بیانات در دانشگاه افسری نیروی زمینی ارتش

 بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم‌

 اوّلاً به فارغ‌التّحصیلانِ عزیزِ دانشگاهِ باشرف و باعظمتِ افسری، که بحمداللَّه توفیق پیدا کردند این دوره را بگذرانند؛ همچنین به دانشجویان عزیزی که توانستند سردوشی بگیرند و کارِ تحصیلىِ خود را به سَمت نتایج افتخارآمیز آغاز کنند، تبریک عرض میکنم. به اساتید و مسؤولان و مدیران امورِ دانشگاهی و نظامی این مرکز آموزشی هم، که بحمداللَّه توفیق خود را در چهره شما جوانان برومند نشان میدهند، تبریک میگویم. اگرچه بحمداللَّه همه مراکز نظامی ما از جهت این‌که از ایمان و کارآیی و سابقه مجاهدت در دوران جنگ تحمیلی سرشار است، مایه ابتهاج و سُرور است و دیدار آنها انسان را شادمان و خرسند میکند؛ ولی دانشگاه افسری، از این جهت، از همه مراکز نظامی ما، پیش‌تر و شیواتر است.

 دانشگاه افسری، مرکز پرورش جوانانی است که تصمیم گرفته‌اند در صف پرافتخار دفاع از میهن عزیز و انقلابِ شکوهمند خود قرار گیرند. و این بسیار باارزش است. امروز، بحمداللَّه نیروهای نظامی ما - چه سپاه و چه ارتش - و همچنین نیروهای مردمیای که به صفوف جهاد پیوسته‌اند - یعنی بسیج - وضع استثنایی دارند. این، مبالغه نیست؛ بیان یک حقیقت است. این، به برکت انقلاب و اسلام و به برکت تجربه پررنج، اما پرشکوهِ جنگ تحمیلی است.

 ارتش ما امروز یک ارتشِ سربلند و باافتخار و باایمان است. امروز بحمداللَّه هم ظواهری که در ارتشهای دنیا مورد اهتمام و توجه است در ارتش ما وجود دارد و هم ایمان، مجاهدت، تقوا و فداکاری. بالاتر از همه اینها، ارتش ما یک ارتش مردمی است. ظواهر خوب است، اما کافی نیست. روزی ظواهرارتش ایران خوب بود و خیلی به آن میرسیدند؛ اما در لحظه حسّاس و وقتی که دشمن در سالهای ۱۳۲۰ شمسی به مرزهای این کشور حمله کرد، ارتش، کمترین مقاومتی نکرد. ادّعایی که سردمداران رژیم فاسد پهلوی میکردند و میگفتند که «ما به ارتش رسیدگی و ارتش را اداره کرده‌ایم»، رسواییهایش در آن لحظه حسّاس آشکار شد. به خیال خود، ارتش را با خرج زیاد درست کردند؛ اما سودش برای کشور، برابر صفر بود؛ چون از این مملکت دفاع نکردند.

 اما ارتش دوران حکومت اسلامی و نظام سربلند جمهوری اسلامی، در میدانهای نبرد، مردانه ایستاد، مقاومت و فداکاری کرد و شهدای بزرگی داد. همین روزها سالگرد شهادت چند نفر از سردارانِ بزرگِ ارتش و سپاه است. سرداران ارزشمندی در نیروهای سه گانه ارتش در دوران جنگ تحمیلی - قبل از آن و بعد از آن - به برکت اسلام فداکاری نمودند و نام خود و نام ارتش را درخشان و جاودانه کردند. امروز هم که شما ارتش جمهوری اسلامی را نگاه کنید، بحمداللَّه پُر است از افسران مؤمن و سربلندی که افتخار میکنند از میهن اسلامی خود دفاع کنند؛ افسرانی که از دشمن نمیترسند، اما دشمن از آنها میترسد. امروز ارتش و سپاه و نیروی عظیم بسیجِ مردمىِ ما، از دشمنان یاوه‌گوىِ پرگوی و از این ببرهای کاغذی، ذرّه‌ای ترس در دل ندارند؛ اما دشمنان، حقیقتاً از این نیروی عظیم میترسند. اظهاراتشان هم این را نشان میدهد.

 ما، ارتش، سپاه و نیروهای مسلّح نظامی و انتظامیمان را مورد توجّه قرار میدهیم و به آنها رسیدگی لازم را میکنیم. آنها از شریفترین اعضای نظام جمهوری اسلامیاند. اما سعی ما بر این است که هرچه بتوانیم، اتّکای این نیروی عظیم را به بیرون از این مرزها کمتر کنیم. لذا، خریدهای خارجی ما خیلی کمتر از کشورهایی است که در حاشیه خلیج فارسند، و به قدر یکی از شهرستانهای ایران سربلند و بزرگ هم نیستند. آنها بیشتر از ما خرید خارجی میکنند؛ اما بیهوده. مگر ابزار، هواپیما و تانک، میتواند یک کشور و یک ملت را نجات دهد!؟ اراده‌ها و انسانها هستند که میتوانند از میهنها، ارزشها و ملتها دفاع کنند. آنها به‌خاطر سوء سیاستها و فسادِ دولتهایشان، فاقد این عامل بزرگند. مدام پول خرج میکنند و کمپانیهای ساخت سلاح را از ورشکستگی نجات میدهند؛ اما به زیان ملتشان و منطقه. در عین حال، فریاد آنها و اربابان حیله‌گر و پرترفندشانْ بلند است که «جمهوری اسلامی نظامیگری میکند!»

 افتخار ملتی با شصت میلیون جمعیت، با تاریخی درخشان، با انسانهایی بزرگ، با حکومتی مردمی و با تجربه مجاهدتی که چشم انسانها را در همه جای دنیا خیره کرده، این است که بتواند از خود دفاع کند، که البته میتواند. آری؛ ما قدرتِ دفاع از خود را در مقابل سگهای هرزه‌گرد و گرگهای خون‌آشام تقویت میکنیم؛ اما به کوری چشم قدرتها و کمپانیهای صهیونیستی عالم، وابستگیمان را به خارج کم میکنیم. خودمان میسازیم و خودمان پدید میآوریم و به فضل پروردگار، خوبش را هم پدید میآوریم. آنها سالهای متمادی ضعفهای خود را در زیر شعارهای دروغین پنهان کردند.

 امروز بعضی از کشورهای حاشیه خلیج فارس، بزرگترین خیانت را به تاریخ خود و تاریخ کشورهای عربی مرتکب شدند. یعنی اسرائیل را که غاصب یک کشور اسلامی و یک ملت عرب است، در غصب و در ظلمش تأیید کردند و از آن حمایت نمودند. شناسایی اسرائیل، یعنی این! آنها تحریمهای اسرائیل را برطرف میکنند و این خیانت به ملتهای اسلامی و ملتهای عرب، و بزرگترین خیانت به ملت فلسطین است. آیا حکومتهای کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس، از این خیانت خواهند گذشت؟ آیا ملتهای این کشورها، از خیانتِ سردمداران اغماض خواهند کرد؟

 حقایق عالَم با بازیهای سیاسی و پیشامدهای فصلی و موسمی، تغییرپذیر نیست. فلسطین متعلّق به فلسطینیان است. حکومت صهیونیستی یک دولت غاصب و دروغین است. اسرائیل هیچ شهروند حقیقی جز مردم بومی فلسطین ندارد. آنهایی که از اطراف دنیا جمع شده‌اند تا خانه فلسطینیان را تصاحب کنند، به همّت ملتهای مسلمان، روزی مجبور خواهند شد که این خانه را به صاحبانش مسترد کنند. آن روز ممکن است زود یا دیر باشد؛ اما حتمی و آمدنی و تخلّف‌ناپذیر است.

 این، مواضع ماست. ما یک ملت آزاد و مستقل هستیم. ما میاندیشیم و عمل میکنیم. ما نگاه نمیکنیم که این و آن چه میگویند، تا دستورالعمل خود را از گفته قدرتها انتخاب کنیم. ما مصالح ملت و کشور و بینشِ درست و استدلالِ صحیح را چراغِ راهِ خودمان قرار میدهیم. اتّکای ما به خدا و به این ملت بزرگ است و شما نیروهای مسلّح، بازوان نیرومند و پنجه‌های قوىِ این ملتِ بزرگ هستید. خودتان را بسازید. جوانان عزیز! فرزندانِ عزیزِ من! خودتان را با علم و عمل بسازید. دانشجویان! افسرانِ جوان! هر چه میتوانید، ایمان و دانشِ نظامی و انضباط و اخلاص و شجاعت را در خودتان تقویت کنید. نقش شما، نقش شرافتمندانه و بزرگی است. افتخار شما، یک افتخار بیبدیل است.

 امیدوارم خداوند متعال، شهدای عزیز ارتش جمهوری اسلامی و سپاه پاسداران و بسیجِ مردمی و همه شهدای عزیزِ این ملت و همه خدمتگزارانِ نیروهای نظامی و انتظامی را مشمول لطف و رحمت خود قرار دهد.

 والسّلام علیکم و رحمةاللَّه و برکاته.