در مقابل این‌ها [دشمنان امام علی (علیه السلام)]، جبهه‌ی خودِ علی است؛ یك جبهه‌ی حقیقتاً قوی. كسانی مثل عمّار، مثل مالك اشتر، مثل عبد الله بن عبّاس، مثل محمّد بن ابی بكر، مثل میثم تمّار، مثل حُجر بن عدی بودند؛ شخصیتهای مؤمن و بصیر و آگاهی كه در هدایت افكار مردم چقدر نقش داشتند! یكی از بخشهای زیبای دوران امیر المؤمنین البته زیبا از جهت تلاش هنرمندانه‌ی این بزرگان؛ اما در عین حال تلخ از جهت رنجها و شكنجه‌هایی كه این‌ها كشیدند این منظره‌ی حركت این‌ها به كوفه و بصره است. وقتی‌كه طلحه و زبیر و امثال این‌ها آمدند صف‌آرایی كردند و بصره را گرفتند و سراغ كوفه رفتند، حضرت، امام حسن و بعضی از اصحاب را فرستاد. مذاكراتی كه آن‌ها با مردم كردند، حرفهایی كه آن‌ها در مسجد گفتند، محاجّه‌هایی كه آن‌ها كردند، یكی از آن بخشهای پرهیجان و زیبا و پرمغز تاریخ صدر اسلام است. لذا شما می‌بینید كه عمده‌ی تهاجمهای دشمنان امیر المؤمنین هم متوجّه همین‌ها بود. علیه مالك اشتر، بیشترین توطئه‌ها بود؛ علیه عمّار یاسر، بیشترین توطئه‌ها بود؛ علیه محمّد بن ابی بكر، توطئه بود. علیه همه‌ی آن كسانی كه از اوّل كار در ماجرای امیر المؤمنین امتحانی داده بودند و نشان داده بودند كه چه ایمان‌های مستحكم و استوار و چه بصیرتی دارند، از طرف دشمنان، انواع و اقسامِ سهام تهمت پرتاب می‌گردید و به جان آن‌ها سوء قصد می‌شد و لذا اغلبشان هم شهید می‌شدند. عمّار در جنگ شهید شد؛ لیكن محمّد بن ابی بكر با حیله‌ی شامیها به شهادت رسید. مالك اشتر با حیله‌ی شامیها شهید شد. بعضی دیگر هم ماندند، اما بعدها به نحو شدیدی به شهادت رسیدند.1377/10/18
بیانات در خطبه‌های نمازجمعه
یاران امام علی(علیه السلام), تاریخ دوران حکومت حضرت علی بن ابیطالب (علیه‌السلام
روایت تاریخی
لینک ثابت
یاران امام علی(علیه السلام), تاریخ دوران حکومت حضرت علی بن ابیطالب (علیه‌السلام
روایت تاریخی
