کسی که غیر از این در مورد اسلام تصور می‌کند، اسلام را نشناخته. آن کسی که تصور می‌کند اسلام فقط به جنبه‏های معنوی، آن‌هم با برداشت و تلقی خاص از جنبه‏های معنوی- عبادت و زهد و ذکر و امثال این‌ها- می‌پردازد، به دنیای مردم، به لذات مردم، به خواسته‏های بشری مردم نمی‌پردازد، او اسلام را درست نشناخته؛ اسلام این‌جوری نیست. همه‏ی این چیزهایی که گفتیم؛ هم آن چیزی که مربوط به مسائل دنیائی جامعه است- مثل عدالت، مثل امنیت، مثل رفاه، برخورداری از ثروت، برخورداری از آزادی و استقلال- هم آنچه که مربوط به مسائل اخروی است؛ مثل رستگاری، تقوا، پرهیزگاری، رشد اخلاقی، تکامل معنوی انسان، در کلمه‏ی اسلامی مندرج است...

اگر مانع نبود... ما در خلأ که زندگی نمی‌کنیم، ما در یک واقعیاتی داریم زندگی می‌کنیم؛ این واقعیات چقدر برای رسیدن به این هدف‌ها کمک بود یا مزاحمت بود؟ یقیناً اگر مزاحم‌هایی که حالا می‌شمارم، وجود نداشت، رسیدن به این هدف، زمان زیادی نمی‌خواست. شاید در طول پنج سال، ده سال یک گروه متشکل قوی می‌توانستند این اهداف را برآورده کنند؛ منتها در سر راه انسان موانع وجود دارد. اساساً همین وجود مانع است که به تلاش انسان معنا و حقیقت معنوی می‌بخشد و اسمش می‌شود جهاد؛ والّا اگر مانع نبود، جهاد معنی نداشت. جهاد یعنی جد و جهد همراه با زحمت و چالش با موانع. این موانع چه بودند؟ ما دو نوع موانع داشتیم: یکی موانع درونی، یکی موانع بیرونی.

ضعف‌های ما. موانع درونی یعنی چه چیزهایی؟ یعنی آن چیزهایی که در درون خود ما انسان‌ها- چه تصمیم‏گیران‌مان، چه آحاد مردم‌مان، چه ناظرین بیرون از گود مبارزه و انقلاب- وجود دارد؛ این‌ها موانع درونی است. موانع درونی، ضعف‌هاست؛ ضعف‌های فکری است، ضعف‌های عقلانی است، راحت‏طلبی است، آسان‏گرایی است، آسان‏پنداری است؛ این گاهی اوقات خودش یکی از موانع تحقق آن چیز است. باید برآورد و تقویم نسبت به کار و مشکلات کار، مطابق با واقع یا لااقل نزدیک به واقع باشد. آسان‏پنداری هم مثل آسان‏گیری و سهل‏انگاری است؛ آن هم یکی از موانع راه است. گریز از چالش هم یکی از ضعف‌های درونی ماست....

این‌ها جلوی انقلاب ایستادند. آن‏وقت عوامل بیرونی است، که دیگر إلی ماشاءاللَّه وجود داشته است؛ همه‏ی کسانی که به نحوی از انقلاب یا از هدف‌های انقلاب متضرر می‌شدند، این‌ها جلوی انقلاب ایستادند. از امنیت یک عده‏ای متضرر می‌شوند، از عدالت یک عده‏ای متضرر می‌شوند، از نفی حاکمیت طاغوت یک عده‏ای متضرر می‌شوند، از نفی سلطه‏ی بیگانه یک جماعتی متضرر می‌شوند، از نفی استبداد یک عده‏ای متضرر می‌شوند.

سخنان رهبر انقلاب در دیدار اساتید و دانشجویان دانشگاه‌های شیراز 14/2/87

دست در دست هم. انقلاب، ما را از وابستگی سیاسی نجات داد. در راه استقلال اقتصادی هم کارهای زیادی شده است؛ اما همت همه‌ی ملت ایران از قشرهای مختلف را می‌طلبد تا کشور بتواند از لحاظ اقتصادی کاری بکند که دیگر تهدید به تحریم و محاصره‌ی اقتصادی معنا پیدا نکند. این خطاب به همه‌ی ملت است، فقط خطاب به مردم ممسنی نیست؛ همه باید دست به دست هم بدهند. این کشور سرمایه‌های انسانی فراوانی دارد؛ سرمایه‌های مادی فراوانی هم دارد. با سرمایه‌گذاری لازم، با برنامه‌ریزی درست و متین و با پشتکار و جدیت، ما خواهیم توانست در مدت یک برنامه‌ی مشخصی، کاری بکنیم که دیگر کشور در عرصه‌ی اقتصادی دنیا از تحریم اقتصادی و محاصره‌ی اقتصادی، هیچ باکی نداشته باشد. این وظیفه‌ی ملی ماست.

سخنان رهبر انقلاب در دیدار مردم و عشایر نورآباد ممسنی 15/02/87

آن روزِ نزدیک. همه‏ی نشانه‏ها مژده‏ی امید به ما می‌دهند؛ مژده‏ی پیشرفت می‌دهند؛ در همه‏ی بخش‌ها. و امیدواریم که إن‏شاءاللَّه این مژده‏ها در کمتر از یک نسل، تحقق پیدا کند و جوانان ما آن روزی را که ایران اسلامی در جایگاه شایسته‏ی خود قرار دارد، ببینند. آن روزی که ملت‌های دنیا، دانشمندان و اندیشمندان عالم احساس کنند به ایران، به زبان ایران، به فرهنگ ایران نیاز دارند برای این‌که گام‌های نویی را در مسائل علمی بردارند، این روز شدنی است... اگر ما همت کنیم و همین تلاشی که امروز مشاهده می‌شود؛ و همین انگیزه‏ای که امروز بحمداللَّه دل‌های جوانان ما، اندیشمندان ما، مردم ما مالامال از آن هست، إن‏شاءاللَّه ادامه پیدا کند- که پیدا هم خواهد کرد- آن روز خیلی دور نخواهد بود.

سخنان رهبر انقلاب در دیدار نخبگان و فرهیختگان استان فارس‏17/2/87

این برادری، از روی نیاز نیست. جمهوری اسلامی از بن دندان معتقد به اتحاد اسلامی است؛ اتحاد اسلامی به معنای همدلی ملت‌ها و همکاری دولت‌هاست. ملت‌ها بحمداللَّه با هم همدلند؛ اختلافات طائفی و فرقه‏ای و مذهبی نمی‌تواند میان ملت‌ها شکاف ایجاد کند، مگر به وسوسه‏ی دشمن. اما دولت‌ها را متأسفانه دستِ سیاست می‌تواند به این طرف و آن طرف بکشاند. ما امروز هم اعلام می‌کنیم: کشورهای همسایه برادرانِ ما هستند؛ دست دوستی و برادریِ ما به سوی این کشورها دراز است. به آن‌ها هیچ نیازی نداریم؛ این برادری، از روی نیاز نیست. ملت ایران ثابت کرده است که با توکل به خدا و با اعتماد به‌نفس بر مشکلات فائق می‏آید، اما ما اختلاف را بر خلاف مصلحت دنیای اسلام می‌دانیم.

نظر دشمن، خواست دشمن، آرزوی پلید دشمن این است که این نمونه را از مقابل چشم ملت‌های اسلامی بردارد؛ حالا یا با تهاجم سیاسی و نظامی و امنیتی و اقتصادی، یا با تهاجم تبلیغاتی و اتهام‏پراکنی. انسان نگاه می‌کند می‏بیند بعضی از قلم‏به‏مزدهای روزنامه‏نگارِ در منطقه‏ی همسایگان ما- منطقه‏ی عربی- بقدری با وقاحت درباره‏ی ملت ایران و جمهوری اسلامی می‌نویسند که انسان را به تعجب وامی‌دارند. یک اتهاماتی به ملت ایران، به جامعه‏ی اسلامی، به نظام جمهوری اسلامی متوجه می‌کنند که انسان حقیقتاً تعجب می‌کند که چقدر یک انسانی، یک قلم‏به‏مزدی، یک شخص فرومایه‏ای می‌تواند انحطاط پیدا کند که این‌جور در خدمت دشمن و در مقابل اسلام و قرآن قرار بگیرد برای مطامع حقیر دنیوی!

سخنان رهبر انقلاب در دیدار مردم لار 19/2/87

هنر قانون‌نویسی. هنر قانون‌نویسی و قانون‌گذاری، از برترین‌های نمایندگی است. قانون باید کارآمد، روان، شفاف، روزآمد و با این حال با نگاه بلندمدت،‌ دارای گستره‌ای هرچه پهناورتر و قابل ماندگاری،‌ و یک‌سره معطوف به نیازهای مردم و منافع عمومی باشد. نگرش جزئی، بخشی،‌ شخصی و یا خدای نخواسته با نگاه لجاجت‌آمیز در قانون‌گذاری، بی‌سود و احیاناً زیان‌بار است. اولویت‌ها باید ترجیح یابد، تناقض و تکرار در قوانین باید ریشه‌کن شود،‌ و از خرد جمعی و کارشناسی در تدوین قوانین بیشترین بهره گرفته شود.

هریک به‌جای خود! دو عنصر نظارت و همکاری صمیمانه،‌ در تعامل با قوای دیگر، باید دو بخش تفکیک‌ناپذیر باشند. مسؤولیت نظارتی مجلس هرگز نباید به دست اهمال سپرده شود‌ اما هرگز هم نباید نظارت مجلس به معنای رقابت با دولت و نشنیدن نیازها و ضرورت‌ها و تنگناهای آن شمرده شود. محور کار و عمل در کشور و نماد داخلی و خارجی نظام جمهوری اسلامی، عمدتاً قوه‌ی مجریه است. همه باید به آن کمک کنند و هرگاه دولتی بانشاط بیشتر و همت بالاتر و ارزش‌گرایی قوی‌تر در صحنه است، این کمک باید مضاعف گردد. متقابلاً‌ دولت باید مجلس قانون‌گذاری را راهنمای عمل خود بداند و به قوانین مجلس،‌ یک‌سره پایبند باشد و از آن تخلف نکند. بر سر دوراهی‌های اختلاف‌نظر، کارشناسانی از دوطرف، گره را بگشایند و راه درست را پیش پای هر دو طرف باز کنند. اکنون که بحمدالله دولت و مجلس را مردمی مؤمن و انقلابی و وفادار به ارزش‌ها و اصول اسلامی،‌ انباشته‌اند باید این تعامل برادرانه با رعایت حقوق قانونی از هر دو سو،‌ بیش از همیشه دیده شود.

پیام رهبر انقلاب به مناسبت آغاز به کار هشتمین دوره‌ی مجلس شورای اسلامی7/3/87

بازخوانی میراث امام. امام با سخنان خود، با رفتار خود یک هدایت مستمری را برای امت خود- برای ما مردم- به جای گذاشته است. یعنی دست امام، انگشت اشاره‏ی امام در همه‏ی پیچ و خم‌های زندگی ما را راهنمایی می‌کند و یکی از قوی‌ترین و بهترین مواریث معنوی امام، همین وصیتنامه‏ی اوست. جا دارد در برهه‏های مختلف، مردم، مسؤولان گوناگون، جوان‌ها این وصیتنامه را بازخوانی کنند؛ در این تدبر کنند...

امام در وصیت‏نامه اعلام می‌کند که این انقلاب گسترش خواهد یافت؛ دست استعمارگران را از جهان اسلام کوتاه خواهد کرد. این پیش‌گویی امام بزرگوار است. امروز به صحنه که نگاه می‌کنیم، می‏بینیم این اتفاق افتاده است. گسترش انقلاب از نظر امام از راه ایجاد فتنه در کشورها نیست، از راه لشگرکشی نیست، از راه گسترش تروریزم نیست- برخلاف برخی از انقلاب‌های دیگر- گسترش انقلاب در میان ملت‌ها از راه الگوسازی نظام جمهوری اسلامی‏است. یعنی ملت ایران نظام جمهوری اسلامی را به حدی و مرتبه‏ای برسانند که وقتی ملت‌های دیگر به این الگو نگاه می‌کنند، شوق پیدا کنند و آن راه را دنبال کنند؛ از راه ترویج معارف اسلامی و از راه صراحت در دفاع از طبقات مظلومِ دنیای اسلام و ملت‌های مظلومی که در دنیای اسلام پامال ظلم استکبار شده‏اند...

نمی‌خواهند جوان ایرانی بانشاط باشد. یک نکته‏ی دیگر در وصیتنامه‏ی امام بزرگوار هشدار به جوان‌هاست در مقابل توطئه‌هایی که هدف و آماج آن فقط جوان‌ها هستند. جوان یک کشور اگر بخواهد مثل موتور پیش‏برنده‏ای آن ملت را پیش ببرد، احتیاج دارد به این‌که سر حال، بانشاط، تندرست، قوی و دلبسته‏ی به کار و پیشرفت باشد. برای این‌که این روحیه را در جوان ایرانی از بین ببرند، تلاش می‌کنند با توطئه‏های گوناگون؛ با ترویج فساد، با ترویج فحشاء، با ترویج مواد مخدر، با باندهای هدایت‏شده، جوان ایرانی را منصرف کنند. جوان ایرانی باید به‌هوش باشد. امروز اگر مسؤولین نظام جمهوری اسلامی با مواد مخدر به‌سختی مبارزه می‌کنند، این یک جهاد بزرگ، یک حرکت بسیار عمیق در راه پیشرفت ملت ایران است. این‌ها نمی‌خواهند جوان ایرانی در کارگاه، در آزمایشگاه، در دانشگاه، در محیط علمی، در محیط کار و تلاش صنعتی و کشاورزی بانشاط باشد. آن جوانی که سرگرم مسائل شهوانی جنسی باشد یا اسیر مواد مخدر باشد، نه حال کار کردن دارد، نه حوصله‏ی فکر کردن دارد، نه نیروی کار کردن دارد، نه ابتکار دارد، نه عزم و اراده‏ی راسخ و لازم را دارد.

سخنان رهبر انقلاب در مراسم نوزدهمین سالگرد ارتحال امام خمینی(ره) 14/3/87

ولایت نماینده! قانون‌گذاری، ولایت است. یک ولایت الهی است؛ ریشه در ولایت الهی دارد؛ برخاسته و پدید آمده از ولایت الهی است. این مردم‏سالاری دینی که ما می‌گوییم، معنایش این است؛ یعنی نماینده‏ی مجلس شورای اسلامی از این طریقی که در قانون اساسی برای مجاری اعمال ولایت الهی معین شده، یک ولایتی پیدا کرده است که این شد یک تکلیف. بنابراین آنچه که در مجلس شورای اسلامی تصویب می‌شود، برای منِ شخصی و نوعی واجب‏الاتّباع است و بایستی بر طبق او عمل کنم. این مبنا، مبنای اسلامی است.

قانون ماندگار. آن‌چه که به نظرم می‏آید که خیلی مهم است، این است که روی قانون و روی نظارت- که این دو موضوع اساسیِ وظایف مجلس هست- دوستان خیلی بایستی وقت بگذارند. قانون باید جامع باشد، باید کامل باشد، باید ماندگار باشد، باید کارشناسی شده باشد، باید گره‌گشا باشد، باید ناظر به مشکلات زندگی مردم باشد. نمی‌گوییم قانونی که برای کوتاه‏مدت یک گره‏ای را باز می‌کند، لازم نیست، چرا؛ بعضی از قوانین هست که یک گره کوتاه‏مدت را باز می‌کند، چاره‏ای هم نیست، بایستی این قانون گذاشته شود- این‌جور قوانین هم داریم- لیکن طبع اکثری و طبیعی قوانین این است که ماندگار، قابل تطبیق با شرایط گوناگون، مفید، صریح، شفاف و غیر قابل تأویل باشد؛ در چارچوب همان حدود و اختیاراتی که قانون اساسی برای مجلس شورای اسلامی معین کرده.

نظارت پایدار. در مسئله‏ی نظارت هم عرض کردیم، نظارت مجلس چیز بسیار لازمی است. حالا یا با همین ابزارهای نظارتی مثل دیوان محاسبات و از این قبیل چیزها، یا خود نمایندگان مستقیماً؛ مثل سؤال‌ها و تذکرها و از این چیزهایی که ابزارهای نظارت مجلس شورای اسلامی است؛ این چیز خیلی لازم و خیلی مهمی است. منتها این وسیله‏ای نباید بشود برای معارضه‏ی دو نیرو با یکدیگر.

مردمی بمانید. آقایان و خانم‌های نماینده سعی کنند مردمی بمانند. مردمی بودن هم فقط این نیست که انسان هر گاهی یک‌بار به محل انتخابات سر بزند. البته آن خیلی لازم است، باید رفت، سرزد، با مردم ملاقات کرد، منقطع از مردم نباید شد؛ در این شکی نیست؛ اما فقط این نیست. نباید ما در جمهوری اسلامی کمک کنیم به ایجاد یک طبقه‏ی جدید، یک طبقه‏ی برخوردارِ اشرافیِ جدید. نباید بگذاریم این کار انجام بگیرد. این هم با دستور و حکم و فرمان حاصل نمی‌شود، با دل، با ایمان، با انگیزه، شدنی است.

سخنان رهبر انقلاب ‏در دیدار نمایندگان مجلس هشتم ‏21/3/1387