بسم الله الرّحمن الرّحیم (۱)

 از جناب آقاى مولوى منصور ‌-برادر بسیار عزیزمان- و از همه‌ی برادران مجاهد افغان که به‌عنوان نمایندگى تشریف آورده‌اید براى تسلیت به ملّت ایران در این مصیبت سنگین و اندوه‌بار، صمیمانه تشکّر میکنم. ملّت افغانستان و قضیّه‌ی افغانستان براى امام عزیزمان (قدّس ا‌لله‌ نفسه الزّکیّة) یک قضیّه‌ی مهم بود، ایشان تا لحظه‌ی آخر ایستادند. ما در کشورمان صدمات قابل توجّهى را تحمّل کردیم به‌خاطر ملّت افغانستان و گفتیم که ملّت افغانستان باید سرنوشت خود را خود به دست بگیرد. از خدا میخواهیم که به شماها کمک کند تا بتوانید براى آینده‌ی افغانستان یک بنا و پایه‌ی خوبى پایه‌گذارى کنید. ما معتقدیم این ممکن است. ما به‌هیچوجه مأیوس نیستیم. ما عقیده داریم مجاهدین با همان اراده‌اى که توانستند دشمن را بیرون کنند، خواهند توانست یک دولت خوبى به وجود آورند. علاج امروز افغانستان اتّحاد است. برادران ائتلاف و خارج از ائتلاف، همه باید وحدت کنند. ما شما را از خودمان میدانیم. ما راه امام را در همه‌ی هدفها، از جمله قضیّه‌ی افغانستان، ادامه خواهیم داد.