وجود الگوهای برجسته برای بسیجیان عرصهها[ی حضور بسیج] بىپایان است. عرصهها هیچ محدودیّتى ندارد. عرصهى دفاع، عرصهى سیاست، عرصهى سازندگى، عرصهى اقتصاد، عرصهى هنر، عرصهى علم و تحقیق، تشکّلهاى مذهبى، عزادارىها؛ همهجا و همهجور؛ اینها عرصههاى حضور بسیج است؛ همهجا در همهى این مراکز هم ما الگو داریم؛ الگوهاى برجستهاى داریم که اینها نشان دادند که برجستهاند، بزرگند. در جنگ سرداران بزرگى داشتیم، شخصیّتهاى برجسته؛ حالا بعضىها نخبهى علمى بودند، آمدند در جنگ شدند سرباز و فعّال و تفنگبهدست؛ مثل مرحوم شهید چمران. چمران یک نخبهى علمى بود، نخبهى هنرى هم بود؛ خودش به من میگفت: من در عکّاسى هنرمندم. آمده بود جنگ، لباس نظامى پوشیده بود، شد نظامى؛ [امّا] قبل از اینکه وارد این میدان بشود، نخبه بود. بعضى قبل از اینکه وارد این میدان بشوند نخبه نبودند، این میدان آنها را به فلک رساند؛ مثل اوستا عبدالحسین بنّا، که یک شاگرد بنّا بود؛ وارد میدان جنگ شد، رسید به خورشید، اوج گرفت، نخبه شد، آن هم چه نخبهاى! اینها برجستهاند. ما در علم و تحقیق نخبههاى برجستهاى داریم، مثل مرحوم کاظمى آشتیانى که این سلّولهاى بنیادى و این تشکیلات عظیم را راه انداخت و انسانهاى زیادى را تربیت کرد - همکارانش هم همانجور هستند؛ امروز هم بحمدالله این حرکت ادامه دارد - یا مثل شهید شهریارى؛ که این روزها اسم شهید شهریارى را مىآوریم، چون این روزها سالگرد شهادت او است؛بقیّه هم همینطور: رضایىنژاد، علىمحمّدى، احمدى روشن؛ اینها نخبگانى بودند در وادى علم و تحقیق که بسیجىوار کار کردند؛ شهید شهریارى بسیجىوار کار کرد. آن روزى که درها را به روى ملّت ایران خواستند ببندند - با آن شیوههایى که حالا خیلىها از آحاد مردم در تلویزیون، در خبرها چیزهایى را شنفتند، خیلىها هم پشت پرده است که بعدها روشن خواهد شد که چقدر خباثت کردند - که محصول این رادیوداروها به دست مردم نرسد و جمهورى اسلامى دچار مشکل بشود و گفتند «نمیفروشیم» که این مرکز تهران تعطیل بشود، اینها - مرحوم شهید شهریارى - هم مشغول کار شدند، تلاش کردند، که بعد آمدند به ما گفتند که توانستیم بیست درصد را تولید کنیم، بعد هم آمدند به ما اطّلاع دادند که ما لولهى سوخت و صفحهى سوخت را هم ساختیم؛ دشمن [متحیّر] ماند. این کار کار بسیجى بود؛ این کار کار معمولى نبود. در همهى این میدانهایى که ذکر کردیم، هزاران انسان بزرگ بودند و هستند و تلاش کردند که بعضى را اسم آوردیم.1393/09/06
پیشنهاد فروش اورانیم غنی شده 20 درصد به ایران بعد از دستیابی به آن نکتهای را مدیر محترم [گروه صنعتى مپنا ] - آقای علیآبادی - در صحبتشان گفتند که مورد تأیید من هم هست و به این نکته هم بنده همیشه توجّه کردهام؛ ایشان گفتند که هر جایی که ما به توانایی دست پیدا کنیم، آنجا تحریم از بین میرود؛ راست هم میگویند. تحریم مال آنجایی است که دست شما بسته است. در هر بخشی که شما بتوانید از خودتان تحرّک و پیشرفت نشان بدهید، طرف احساس میکند تحریم یک کار لَغوی است، کار بیهودهای است، کار ابلهانهای است؛ مثال واضح آن همین موادّ اورانیوم غنی شدهی بیست درصد است که ما برای این نیروگاه تحقیقاتی تهران نیاز مبرمی داشتیم. ذخیرهی کشور داشت تمام میشد، این نیروگاه میخوابید، رادیوداروها که مورد نیاز بود و در اینجا تولید میشد، از دسترس مردم دور میشد؛ مسئولین در تلاش افتادند که بیست درصد را تهیّه کنند. ماجرای بازی درآوردنِ قدرتمندان دنیا - در رأس همهشان آمریکا و بعضی قدرتهای دیگر - سر قضیّهی بیست درصد، یک ماجرای شیرینِ طولانیِ شنیدنی است که چه کردند اینها! ما حاضر بودیم این را بخریم، آنها به انواع و اقسام حیَل متشبّث میشدند که اشکالتراشی کنند، تا اینکه بالاخره جمهوری اسلامی به این نتیجه رسید که بیست درصد را باید خودش تولید کند، [امّا] آنها باور نمیکردند که این کار تحقّق پیدا کند و باور نمیکردند بعد از آنکه بیست درصد تولید شد، امکان تولید سوخت از آن بهوجود بیاید؛ یعنی بتوانند میلهی سوخت و صفحهی سوخت بهوجود بیاورند؛ این کار را هم جوانهای جمهوری اسلامی - مثل شماها - دانشمندان جوان، با هوششان، با ابتکارشان، با مدیریّتهای خوب توانستند انجام بدهند. حالا که همهی دنیا فهمیدند و دانستند که جمهوری اسلامی به این فنّاوری دست پیدا کرده و محصول را تولید کرده و میتواند از این محصول استفاده کند، راه افتادهاند، این میگوید از ما بخرید، آن میگوید از ما بخرید؛ میگویند حاضریم به شما بفروشیم؛ امّا تولید نکنید؛ دنیا اینجوری است. فشار دنیا، بداَداییهای قدرتهای گوناگون بزرگ و کوچک دنیا در مقابل نظام جمهوری اسلامی و هر نظام مستقلّی، تابع ضعف و قوّت این نظام است؛ هر جا شما ضعیف باشید، بداَدایی آنها بیشتر میشود؛ هر جا شما قوی بودید، توانا بودید، روی پای خودتان توانستید بایستید، آنها مجبور میشوند مؤدّبانهتر با شما رفتار بکنند، منطقیتر با شما رفتار بکنند؛ این کلید حلّ همهی مشکلات کشور است.1393/02/10
غنیسازی هستهای, مسئله هستهای ایران بر اساس تجربه و نگاه به صحنه، با دقت و كنجكاوی، برداشت ما این است كه آمریكا مایل به تمام شدن مذاكرات هستهای نیست. آمریكائیها دوست ندارند گفتگوهای هستهای تمام شود و مناقشهی هستهای حل شود؛ وگرنه چنانچه آنها مایل به اتمام این مذاكرات و حل این مشكل بودند، راه حل، بسیار نزدیك و بسیار آسان بود. ایران در مسئلهی هستهای، فقط میخواهد حق غنیسازیِ او ــ كه حق طبیعیاش است ــ از طرف دنیا شناخته شود؛ مسئولان كشورهائی كه مدعی هستند، اعتراف كنند كه ملت ایران حق دارد غنیسازی هستهای را برای اهداف صلحآمیز در كشورِ خودش و به دست خودش انجام دهد؛ این توقعِ زیادی است؟ این آن چیزی است كه ما همیشه گفتهایم؛ آنها همین را نمیخواهند.1392/01/01
سلاح هستهای, غنیسازی هستهای, مسئله هستهای ایران آنها میگویند ما نگرانی داریم كه شما به سمت تولید سلاح هستهای بروید ــ چندتا كشور هم بیشتر نیستند، كه اسم آوردم؛ اسم خودشان را میگذارند "جامعهی جهانی"! ــ میگویند جامعهی جهانی نگرانی دارد. نخیر، جامعهی جهانی هیچ نگرانیای ندارد. اكثر كشورهای دنیا طرف جمهوری اسلامی هستند و از خواستهی ما حمایت میكنند؛ چون خواستهی بحقی است. آمریكائیها اگر میخواستند مسئله حل شود، این راه حلِ بسیار آسانی بود؛ میتوانستند به حق غنی سازی برای ملت ایران اعتراف كنند؛ برای اینكه نگرانیای هم از آن جهات نداشته باشند، میتوانستند مقررات قانونی آژانس هستهای را هم اعمال كنند؛ ما هم از اول هیچ مخالفتی با اعمال این نظارتها و مقررات نداشتیم. هر وقت نزدیك به راه حل میشویم، آمریكائیها یك سنگی میاندازند كه جلوی راه حل گرفته شود. هدف آنها طبق تلقی و برداشتی كه من دارم، این است كه میخواهند این قضیه باقی بماند تا بهانهای باشد برای فشار؛ كه آن فشارها ــ همان طور كه خودشان گفتند ــ برای فلج كردن ملت ایران است. البته به كوری چشم دشمن، ملت ایران فلج نخواهد شد.1392/01/01
هوشمندی ایران در تأمین سوخت بیست درصدِ مورد نیاز نیروگاه تحقیقاتی تهران هوشمندانه باید نقشهی دشمن را حدس زد و تشخیص داد و جلوتر از دشمن عمل کرد. ما در یک مواردی اینجوری عمل کردیم، موفقیتش را دیدیم؛ یک نمونه، همین مسئلهی تأمین سوخت بیست درصدِ مورد نیاز نیروگاه تحقیقاتی تهران است که رادیوداروهای مهمِ مورد نیاز کشور در آنجا تولید میشود. این نیروگاه کوچک احتیاج داشت به سوخت بیست درصد، که ما بیست درصد را تولید نمیکردیم و همیشه این را از خارج تهیه میکردیم. دشمنان ما فکر کردند که از این فرصت استفاده کنند، این نیاز ملی را گرو بگیرند، برای اینکه جمهوری اسلامی را وادار کنند به قبول تحمیلها و تحکمهای خودشان؛ خواستههای خودشان را به این وسیله تحمیل کنند. جوانان ما، دانشمندان ما، قبل از آنکه کار به نقطهی فشار و حساس برسد، توانستند سوخت غنی شدهی بیست درصد را تهیه کنند و آن سوخت را تبدیل کنند به صفحهی مورد نیازی که در آن نیروگاه لازم بود تهیه شود. مخالفین ما حدس هم نمیزدند که ما بتوانیم این کار را انجام دهیم؛ اما مسئولین کشور بوقت متوجه این نیاز شدند، دستبهکار شدند؛ استعداد ایرانی شکوفا شد، بُروز کرد و این کار را با موفقیت انجام دادیم. آنها در حالی که انتظار داشتند جمهوری اسلامی ملتمسانه از آنها سوخت بیستدرصد را درخواست کند، جمهوری اسلامی اعلام کرد که ما سوخت بیستدرصد را در داخل تهیه کردیم و احتیاجی به شما نداریم. اگر دانشمندان ما، مردان علمی ما، جوانان ما این کار را نمیکردند، ما امروز باید با اصرار، با التماس، با هزینهی زیاد، در مقابل کسانی که دوست ما نیستند، میرفتیم؛ یا سوخت بیستدرصد را درخواست میکردیم، یا رادیوداروها و محصول را درخواست میکردیم. مسئولین کشور پیشبینی کردند، بوقت فهمیدند؛ آنچه را که باید انجام دهند، انجام دادند؛ لذا پیروز شدیم. این باید یک برنامهای باشد برای همهی مسائل اساسی کشور و همهی نیازهای کشور.1392/01/01
غنیسازی هستهای, مسئله هستهای ایران ما كه در زمینههای دشوار علمی، این همه داریم پیشرفت میكنیم، به وسیلهی همین جوانها بوده است. كارهائی را انجام دادیم كه هرگز به خاطر دشمنان ما هم خطور نمیكرد كه ایرانی بتواند انجام دهد... سوخت رآكتور تحقیقاتی تهران داشت تمام میشد، به ما گفتند باید بیائید اورانیوم 5/3 درصدتان را به فلان كشور بدهید تا او تبدیل كند به 20 درصد؛ بعد او بدهد به فلان كشور، كه او تبدیل كند به سوخت؛ بعد با اجازهی آقایان دنیا، این سوخت بیاید داخل! یعنی از چندین خان بگذرد، كه قطعاً هم نمیگذشت. اگر چنانچه ما میخواستیم سوخت هستهای را برای همین رآكتورهای تحقیقاتی كه در اینجا داریم، از اینها بخریم، تا ملت ایران را ذلیل و تحقیر نمیكردند، ذرهای از آن را به ما نمیدادند. یك وقتی من گفتم اگر همین نفتی كه ما امروز داریم، مال اروپائیها بود و بنا بود ما از آنها نفت یا بنزین بخریم، بطری بطریاش را با قیمتهای گزاف به ما میفروختند. آنها اینجوریاند. خب، اینها فكر میكردند كه ما برای خرید سوخت 20 درصد مجبور خواهیم شد و زیر بار خواهیم رفت؛ لذا این موانع را درست كردند. اما جوانهای ما آمدند كار تحقیقاتی كردند و سوخت 20 درصد را خودشان درست كردند. بعد آنها خیال میكردند كه ما نمیتوانیم صفحهی سوخت و میلهی سوخت درست كنیم؛ اما جوانهای ما درست كردند و كار گذاشتند. حالا آنها ماندهاند در مقابل عمل انجام شدهی ملت ایران!1391/12/21
برنامههای صلحآمیز هستهای, سلاح هستهای, غنیسازی هستهای, مسئله هستهای ایران آمریكائیها میگویند میخواهیم مسائلمان را با ایران حل كنیم. این حرفی است كه بارها میگفتند، اخیراً بیشتر هم میگویند. میگویند میخواهیم مذاكره كنیم و مسائلمان را با ایران حل كنیم - این حرفشان است - اما در عمل متشبث به تحریم میشوند، متشبث به تبلیغات دروغ میشوند، حرفهای ناشایسته میزنند، مطالب خلاف واقع را نسبت به نظام جمهوری اسلامی و ملت ایران دمبهدم منتشر میكنند. همین چند روز قبل از این، رئیس جمهور آمریكا نطق میكند و دربارهی مسائل هستهای ایران جوری حرف میزند كه انگار اختلاف بین ایران و آمریكا این است كه ایران میخواهد سلاح هستهای درست كند. میگوید ما تا جائی كه بتوانیم، نمیگذاریم ایران سلاح هستهای درست كند! خب، اگر ما میخواستیم سلاح هستهای درست كنیم، شما چطور میتوانستید نگذارید؟ اگر ایران اراده میكرد كه سلاح هستهای داشته باشد، آمریكا به هیچ وجه نمیتوانست جلوی او را بگیرد. ما نمیخواهیم سلاح هستهای درست كنیم؛ نه به خاطر اینكه آمریكا از این ناراحت میشود؛ عقیدهی خود ما این است. ما اعتقاد داریم كه سلاح هستهای جنایت بر بشریت است و نباید تولید شود؛ آنچه هم كه در دنیا هست، باید محو شود و از بین برود؛ این عقیدهی ماست، به شما ربطی ندارد. اگر ما این عقیده را نداشتیم و تصمیم میگرفتیم سلاح هستهای درست كنیم، هیچ قدرتی نمیتوانست جلوی ما را بگیرد؛ همچنان كه در جاهای دیگر هم نتوانستند بگیرند: در هند نتوانستند، در پاكستان نتوانستند، در كرهی شمالی نتوانستند. آمریكائیها مخالف هم بودند، اما آنها هم سلاح هستهای درست كردند. اینكه میگویند «ما نمیگذاریم ایران سلاح هستهای درست كند»، یك تقلب در حرف زدن است. مگر بحث سر سلاح هستهای است؟ در قضیهی هستهای ایران، بحث بر سر سلاح هستهای نیست؛ بحث سر این است كه شما میخواهید جلوی حق قطعی و مسلّم ملت ایران را - كه غنیسازی هستهای و استفادهی صلحآمیز از توان داخلی خود ملت ایران است - بگیرید. البته این را هم نمیتوانید و ملت ایران آنچه را كه حق خودش است، انجام خواهد داد. دولتمردان آمریكائی غیر منطقی حرف میزنند. با گفتگو كنندهی غیر منطقی، نمیشود انسان بنشیند به اتكاء منطق حرف بزند؛ خب، او غیر منطقی است. غیر منطقی یعنی زورگو، یعنی حرفِ بیخود بزن. این واقعیتی است كه ما در طول این سی سال در برخورد با قضایای گوناگون جهانی آن را بروشنی دریافتهایم. ما این را میفهمیم كه طرف مقابل ما كیست و چگونه باید با او رفتار كرد.1391/11/28
غنیسازی هستهای, مسئله هستهای ایران همین حالا در تبلیغاتی كه آمریكائیها در مورد مذاكرات راه انداختهاند و سر و صدا و هیاهو دارند كه بله، با ایران مذاكرهی مستقیم كنیم، چه كنیم، در همین حرفهای امروزشان هم این معنا كاملاً خودش را نشان میدهد: بیائیم بنشینیم تا ایران را قانع كنیم كه از غنیسازی دست بردارد؛ از انرژی هستهای دست بردارد. هدف این است. نمیگویند بیائیم بنشینیم مذاكره كنیم تا ایران ادلهی خودش را بیان كند، ما از فشار روی مسئلهی هستهای دست برداریم، از تحریم دست برداریم، از دخالتهای امنیتی و سیاسی و غیره دست برداریم؛ میگویند بیائید مذاكره كنیم تا ایران حرف ما را قبول كند!1391/11/28
غنیسازی هستهای, مسئله هستهای ایران گزارش مراكز علمی معتبر دنیاست كه در منطقه، ایران در رتبهی اول سطح علمی، و در كل جهان در رتبهی هفدهم است. این گزارش كسانی است كه اگر بتوانند گزارش خلاف علیه ما بدهند، امتناع نمیكنند؛ این را اینجور اعتراف میكنند. سال 90 ما در زیستفناوری پیشرفت كردیم، در نانوفناوری پیشرفت كردیم، در هوافضا پیشرفت كردیم - كه ماهوارهی نوید پرتاب شد - در صنعت هستهای پیشرفت كردیم، كه غنیسازی بیست درصد محصول سال 90 است. این غنیسازی بیست درصد، همان چیزی است كه در سال 89 آمریكائیها و دیگران برای تولید آن شرط گذاشتند. ما میباید برای مركز اتمیِ آزمایشگاهی تهران كه مال رادیوداروهاست، اورانیوم غنیشدهی بیست درصد تهیه میكردیم؛ چون سوخت بیست درصدمان تمام شده بود. آنها برای این كار شرط گذاشتند و گفتند باید اورانیومی را كه تولید كردهاید، خارج بفرستید؛ اما ما قبول نكردیم. آمریكائیها دولت برزیل و دولت تركیه را واسطه كردند كه با ما صحبت كنند، میانه را بگیرند؛ چیزی مورد توافق به وجود بیاید. ما قبول كردیم. مسئولین تركیه، مسئولین برزیل به اینجا آمدند و با رئیس جمهور ما نشستند بحث كردند، صحبت كردند و یك نوشتهای را امضاء كردند. بعد كه این توافقنامه امضاء شد، آمریكائیها زدند زیر قولشان! آنها نمیخواستند این قرارداد امضاء بشود؛ میخواستند امتیاز زیادی بگیرند، زورگوئی كنند، باج بگیرند. به خاطر بدقولیای كه آمریكائیها كردند، دولت برزیل و دولت تركیه پیش ما شرمنده شدند. ماجرای این بیست درصد این است. با وجود اینهمه مشكلات، اینهمه مانعتراشیها، جوانان ما گفتند خودمان درست میكنیم. در سال 90 اورانیوم غنیشدهی بیست درصد را اینها برای سایت هستهای تهران تولید كردند و آن را به دنیا اعلام كردند؛ دشمنان ما ماندند متحیر! با اینكه میدانند مركز هستهای تهران مخصوص رادیوداروهاست - یعنی برای نیاز بیمارستانها و آزمایشگاههای ما در سرتاسر كشور است و هزاران بیمار به این رادیوداروها احتیاج دارند - درعینحال نمیدادند، نمیفروختند، شرط میگذاشتند، باجگیری میكردند. جوانان ما خودشان آن را تهیه كردند. كار پیچیدهای هم بود، كار سختی هم بود، اما از عهده برآمدند و انواع و اقسام رادیوداروها الان در همین مركز تهران با سوخت داخلی تولید میشود. این مال سال 90 است.1391/01/01
غنیسازی هستهای, مسئله هستهای ایران در سال 90، در همین صنعت هستهای، تولید صفحهی سوخت را در كشور انجام دادند؛ كه اگر من بخواهم آن را هم شرح بدهم، طولانی میشود. اجمالاً، آن وقتی كه صحبت تبادل اورانیوم تولید داخل بود، میگفتند اورانیوم سه و نیم درصد را به روسیه بدهید، روسیه 20 درصد كند؛ او بدهد به فرانسه، فرانسه صفحهی سوخت درست كند، بدهد به شما؛ یعنی هفت خان رستم! دانشمندان ما، جوانان ما گفتند ما خودمان این صفحهی سوخت را درست میكنیم؛ همت كردند، درست كردند، گزارش دادند، نشان دادند. این مال سال 90 است.1391/01/01
غنیسازی هستهای [کسانی که] وقتی بحث پیشرفتهای علمی و شكستن مرزهای علم پیش میآید، لبخند تمسخر میزنند؛ وقتی بحث سانتریفیوژهای مجموعهی غنیسازی هستهای پیش میآید، سر تكان میدهند و میگویند امكان ندارد، اینها از حركت یك ملت چیزی نمیفهمند. تربیتشدههای تربیت غلط و اخلاق فاسد طاغوتی چیزی از تأثیر ایمان و حركت و جهاد نمیفهمند. یك ملت وقتی معتقد به جهاد شد، در همهی میدانها پیشرو است.1389/08/26
غنیسازی هستهای, مسئله هستهای ایران در قضیهی هستهای، چرخهی تولید سوخت حق ماست و ما از این حق كوتاه نخواهیم آمد و دست برنخواهیم داشت؛ این حق ماست. ما میخواهیم سوخت را تولید كنیم. چندین هزار مگاوات، ما به سوخت هستهای نیاز داریم. نیروگاههای هستهای باید به وجود بیاید. خوراك این نیروگاهها باید در داخل تولید بشود. اگر قرار شد برای خوراك این نیروگاهها به خارج متوسل بشویم و محتاج باشیم، امور كشور نخواهد گذشت؛ باید داخل بتواند خودش تولید كند. بنابراین حق ماست و دنبال این را خواهیم گرفت. آنها در جواب میگویند خوب، ایران احتیاج دارد به سوخت هستهای، ما برایش تأمین میكنیم؛ بانك جهانی درست بكنیم، چه میكنیم، تأمین میكنیم. این حرف، حرف مهملی است، حرف بیمعنا و بی وجهی است. در همین ماجرای جریان تبادل سوخت بیست درصد، معلوم شد كه چقدر اینها صادقند(!) ما نیاز داشتیم برای این نیروگاه كوچك و آزمایشی، به سوخت بیست درصد. خوب، این چیز معمولی هم هست، در دنیا میگیرند، ما هم قبلها، چندین سال قبل از این، پانزده شانزده سال قبل از این خودمان گرفته بودیم؛ این را خریده بودیم و هیچ مشكلی هم وجود ندارد. اینها بمجرد اینكه حس كردند ایران به این احتیاج دارد، شروع كردند به بازی درآوردن و این را تبدیل كردند به یك مسئله. خود این به نظر من اشتباه بزرگی بود از طرف آمریكا و غرب؛ اشتباه كردند در قضیهی سوخت بیست درصد اینجوری عمل كردند. اولاً با این كارشان ما را تشویق كردند كه ما خودمان برویم سراغ سوخت بیست درصد. ما نمیخواستیم؛ ما تصمیم نداشتیم سوخت بیست درصد تولید كنیم؛ ما همان سه و نیم درصد برایمان كافی بود؛ اما با این كار، اینها ما را تشویق كردند، وادار كردند، به ما تفهیم كردند كه باید برویم سراغ بیست درصد؛ و رفتیم. این اشتباه اوّلشان بود. اشتباه دوم این بود كه به همهی دنیا ثابت كردند، مدلل كردند كه آمریكا و بقیهی كسانی كه این سوخت را میتوانند تولید كنند، قابل اطمینان نیستند برای اینكه انسان سوختش را به امید اینها بگذارد. چون تا مورد احتیاج قرار گرفت، همهی مدعاهای خودشان، همهی خواستههای خودشان را فهرست میكنند، میگویند: آقا! باید اینها را عمل كنید تا ما این سوخت را به شما بدهیم! خوب، این كه معامله نشد. بنابراین در مسئله هستهای حرفی ندارند، منطقی ندارند. ما هم راه را پیدا كردهایم، داریم حركت میكنیم؛ انشاءاللَّه همین راه را هم ادامه خواهیم داد.1389/05/27
مسئله هستهای ایران, غنیسازی هستهای چرا نمیتوانیم؟ نخیر، نیروگاه هستهای هم میتوانیم بسازیم؛ باید بسازیم. امروز شروع بكنیم، چند سال دیگر جواب خواهد داد. چند سال دیگر شروع بكنیم، چند سال بعدش جواب خواهد داد. اگر شروع نكنیم، عقب میمانیم. امروز اگر غنیسازی را شروع نمیكردیم، بایستی ده سال بعد، بیست سال بعد بالاخره شروع میكردیم. میگویند آقا روسها كه به شما اورانیوم غنیسازیشده میدهند، سوخت نیروگاه هستهای میدهند؛ خودتان میخواهید چه كار كنید؟ این از آن حرفهائی است كه این آقای رئیس جمهور محترم كمدان آمریكا هم اخیراً بیان فرمودند، كه خب روسها كه دارند میدهند، ایران میخواهد چه كار كند! اینجا هم یك عدهای كه نه به قدر او محترمند، نه به قدر او كمدانند، همان حرف را تكرار كردند كه آقا روسها كه دارند میفروشند. دیدید دیگر؛ محمولهی اول آمد، محمولهی دوم آمد؛ دیگر شما میخواهید چه كار كنید كه خودتان غنیسازی كنید؟ این مثل این میماند كه به كشوری كه ذخائر نفتیِ زیر زمینش پر است، بگویند آقا چرا چاه میزنی؛ خب برو نفت را بخر از بیرون بیاور! یعنی كشوری كه دارای ذخائر نفتی است، بشود واردكنندهی نفت! چقدر خندهآور است. اگر یك روزی دلشان نخواست این سوخت را بدهند، یا گفتند به این قیمت میدهیم، یا گفتند به این شرط میدهیم، ملت ایران ناچار است قبول كند. ببینید، اینها آن چیزهائی است كه اگر چنانچه توجه كنید، خواهید دید همان نقشهی ایجاد یأس دشمن است كه حالا یك كار به این عظمت انجام گرفته - مسئلهی انرژی هستهای - این همه دربارهاش مردم شادی و خوشحالی كردند، آقا در بیاید كه: چرا شما بیخود مملكت را به این چالشهای اینچنینی میكشانید، برای خاطر یك چیز كماهمیتِ انرژی هستهای؟! ببینید، این همان ایجاد یأس است؛ این همان چیزی است كه شما باید مراقبش باشید. این یكی از آن رخنههاست كه اعتماد به نفس ملی را ضربه میزند؛ همچنان كه در چند سال قبل متأسفانه این كار شد. یعنی همین مسئلهی انرژی هستهای را كه باید پشتوانهی مستحكم اعتماد به نفس ما ملت ایران میشد، خواستند وسیلهای بكنند برای اینكه اعتماد به نفس را از ما بگیرند. هی فشار آوردند كه باید این را تعطیل كنید، باید آن را تعطیل كنید، باید آن را تعطیل كنید. رسیدند به كارخانهی یو.سی.اف اصفهان، گفتند: این را هم باید تعطیل كنید. آن مقدمات اوّلی است. بنده آن وقت به مسئولین گفتم كه اگر این حرف را گوش كردید، فردا خواهند گفت باید معادن اورانیوم را هم كه توی این كشور هست، كلاً یكجا جمع كنید بدهید به ما، تا خاطرجمع شویم كه شما نمیخواهید بمب اتم بسازید!1386/10/13
مسئله هستهای ایران, غنیسازی هستهای همكاری ایران با آژانس بین المللی انرژی اتمی، كار معقول و درستی است كه ادامه خواهد یافت و ما مصمم هستیم كه نیاز كشور خود به انرژی هسته ای را تأمین كنیم و به همین علت مسئله غنی سازی را جدی می گیریم.1386/07/24
غنیسازی هستهای, مسئله هستهای ایران امروز شما ببینید در همین قضیه ی انرژی هسته ای - كه سعی می كنند در دنیا جنجال كنند - وضعیت دنیا نسبت به ما چیست؛ بخصوص وضعیت كشورهای آسیا و خاورمیانه و كشورهای اسلامی. حالا امریكاییها مثل همیشه دهانشان را باز می كنند، چشمشان را می بندند و هر چه به دهنشان می آید، می گویند: دنیا با غنی سازی ایران مخالف است(!) نه، شمایید كه دنیا را نمی شناسید؛ دنیا را نمی بینید. ملتهای دنیا كه هیچ، حتی دولتهای دنیا كه نشانه ی آن بیش از صد كشور غیرمتعهد و حدود پنجاه كشور اسلامی است كه در كنفرانس اسلامی و در جنبش عدم تعهد گرد آمده اند و چند مجموعه ی دیگر كه اكثریت قاطع كشورهای دنیا هستند، همه طرفدار این هستند كه انرژی هسته ای از انحصار چند قدرت مدعی و طلبگار جهانی بیرون بیاید و ملت ایران را برای اینكه در این راه شجاعانه ایستاده، از ته دل تحسین و تشویق می كنند. ملت ایران در راه افتخار خود، با قدرت و با نشاط و با تلاش - با این نسلِ فرزانه و فهمیده و آگاهی كه امروز بحمداللَّه روزبه روز در حال رشد است - (این نسل جوانِ عزیز ما) تفكرات خودش را، كه بافته های ذهنی دنیای غرب را به چالش كشیده و زیر علامت سؤال برده، روزبه روز رشد خواهد داد و عمق خواهد بخشید و آنها را مثل هدایای معنویِ ارزشمندی به دنیای اسلام و ملتهای مسلمان تقدیم خواهد كرد؛ و جبهه ی استكبار مجبور است عقب نشینی كند.1385/08/17
مسئله هستهای ایران, غنیسازی هستهای دربارهی مسئلهی هستهای من یك جمله عرض بكنم. خلاصهی حرف دشمن این است كه به ملت ایران میگوید شما فناوری هستهای را نداشته باشید. چرا؟ برای اینكه فناوری هستهای، شما را در عرصههای مختلف نیرومند میكند؛ شما این فناوری را نداشته باشید تا ضعیف بمانید، تا بتوان راحتتر به شما زورگویی كرد. مردم باید توجه كنند كه اعماق حرف دشمن چیست. مسئله این است، انرژی هستهای و توانایی تولید سوخت هستهای، در طول سالهای نه چندان دورِ آینده، یك نیاز مبرم و قطعی برای ملت ایران است. اگر ملت ایران امروز برای كشور خود فناوری هستهای را تحصیل نكند، چند سال بعد، آن روزی كه این جوانها وارد بازار كار و فعالیت میشوند، آن روزی كه جمعیت ملت ایران میلیونها نفر از حالا بیشتر است؛ آن روز، ملت در یكی از اساسیترین نیازهای خود مجبور است دستش را به طرف بیگانگان و احیاناً دشمنان دراز كند. مثل اینكه امروز ما نفت نداشته باشیم؛ نفت یك منبع تمام شدنی و تجدیدناپذیر است. نفت تا ابد كه باقی نمیماند؛ اگر اینطور كه امروز مصرف میشود، مصرف شود، تا بیست سال، بیستوپنج سال دیگر نفت ملت ایران تمام خواهد شد. دنیا به جای نفت به سراغ انرژیهای جایگزین رفته است كه از همه مهمتر و قابل اطمینانتر، انرژی هستهای است. اگر كشور ما بیست سال دیگر انرژی هستهای نداشته باشد، برای راهاندازی یك كارخانه، دستش به سمت كسانی دراز است كه پیشرفت ملت ایران را به هیچ قیمتی نمیپسندند. آبرو و عزت ملت را میگیرند تا یك مختصری از آنچه كه در اختیار دارند، به این ملت بدهند. من یك وقتی در همین مشهد در حضور جمعیت عظیم مردم گفتم، اگر این نفتی كه امروز در اختیار ماست، در اختیار اروپا و امریكا بود، ما برای هر بشكهاش باید در مقابل آنها سجده میكردیم تا یك بشكه نفت به ما بدهند؛ مگر میدادند؟! اینها میخواهند پانزده سال، بیست سال آینده ملت ایران برای نیاز صنعتی و كشاورزی خود و برای جریان حیات در كشور خود، محتاج آنها باشد؛ برود درِ خانهی آنها؛ اهمیت انرژی هستهای این است. حالا میگویند انرژی هستهای برای درمان و مصارف پزشكی هم به كار میرود؛ بله، اینها هم است؛ اما اینها درجهی چندم است. در درجهی اول این یك نیاز اساسی و اصلی برای كشور ماست. اگر امروز مسئولین و دستاندركاران ما این را تأمین نكنند، بیست سال بعد همهی مردم حق خواهند داشت اینها را لعنت كنند. آن روز هم نمیشود به دست آورد. وقتی یك ملت احتیاج به چیزی دارد، به او گرانفروشی میكنند، به او نمیدهند، او را تحقیر میكنند و به او بیاعتنایی میكنند. آن چیزی كه امریكا به ما میگوید، این است كه شما این فناوریای را كه خودتان هم به دست آوردهاید، این را بگذارید كنار، ما به شما سوخت هستهای میدهیم. یعنی چه؟ یعنی شما نیروگاه بسازید، بعد برای سوخت این نیروگاه بیایید سراغ ما تا ما با هر شرایط و هر قیمتی كه دلمان خواست، آن را به شما بدهیم. مثل این میماند كه امروز نفت در اختیار امریكا باشد، بخواهد به ما نفت بدهد. شما فرض كنید اگر در این شرایط ما برای تولید انرژی در داخل كشور احتیاج به نفت یا گازوئیل داشتیم و میخواستیم آن را از امریكاییها بگیریم، با ما چه رفتاری میكردند! ملت ایران را چقدر تحقیر میكردند! اینكه میگویم انرژی هستهای یا به تعبیر درستتر فناوری هستهای، چرخهی سوخت و امكان غنیسازی هستهای حق مسلم ملت ماست، این به معنای این است كه اگر این را امروز برای این ملت تأمین نكنیم، فردا این ملت دست گدایی به سوی دشمنان و مخالفین خودش دراز كند. ملت ما زیر بار این حرف نخواهد رفت. به ما میگویند شما نفت دارید، انرژی اتمی میخواهید چه كار كنید؛ مگر امریكا نفت ندارد؛ امریكا كه نفت دارد، چرا انرژی هستهای دارد؟ همین اخیراً رئیس جمهور امریكا گفت، ما باید برای تولید هستهای سرمایهگذاری بیشتری كنیم. همهی دنیای پیشرفته دارند میروند به سمت سرمایهگذاری برای تولید هستهای، آن وقت به ملت ما میگویند شما نداشته باشید! این حرف زور را ما قبول نكردهایم و شما ملت ایران بدانید مسئولین كشور قبول نخواهند كرد. بنده به هیچ قیمتی زیر بار این حرف زور نخواهم رفت. انرژی هستهای و فناوری هستهای حق مسلم شما ملت ایران است و هیچ كس حق ندارد از این حق مسلّم صرف نظر كند و كوتاه بیاید.1385/01/01