پایگاه اطلاع‌رسانی حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، با گذشت دو هفته از پایان سفر معظم‌له به قم، بیانات ایشان را در دیدارهای  انجام شده در این سفر، به ترتیب تاریخی بازخوانی می‌کند.

سخنرانی در دیدار مسئولان اجرایی قم 5 آبان‌ماه 89

خدمت به قم، خدمت به آبروی جمهوری اسلامی

رسیدگی به اولویت‌های اجرایی قم

برخورد مسئولان رده‌های مختلف دستگاه‌ها با مردم

دستگاه‌های دولتی مواظب باشند

خدمت به قم، خدمت به آبروی جمهوری اسلامی
قم در دوران حاکمیت طاغوت مبغوض بود. مبغوض بودن آن هم درست به دلیل امتیازات معنوی و واقعی این شهر بود؛ به دلیل تدینشان... بعد از انقلاب توجه خاصی شد، اقبال خاصی به قم شد؛ لیکن حقاً و انصافاً - همان طوری که گزارش کردند و بنده هم این گزارش را تصدیق میکنم - از پنج سال پیش به این طرف، حرکت برای عمران قم و کمک به آبادانی این شهر بیشتر شد، سریعتر شد، یک رشد چشمگیری پیدا کرد؛ که خوب، این مغتنم است؛ منتها باید ادامه پیدا کند.

اگر این همت و این شوق و این علاقه‌ای که امروز مسئولان محترم نسبت به مسائل قم ابراز میکنند، ادامه پیدا کند، این امید وجود دارد که ان‌شاءالله عقب‌ماندگی‌های متراکم گذشته بمرور جبران شود؛ و این برای کشور مهم است. خدمت به قم فقط خدمت به یک شهر نیست؛ خدمت به کشور و آبروی کشور است؛ چون اینجا پایگاه انقلاب است، پایگاه روحانیت است، بزرگترین حوزه‌ی علمیه در اینجا مستقر است، شخصیتهای برجسته‌ی علمی و دینی در این شهر مستقرند، مورد توجه انظار عمومی عالم است. شما ملاحظه کنید در همین چند روز همه‌ی دستگاه‌های تبلیغاتی دنیا متوجه قم و مردم قم و روحانیت قم بودند؛ این نشانه‌ی اهمیت این شهر است، مرکزیت این شهر است. بنابراین خدمت به این شهر، خدمت به آبروی جمهوری اسلامی است.

رسیدگی به اولویت‌های اجرایی قم
البته امکانات دستگاه‌های دولتی، امکانات محدودی است - امکانات نامحدودی نیست - لذا باید اولویتها را در نظر گرفت. همیشه همین جور است؛ باید نگاه کرد، دید اولویتها کجاست؛ و این یکی از اولویتهاست.
همین مسئله‌ی آب برای قم که مسئله‌ای بسیار اساسی و حیاتی است.
مسئله‌ی مناطق محروم قم که اشاره شد بسیار مهم است باید با رویکرد امور رفاهی، بهداشتی، آموزشی و خدماتی، یک فکر اساسی برای این محلات بشود؛ یک حرکت دفعی انجام بگیرد تا بعد ان‌شاءالله به روال معمولی بیفتد.
یکی از مسائل قم، مسئله‌ی بهداشت و درمان است؛ شنیدم از بخشهای مورد نیاز، بخش زنان است در امر درمان، که باید ان‌شاءالله به این مسئله توجه شود.

مسئله‌ی صنایع دستی شهر قم - که من در سخنرانی روز اول هم به آن اشاره کردم - مهم است. از سابق که ما قم بودیم و قبل از آن، این شهر معروف بود به صنعت بسیار زیبا و فاخر فرشبافی؛ این بایستی کمک شود. این امکانی است در این شهر، امکان بسیار مهمی هم هست.
مسئله‌ی صنعت را اشاره کردند؛ خیلی خوب است. در خصوص مسئله‌ی کشاورزیِ اینجا شنیدم که بناست از منطقه‌ی تهران و ورامین مبالغی آب به سمت منطقه‌ی کشاورزی مسیله جاری شود؛ که این از طرحهای دولت بوده است و از قبل تصمیم گرفته‌اند؛ بسیار کار خوبی است، بسیار کار مهمی است؛ ان‌شاءالله اینها انجام بگیرد. بحمدالله در این دولت کارهای بزرگی انجام گرفته است. در دولت نهم و دهم - همان طور که اشاره شد - کارهای باارزشی انجام گرفته است؛ چندین برابر کارهائی که قبلاً انجام گرفته بود؛ لیکن در عین حال نیازها همچنان وجود دارد. نیازها کاهش پیدا کرده است، لیکن تلاشهای بیشتری لازم است تا اینکه این نیازها بکلی برطرف شود؛ این به عهده‌ی شماهاست.

برخورد مسئولان رده‌های مختلف دستگاه‌ها با مردم
یکی از چیزهائی که خیلی مهم است، برخورد مسئولان رده‌های مختلف دستگاه‌ها با مردم و با مراجعین است؛ روی خوش، روی خوش. گفت:
چون وا نمیکنی گرهی خود گره مباش‌
ابرو گشاده باش چو دستت گشاده نیست‌

گاهی یک مسئولی نمیتواند توقعی را که از او هست، انجام دهد. یک دستگاهی اعتباراتش کم است، امکاناتش کم است؛ مانعی ندارد؛ اگر چنانچه به قدر توان اما با روی خوش، با ابروی گشاده، با آغوش باز و صمیمانه با مردم برخورد شود، مردم خشنود میشوند، راضی میشوند. گاهی به دفتر ما در تهران مراجعاتی میشود. کسی درخواستی دارد، برای ما عملی نیست. میگویند بله، درخواست شما رسید، اما نمیتوانیم این کار را بکنیم؛ یا خلاف قانون است، یا مشکلات دیگری دارد. آن طرف میگوید من همین اندازه که شما به درخواست من توجه و رسیدگی کردید، راضی‌ام؛ ولو این کار انجام نگرفته. با مردم ابروگشاده باشیم؛ این از مهمترین کارهائی است که بر عهده‌ی ماست، بر عهده‌ی همه‌ی مسئولین است.

دستگاه‌های دولتی مواظب باشند
من مجدداً از همه‌ی شما مسئولین محترم که در این شهر مستقرید - استاندار محترم، مسئولین گوناگون - تشکر میکنم و مطلبی را که روز اول هم گفتم، اینجا تکرار میکنم: دستگاه‌های دولتی مواظب باشند؛ اگر چنانچه بر سر یک مسئله‌ای بین خودشان اختلافی هست، نگذارند این اختلاف دودش به چشم مردم برود؛ با مردم تماس پیدا نکند.