بیانات در دانشگاه دریایی امام خمینی(ره) و دانشگاه دریایی سپاه

بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم‌
 
اوّلاً به همه جوانان فارغ‌التّحصیل عزیز دانشگاه دریایی امام خمینی و دانشگاه علوم و فنون دریایی سپاه، همچنین به دانشجویان عزیزی که امروز از هر دو دانشگاه سردوشی گرفتند، صمیمانه تبریک عرض میکنم. از فرماندهان این دو نیرو و از فرماندهان مراکز تحصیلی و استادان و کارکنان و همه دست‌اندرکاران این تربیت علمی و نظامی نیز صمیمانه تشکّر میکنم.
 
شما فرزندان عزیز من و جوانان برومند این کشور، فرصت بسیار مغتنم و مهمّی را در یکی از فصول برجسته عمر خودتان به دست آورده‌اید تا بتوانید در کسوت نظامی و با آیین مردانگی اسلامی، در خدمت اسلام و ایران و این ملت بزرگ باشید و در حراست از مرزها و انجام وظایف قانونی، خود را آماده کنید. امتیاز دوره شما - چه آنهایی که دوره را به پایان بردند، چه آنهایی که سردوشی گرفته و نظامیگری را آغاز کرده‌اند - این است که در سال نامگذاری شده‌ی به نام امام بزرگوار اتّفاق افتاده است؛ این برای شما فراموش نشدنی است. امام عزیز ما - آن کسی که نه فقط ملت ایران، بلکه بسیاری از ملتهای دیگر دلهایشان به یاد او میتپد و سخنان و آموزشها و سیره عملی او برای آنها درس است - یک انسان نمونه برای همه قشرها، از جمله برای نظامیان بود. من اگر بخواهم این بُعد از شخصیت آن مرد بزرگ را به شما عرض کنم، باید بگویم او مظهر تقوا و نظم و شجاعت بود؛ همین سه عنصری که برای شما جوانان عزیز نظامی باید در طول دوران خدمت، یک درس ماندگار باشد.
 
تقوا در زندگی امام بزرگوارِ ما صرفاً به معنای انجام کارهای عبادی نبود؛ تقوا در همه امور بود. تقوا یعنی مراقب درستىِ کار و عمل؛ بخصوص در آن‌جایی که به مسائل مهم ارتباط مییابد. درس و معاشرت و حضور در مرکز تحصیلی و حضور در میان جامعه و خانواده و محیطهای زندگی هم مظهر تقواست. در همه اینها شما به عنوان یک جوان برگزیده - که برای یکی از مهمترین کارهای این کشور انتخاب و پذیرفته شده‌اید - باید آن را در مقابل خودتان قرار دهید. تقوا یعنی مراقبت از رفتار و گفتارتان، با همان روحیه نوآوری و ابتکار و فعّال بودن و نشاط جوانی. وقتی تقوا با روحیه جوانی و به کار بردن استعدادهایی که در شما وجود دارد، همراه شود، معجزه‌ها خواهد آفرید.
 
نظم هم مهم است. حیات و جان یک مجموعه نظامی، با نظام است. منظور من از نظم و انضباط، صرفاً ظواهر خشک و بیروح نیست؛ روح نظم‌پذیری مهمّ است. نظم یعنی قرار دادن احساسات و خواسته‌های گوناگون در کنار اراده پولادینِ یک انسان نظامی و در چارچوب مقرّرات و آیینهایی که میتواند رفتار او را کارآمد کند: نظم در کلاس، در محیط ورزش، در محیط رزم، در مقابله با دشمن.
 
شجاعت، یعنی همان عنصر کارآمدی که ملت ایران را از دوران خاموشی و ذّلت و توسریخورىِ جهانی به دوران زندگی در عرصه مقتدای ملتها منتقل کرد. شما بدانید ملتها در همه ادوار تاریخ، هر ضربه‌ای که میخورند، از احساس ضعف و ذلّت و انهزام درونی است؛ هر کامیابی هم که به دست می‌آورند، از قدرت ابتکار و شجاعت و مرعوب نشدن در مقابل قدرتهای استکبارىِ مرعوب کننده است. امروز قدرتهایی که میخواهند باج‌بگیر همه دنیا باشند و ژاندارم همه مناطق عالم به شمار آیند؛ قدرتهایی که برای ملتها حقّ حیات و حقّ انتخاب قائل نیستند؛ قدرتهایی که همه ارزشهای شیرین را برای خودشان و نه برای انسانها میخواهند؛ در سایه مرعوب کردن است که میتوانند این مقاصد شیطانی را محقّق کنند. ملت ایران مرعوب نشد. رهبر عظیم‌الشّأن و بی‌نظیر ما در دوران انقلاب و در طول حیاتش مرعوب نشد. این درس برای ملت ایران ماند. قدرتهای استکباری به انواع شیوه‌ها میخواهند ملتها و دولتمردان و مسؤولان و نظامیان و آحاد ملت را در مقابل هیمنه خودشان دچار رعب و تردید کنند. یک ملت اگر دچار تردید شد، رفتنی و پامال شدنی است.
 
امروز دنیا با اراده‌های تربیت نشده انسانهایی میگردد که از معنویّات و انصاف و عدالت بویی نبرده‌اند. به صحنه خونین منطقه بالکان نگاه کنید، ببینید مسلمانان در آن‌جا چه وضعیتی دارند! حملاتی که از سوی امریکا و متّحدانش به یوگسلاوی میشود، جنگ بین دو انگیزه اقتدار است و به مسلمانان هیچ ارتباطی ندارد. نباید گمان کرد که این حملات به دفاع از مسلمانان دارد انجام میگیرد؛ به دلیل این‌که اوّلاً در طول مدت حمله، روزبه‌روز وضع مسلمانان در «کوزوو» بدتر شده و هیچ بهبودی در کار آنها حاصل نشده است؛ ثانیاً این حملات گاهی خودِ آنها را هدف گرفته است. وضع مسلمانان، وضع ملتهای مستضعف و هر جا که چنگال قدرتمندان عالم بتواند چیزی را هدف خود قرار دهد، وضع رقّتباری خواهد بود. تنها راه نجات ملتها، اتّکای به خود، استقلال کامل و فراهم آوردن عناصر بقا و اقتدار در خود است؛ نه فقط اقتدار ظاهری و مادّی، بلکه اقتدار معنوی و روحی و فکری و ارادی.
 
امروز شما جوانان عزیز یکی از بهترین فرصتها را برای این کار در اختیار دارید و آن، محیط آموزش نظامی است. عزیزان من! به شما توصیه میکنم که از این فرصت جوانی حدّاکثر استفاده را در این مراکز نظامی بکنید: آموزش، تقویت اراده، تقویت جسم، تقویت روح، تقویت فکر و اندیشه و آمادگی کامل برای انجام دادن وظایف بزرگی که با آن مواجه هستید. امروز خوشبختانه نیروهای مسلّح نظام جمهوری اسلامی ایران - ارتش و سپاه - درمیان مردم محبوبند. نظامیان مردمی، نظامیان خدایی، نظامیان مدافع از اسلام، عنوانهایی است که بر شما اطلاق میشود. من از رفتار و روحیه و کار شما خرسندم؛ اما به شما عرض کنم، باید روزبه‌روز خودتان را کاملتر کنید و گامهای بلندتری بردارید. راه پیشرفت بشر، بن‌بست و مسدود و تمام شدنی نیست. باید سطح دانش و انضباط و تقوا و نظم را تا آخرین تلاشهای خودتان بالا ببرید و آنها را روزبه‌روز بهتر کنید.
 
امیدواریم خداوند متعال همه شما را مشمول توفیق کند؛ شهدای عزیز را با اولیایشان محشور فرماید؛ شهید عزیز سرافراز ما، امیر سپهبد صیّاد شیرازی را - که چهلمین روز شهادت او همین روزهاست - با پیغمبر محشور کند و خانواده‌های شهیدان و جانبازان عزیز و خانواده‌هایشان را مشمول الطاف پروردگار قرار دهد.
 
والسّلام علیکم و رحمةاللَّه و برکاته‌