یك نكته‌ی دیگری كه در این انتخابات به نظر بنده برجسته بود و جا دارد كه انسان خدا را شكر كند، این بود كه بعد از انتخابات، نامزدهای مختلف با نجابت و قانون‌پذیری در این قضیه عمل كردند و واكنش نشان دادند؛ این خیلی چیز مهمی است. رفتند با رئیس جمهور منتخب، برادرانه و دوستانه دیدار كردند و به او تبریك گفتند، اظهار خرسندی كردند. بنده لازم است از این حضرات تشكر كنم. این است كه كام مردم را شیرین میكند، این است كه موجب میشود مردم احساس كنند موفقیت به دست آورده‌اند. حالا اگر بدقلقی نشان میدادند، در این قضایا رفتار نانجیبانه میكردند، یك چیزی را بهانه میكردند، دعوائی راه می‌انداختند - كه دعوا را به هر بهانه‌ای میشود راه انداخت - كام مردم تلخ میشد. اینكه ما بارها و به تكرار از حوادث سال ۸۸ شكایت كردیم، گله كردیم، انتقاد كردیم، به خاطر این است. در یك انتخابات باعظمت و باشكوه، مردم احساس پیروزی میكنند؛ بعد یك نفر، دو نفر، چهار نفر آدم بیایند كام مردم را تلخ كنند؛ در حالی كه راه برای قانونگرائی وجود دارد. این، آن سال اتفاق افتاد؛ كام مردم تلخ شد، شیرینی انتخابات از مردم دریغ داشته شد؛ در انتخابات امسال نه، بحمدالله كام مردم شیرین شد، مردم شادی كردند. رفتار باید قانونمدارانه باشد. اینكه ما این همه تأكید كردیم بر این كه قانون را رعایت كنید، این نتیجه‌اش است. وقتی قانون رعایت شد، دهن مردم شیرین میشود، دل مردم شاد میشود. این باید برای همیشه برای ما درس باشد. مردم هم در اینجور قضایا تفرّس میكنند، نگاه میكنند، چهره‌های سیاسی را شناسائی میكنند. آن چهره‌ی سیاسی‌ای كه با نجابت، با قانونمداری در قضایا برخورد میكند، مردم از او خوششان می‌آید. آن كسانی كه به قانون بی‌اعتنائی میكنند، واگرائی از قانون میكنند - به هر بهانه‌ای - آنها را هم مردم شناسائی میكنند؛ از آنها بدشان می‌آید. این هم یك نكته‌ی اساسی است.1392/04/05
لینک ثابت
