بسم الله الرّحمن الرّحیم

خداى بزرگ را سپاسگزارم که به حول و قوّه‌اش، ریاست جمهورى اسلامى ایران، یک دوره‌ى کامل دیگر را طى کرد و ملّت بزرگ ایران توفیق آن یافت که سربرافراشته و مصمّم، به انتخابى دیگر دست یازد و یک بار دیگر قدرت و اراده‌ى ملّى را در گزینش رئیس‌جمهورِ اسلامى کشور کهن و بلندآوازه‌اش، در برابر چشم مردم دنیا به نمایش گذارد.

خداى بزرگ را حمد و سپاس که در دوره‌ى چهارساله‌ى گذشته، عزّت و اقتدار معنوى جمهورى اسلامى ایران را که ناشى از لطف و تأیید الهى و مرهون عنایات و توجّهات حضرت ولىّ‌الله‌الاعظم (روحى فداه) و منقّش به نام ماندگار و پُرافتخار امام راحل است، استمرار بخشید و در دنیاى طوفانى این چندساله که لبریز از حوادث بزرگ بود و شگفتى‌هایى چون دگرگونى نظام دوقطبى جهانى و آغاز فروپاشى ابرقدرت‌هاى افسانه‌اى و تغییرات عمده در جغرافیاى سیاسى عالم و جنگها و فتنه‌ها و وقایع خونین به همراه داشت، ایران عزیز را در سایه‌ى امن و امان خویش از گزند حوادث مصون داشت و به حکمت و تدبیر الهى محفوف(۱) فرمود. و خداى بزرگ را حمد و سپاس که ملّت عزیز ایران را به لطف و رحمت خود مطمئن و دلگرم فرمود و توطئه‌هاى خنّاسان را که در قالب شبکه‌ى تبلیغاتى صهیونیستى و استکبارى سعى خود را بر شکستن روحیه و مقاومت ملّت ایران متمرکز کرده‌اند، همواره نقش ‌بر آب ساخت و دلهاى مؤمن و حق‌جوى این امّت پیشرو را به صدق وعده‌ى الهى مستحکم نمود و ملّت ایران در هر جا که حضور او و رأى او براى انقلاب و نظام جمهورى اسلامى لازم بود، با حضور و اعلام رأى خود دشمن را ناکام ساخت و به نداى الهى لبّیک گفت و در گزینش رئیس‌جمهور، با هوشیارى و انگیزه و حسّاسیّت به پاى صندوق رأى آمد و به وصیّت امام و مرشد و معلّم بزرگش عمل کرد و خداى بزرگ را سپاس که در این نوبت نیز رأى مصیب(۲) ملّت، مسئولیّت را به دستهاى تواناى مردى سپرد که در میدانهاى دشوار، لیاقت و امانت و صلاح و کاردانى و برجستگى او را آزموده است. مردى بزرگ از سابقینِ اوّلینِ انقلاب و از حواریّین و انصار دیرین امام؛ عالِمى متفکّر، سیاستمدارى هوشمند، فقیهى زمان‌شناس، مجاهدى خستگى‌نشناس، برادر مهربانى براى ضعیفان و مدیر کاردانى براى کشور.

اینجانب ضمن تبریک به ملّت عزیزمان براى این حُسن انتخاب و با معرفت به مقام و مرتبت والاى شخصیّت برجسته و چهره‌ى منوّر نظام جمهورى اسلامى و رکن رکین انقلاب و بازوى توانا و زبان گویاى آن، جناب آقاى هاشمى‌رفسنجانى (دام‌ عُلاه)، رأى ملّت را تنفیذ و ایشان را به ریاست جمهورى اسلامى ایران منصوب میکنم. بدیهى است که تنفیذ اینجانب نیز مانند رأى ملّت تا زمانى است که ایشان در همان صراط مستقیم و منهاج قویمى(۳) قدم برمیدارند که سالهاى عمر بابرکت خود را در طىّ مراحل نورانى آن گذرانیده‌اند؛ یعنى راه دفاع از اسلام ناب محمّدى (صلّى الله‌ علیه و آله) و مجاهدت براى تحقّق حاکمیّت کامل قرآن و عمل به شریعت و حمایت از محرومان و مستضعفان و کوشش براى ریشه‌کن کردن فقر و تبعیض و استقرار عدالت اجتماعى و تمسّک به اصول پایدار انقلاب اسلامى، که البتّه همواره چنین خواهد بود.

این فرصت را مغتنم شمرده، رئیس‌جمهور محترم و برادر گرامى خود را به آنچه توصیه‌ى همه‌ى انبیا و اولیا و مؤمنین است توصیه میکنم، یعنى رعایت تقوا، و بى‌اعتنائى به زخارف(۴) دنیا، و دوام ذکر الهى، و اعتماد به قدرت حضرت احدیّت، و ناچیز شمردن قدرت خود و همه‌ى قدرتمندان مادّى در برابر قدرت کامله‌ى الهى، و مهربانى با بندگان خدا، و حُسن سلوک با مردم بخصوص قشرهاى ضعیف که نیروهاى همیشه در صحنه‌ى انقلاب و صمیمى‌ترین یاران آن هستند، و حفظ موضع مستحکم همیشگى خود در برابر دشمنان و مخالفان و بدخواهان، و نیز به گزینش همکاران و مدیرانى که این معیارها را در آنان بازشناخته و ثبات قدم، استحکام روحیه و استقامت فکر آنان را آزموده باشند.

در پایان با ابتهال و تضرّع از خداوند متعال مسئلت میکنم که توفیق و تأیید خود را شامل حال ملّت عزیز و مسئولین گرامى نموده، گامهاى دولت و ملّت را به سوى هدفهاى والا و تأمین سعادت همگانى استوار فرماید.
 

والسّلام علیکم و رحمة ‌الله و برکاته
سیّدعلى‌خامنه‌اى            
۱۳۷۲/۵/۱۲