بسم اللّه‌ الرحمن الرحیم

اناللّه‌ و انا الیه راجعون

خبر تأسف و تأثرآور رحلت عالِم متقی مهذب و فقیه ارزشمندِ متعهد، حضرت حجت‌الاسلام والمسلمین، مرحوم آقای حاج میرزا محمد باقر آشتیانی ـ رحمة‌اللّه‌ علیه ـ موجب نگرانی و تألم شد. اینجانب ایشان را از جوانی می‌شناختم. و آنچه از ایشان دریافتم تقوا و صفای باطن و اخلاق کریمانه و اشتغال به علم و عمل بود. خاندان محترم ایشان از اساتین[۱]فقاهت و چهره‌‌های بارز بین علما و فقها بودند. و خدمت‌ها به علم و حوزه‌های علمیه نمودند «فجزاهم اللّه‌ عن الاسلام خیراً».

اینجانب فقدان این بزرگوار را به حوزه‌های علمیه و علمای معظم، خصوصاً علمای اعلام تهران ـ دامت برکاتهم ـ و به خاندان و بستگان محترمشان تسلیت عرض، واز خداوند تعالی برای ایشان رحمت و غفران، و برای بازماندگانشان صبر و سلامت، و برای علمای اعلام سعادت و صحت، و برای اسلام بزرگ قوّت و قدرت، و برای مجاهدان در راه خدا پایداری و استقامت، و برای شهدای جبهه‌ها و غیرجبهه‌ها علوّ مقام و عظمت، و برای بازماندگانشان شکیبایی و کرامت، و برای مفقودین و اسرا رجوع به اوطانشان با سرافرازی و شهامت، خواستارم. و امیدوارم با دعای خیر حضرت بقیة‌اللّه‌ ـ ارواحنا لمقدمه الفداء ـ این کشور اسلامی از شرّ اجانب محفوظ باشد.

۱۱ ذی‌الحجه ۱۴۰۴

روح‌اللّه‌ الموسوی الخمینی